کشور ما در آستانۀ یکی از تندپیچ‌های خطرناک خود و در معرض پیامدهای تنش آلودترین مناسبات سیاسی با امریکا و منطقه قرار دارد. آسمان ایران گرچه از سال ها پیش با رفتارهای جمهوری اسلامی دچار تیرگی است، اما ابرهای سیاه پس از روی کار آمدن دولت ترامپ خبر از حادثه‌ای شوم می دهند و حکایت از وقوع فجایع بیشتر در حیات ملی ما دارند. احتمال خطر فرو رفتن بیشتر کشور و مردمانش در مهلکه ای ویرانگر، بیش از هر زمان دیگری است. ما شدیداً نگران اوضاع هستیم.
در واشنگتن حلقۀ مدافعان سیاست تنش افزا با جمهوری اسلامی تکمیل می شود. سیاستمدارانی که نزدیک‌ترین پیوندها را با صاحبان صنایع تسلیحاتی، “آیپک” ـ مدافع دولت کنونی اسرائیل ـ و شیوخ میلیاردر صاحب دلارهای نفتی عربی دارند و جملگی بر مشی تخاصم با جمهوری اسلامی پای می فشارند. از این‌رو، راهکار ابطال “برجام” توسط ترامپ در چند روز آتی چندان نامحتمل نیست. سرنوشت “برجام” با سیاست خارجی جمهوری اسلامی گره خورده است.
از سوی دیگر مهم‌ترین دست آویز دولت دست راستی اسرائیل برای پیشبرد سیاست‌های اشغالگرانه و شهرک سازی‌های تجاوزگرانه در سرزمین های متعلق به مردم فلسطین، به تعویق انداختن و عملاً به تعطیلی کشاندن راه حل دو دولت مستقل، تداوم و تشدید سیاست “دشمنی” با اسرائیل توسط جمهوری اسلامی است. دشمنی” جمهوری اسلامی برای این دولت، یک “نعمت” آسمانی است! دولت اسرائیل سود خود را در تشدید هرچه بیشتر این تخاصم می بیند.
چندین دولت عربی در منطقه و در راس آنها عربستان سعودی هم، اینک سیاست خارجی خود در قبال جمهوری اسلامی را به تمامی برپایۀ خصومت متقابل و فزاینده با جمهوری اسلامی قرار داده‌اند. مناسبات تنش آلود بین آنها هر روز به سطح خطرناک تری کشیده می شود. سیاست خارجی عربستان سعودی و شرکایش بر محور مقابله با جمهوری اسلامی خطری بسیار جدی علیه کشور ما است. ائتلاف سیاسی عربستان با تعدادی از کشورهای عربی در برابر ایران، می تواند به یک اتحاد نظامی فرابروید.
درست در این شرایط که ایران با تهدیدهای جدی مواجه است، جمهوری اسلامی اما کماکان سیاست‌های تحریک آمیز و مداخله جویانه‌‌‌اش در کشورهای همسایۀ دور و نزدیک را ادامه می دهد. سیاست خارجی رژیم جمهوری اسلامی بر اساس تقدم دادن به نظامی گری، تنش فزایی‌ها و دشمنی با امریکا و اسرائیل تنظیم می شود. در این سیاست گذاری، نه خبری از تلاش‌های مسئولانه در راستای تنش زدایی و نه رسیدن به تفاهم جمعی مبتنی بر مصالح متقابل با کشورهای منطقه است. سکان سیاست خارجی کشور در قبال منطقۀ پر آشوب خاورمیانه بر عهدۀ “سپاه قدس” با هدایت بیت خامنه ای است که بر طبل مشی “عمق استراتژیک” می کوبد.
این‌ها همه، مولفه‌های مشی سیاسی واحدی هستند که هر لحظه ممکن است به درگیری نظامی فرا بروید. خطر بس هشدار دهنده است و ما، درست بر پایۀ چنین ارزیابی از اوضاع است که در این لحظات خطیر، بر آن شده‌ایم تا با همۀ وجود هشدار بدهیم.
در چنین شرایطی ما ضمن فراخواندن نیروهائی که دل در گرو سعادت مردم ایران دارند، بر نکات زیر تاکید داریم:
– اعلام ابطال برجام توسط ترامپ، به ویژه این که با واکنش ناسنجیده و تلافی جویانه جمهوری اسلامی نیز همراه گردد، نه تنها تهدیدها علیه امنیت کشور و مردم ما را تشدید خواهد کرد، بلکه میدان را برای سیاست دولت کنونی امریکا نیز گشوده تر خواهد کرد. ما خواهان حفظ برجام هستیم.
– لازمۀ جلوگیری از بروز فاجعۀ احتمالی، در عین افشای ماهیت تجاوزگرانۀ سیاست های دولت ترامپ و متحدان منطقه ای آن، همانا عقب نشاندن جمهوری اسلامی از سیاست های کنونی خود در قبال منطقه است. این درست است که افشاگری علیه مقاصد ائتلاف سه گانۀ ضد ایرانی در سطح بین المللی یک وظیفه آنی برای همۀ بشریت ضدجنگ و از جمله و در درجۀ نخست بر عهدۀ ایرانیان مترقی و صلحدوست است، اما سیاست افشاگرانه علیه این ائتلاف شوم نباید بر وظیفۀ ما جهت خنثی کردن سیاست های ماجراجویانۀ جمهوری اسلامی سایه بیندازد. جمهوری اسلامی با اعمال خود برای این ائتلاف شوم فرصت و بهانه می سازد تا بتوانند ساز خود کوک کنند.
– ایران منفعتی در سوریه ندارد. جمهوری اسلامی باید سوریه را ترک گوید و هزینۀ جانی، سیاسی و اقتصادی بیشتر از این را بر ایران تحمیل نکند. روزهای آتی فرصت مناسبی است که جمهوری اسلامی آمادگی خود را برای خروج از سوریه اعلام کند. بحران سوریه راه حل نظامی ندارد. حفظ صلح در منطقه و منافع ملی ایران ایجاب می کند که مسایل سوریه از طریق مذاکره حل و فصل گردد، همۀ کشورهای خارجی دخیل از سوریه خارج شوند و سرنوشت سوریه توسط مردم آن در یک انتخابات آزاد و دمکراتیک رقم بخورد. دخالت ولی فقیه و سپاه در سوریه عواقب مخربی برای ایران داشته است. این دخالت‌ها باید بی درنگ قطع شوند.
ـ در این شرایط چپ ایران باید در عین محکوم کردن سیاست های جنگ طلبانۀ دولت آمریکا، به افشاء ماهیت هر نوع از “ناسیونالیسم” برخیزد که عملاً به جمهوری اسلامی کمک می کند تا با کوبیدن بر طبل تداوم تنش‌ها، رویارویی‌های فاجعه بار موجود را توجیه کرده و به اتکای آن، مشی ضد ملی خود را پیش ببرد. بر همین بستر نباید اجازه داد مخالفت بر حق مردم ایران با سیاست های امپریالیستی، ره به “غرب ستیزی” مطلوب جمهوری اسلامی و توجیه سیاست های ایدئولوژیک او ببرد.
ـ مردم ایران نیازمند همبستگی ملی علیه سیاست های تنش افزا و تشنج زای جنگ افروزانه‌اند. ما با تمرکز بر موقعیت وخیم میلیون‌ها تودۀ رنجبر و محروم، برآنیم که اگر جنگی درگیرد بیشترین مصائب سیاسی، اقتصادی و اجتماعی آن بی هیچ تردیدی متوجه زحمتکشانی خواهد بود که حتی در شرایط صلح نیز کمرشان زیر سنگین ترین فشارها خم است، چه رسد به زمانی که تحریم های فلج کنندۀ اقتصادی و جنگی خانمانسوز با چهرۀ کریه، چنگ در گریبان آنان بیندازد و گلویشان را بفشارد.
– پیشنهاد ما به عنوان بخشی از چپ ایران این است که گفتگو و مذاکره برای رسیدن به یک برنامه عمل مشترک برای هماهنگ کردن مبارزه علیه خطری که در کمین کشور نشسته است، بی هیچ درنگی آغاز شود. فراخوان برای این همسویی، همراهی و همکاری، در خدمت تحقق اتحاد وسیع چپ نیز هست. ما در عمل است که متحد می شویم.
ـ ما، مشارکت چپ در زمینۀ راه انداختن مبارزۀ ملی هماهنگ علیه درگیری نظامی و جنگ را، یک وظیفۀ تاخیرناپذیر در این مقطع حساس از حیات سیاسی کشور می دانیم و اعلام می داریم که هم کوشندۀ ایجاد چنین هماهنگی و هم آماده برای تحقق آن هستیم. ما همۀ نیروها و جریان های صلح طلب را که با تهدید نظامی و جنگ مخالفت دارند و حاضرند همزمان، علیه طرفین این روند خطرناک و ماجراجویانه مبارزه کنند، به همراهی و همکاری دعوت می کنیم.
۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۷ – ۷ مه ۲۰۱۸
