آزادی‌خواه دربند، آقای اکبر گنجی!
به شما فریادگر دلیر آزادی و دموکراسی درود می فرستیم که با انتشار مانیفست دوم خودتان در یکی از سربزنگاه‌های سیاسی کشورمان، باردیگر با صراحت و شهامت خودویژه‌تان استبداد را به چالش کشیده‌اید و به آرزومندان آزادی یادآور شده‌اید که:” آزادی رایگان نیست.”
شما سه سال پیش در مانیفست نخستین‌تان – مانیفست جمهوری‌خواهی، آنجا که پیوست بی اما و اگر خود به جمهوری سکولار و دموکراتیک و یا به گفته خودتان جمهوری تمام‌عیار را اعلام داشتید، شهامت اخلاقی و مدنی والایی را به نمایش گذاشتید. اکنون نیز با اعلام تحریم انتخابات فرمایشی، باردیگر صداقت و وفاداری شما به جمهوری بمثابه هم آرمان سیاسی و هم استراتژی سیاسی محک می خورد. ما از این بابت اقدام شما را تحسین می کنیم و دیگربار بر همراهی‌مان با شما در این انتخاب سیاسی‌تان تأکید می ورزیم. ما در عین‌حال، با ابراز انزجار خود نسبت به حکومت مستبد جمهوری اسلامی که بیش از ۶۱ ماه است شما را در زندان نگه‌داشته است، از تأثیرات وخیم اعتصاب غذای سیاسی شما بر سلامتی‌تان که در این ۵ سال و اندی حبس و شکنجه آسیب‌های جدی دیده است، سخت نگران هستیم.خواست های شمااز زندانبانان برای رعایت حداقل حقوق یک زندانی سیاسی،تماما مطالبات انسانی و بر حقی است و بدانید که هر آزادیخواهی شما را در ایستادگی تان در برابر زور و اجحاف، یار و یاور است.مانیز درست مانند خود شما مسئولیت هرگونه توطئه احتمالی علیه جان شما را متوجه ولی‌فقیه و عالی‌جنابان حاکم می دانیم.
آقای گنجی!
شما در مانیفست تحریم انتخابات فرمایشی به این پرسش که ” نظام جمهوری اسلامی اصلاح‌پذیر هست یا نه ؟” به‌حق پاسخ داده‌اید که: خیر! اصلاح‌ناپذیر است و آنگاه، بدون هیچ مماشات و بی یک‌لحظه درنگ نتیجه گرفته‌اید که ” نظام اصلاح‌ناپذیر را باید کنار نهاد.” شما در وفاداری عملی‌تان به همین نتیجه‌گیری، به‌درستی تأکید کرده‌اید که راه‌کارها برای تحقق پایان‌دادن به حاکمیت این نظام می باید در ” تحریم انتخابات، عدم همکاری، نافرمانی مدنی و مشروعیت‌زدایی” جستجو شود. ما در این استنتاجات با شما هم‌نظر هستیم و اعلام می داریم که حق کاملاً با شماست که گفته‌اید امر مرکزی در سیاست کنونی ایران، ” مبارزه بر سر قدرت اصلی در کشور است” و حق با شماست که بر ضرورت تحریم انتخاباتی که زیر نظر و در خدمت ولایت‌فقیه است پای می‌فشارید زیرا که ” فرایند آن ناعادلانه و غیرآزاد، و فرآورده آن فاقد اختیارات است.” آری! شما محق هستید که می گویید:” گذر از سلطانیسم به دموکراسی نیازمند مشروعیت‌زدایی از نظام حاکم و عدم‌همکاری با حاکم شخصی است.” به‌راستی هم زیبنده دموکرات‌ها آنست که مصداق قول شما رفتار کنند:” دموکرات‌ها از روش‌های مسالمت‌آمیز ( تحریم انتخابات و برگزاری رفراندوم)جهت تأسیس جمهوری تمام‌عیار دفاع می نمایند.”
مبارز شجاع، آقای گنجی!
شما و ماالبته ازجایگاه های متفاوت اجتماعی و باگرایش های دیدگاهی و برنامه ای نا همسان حرکت می کنیم و مسلما در امر برنامه اجتماعی و پروژه‌های پیشنهادی برای حل معضلات اقتصادی و اجتماعی متعدد در جامعه پر تناقض و مسئله دار ایران دارای تفاوت نظر هستیم ، اما در هدف سیاسی استقرار جمهوری دموکراتیک و سکولار و استراتژی سیاسی منطبق با این هدف،بی گمان از انطباق سیاسی جدی در مواضع برخورداریم. ما نیز می گوئیم که تلقی جامعه ایران در پی بیست و پنج سال تجربه و به‌ویژه استنتاج از تجربه هشت‌ساله گذشته، از امر مرکزی سیاست نه ماندن در میدان‌هایی که حکومت‌گران گشاینده و صاحب آنند بلکه تعیین‌تکلیف قطعی با نظام سلطانی ولایت‌فقیه و استقرار جمهوری تمام‌عیار در کشور است. آن خواست و مطالبه مرکزی و در خور زمان، که شما و مبارزان شجاع دیگری چون آقایان ناصر زرافشان، امیر انتظام،باطبی و خیل بیشمار دیگری از زندانیان سیاسی پیشین و کنونی،و گروه بزرگی از روشنفکران آزادی‌خواه که یا تبعید به خارج هستند و یا در داخل کشور زیر انواع فشارهاو پی‌گردهاقرار دارند، در فرصت‌های مختلف و به بیان‌های متنوع بر آن تأکید کرده اند. امروز ابتکارات سیاسی از سوی این گروه‌ها و شخصیت‌ها در مبارزه قاطع با استبداد حاکم و حکومت مستبد و برای تغییر بنیادی ساختار قدرت در ایران، در اشکال متنوع و در مقیاس گسترده ارائه می شوند و ابتکار شما مبنی بر صدور اطلاعیه رسمی برای فراخواندن مردم به تحریم انتخابات با یک‌هزار امضاء از سوی نخبگان سیاسی ایران نیز از زمرۀ همین ابتکارات است. ما از این ابتکار استقبال می کنیم و پیشنهاد می نمائیم که شما، آقای زرافشان و آقای امیر انتظام و نیز هر شخصیت سرشناس از مبارزان و مدافعان استقرار یک جمهوری واقعی به‌جای جمهوری اسلامی در داخل کشور پیشقدم شده و همان‌گونه که خود اعلام کرده‌اید که:” باید خیز برداشت “، در زمره تدوین کنندگان اعلامیه تحریم انتخابات فرمایشی برآمد کنیدومتن برای امضاء دیگران را تهیه و انتشار دهید. مطمئن باشید که نه تنها یک‌هزار نفر بلکه بسیار بیشتر از آن، اعلامیه تحریم انتخابات را امضاء خواهند کرد که هرکدام از آنان خود بیانگر حرف و سخن بخشی از جامعه تشنه تحول سیاسی ما هستند. ما یقین داریم که مخالفان انتخابات فرمایشی و خود حکومت جمهوری اسلامی، بیشمارند و قطعاً بس پرشمارتر از آنان که پاسدار استبدادند.
با احترام، هیئت سیاسی – اجرایی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
چهارم خرداد ماه ۱۳۸۴
