شنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۴ - ۰۶:۳۲

شنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۴ - ۰۶:۳۲

کرامت کارگران افغانستانی را پاس بدارید؛ آنان پناهنده‌اند نه جاسوس!
کارگران افغانستانی مانند بسیاری دیگر از کارگران مهاجر غیرقانونی، قربانی سیاست‌های غلط مهاجرتی دولت میزبان، به مثابه یک نیروی کار ارزان، از سوی سرمایه‌داران در شرایطی به کار گرفته می‌شوند...
۲۱ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: گروه کار کارگری سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
نویسنده: گروه کار کارگری سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
ما راویان قصه‌های رفته‌‌ از‌ یادیم
بیاییم رنجِ این روزهای دشوار را کم کنیم. با تغییر در نگرش، با چه باید کردِی دیگر… با عشق و زنده‌باد زندگی… نکبتِ جنگ، خانمان‌سوز است… بیانِ خواستِ یک‌صدایِ برقراری...
۲۱ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: پهلوان
نویسنده: پهلوان
اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر): «جبهه کردستانی»، ائتلافی علیه جنبش «زن، زندگی، آزادی»
این هفت جریان کردستانی، در جریان تهاجم بسیار کارشده، هدفمند و برنامه ریزی شده برای لیبیایی کردن ایران، از سوی “جامعه جهانی” به رهبری آمریکا و نیروی نیابتی اش اسرائیل،...
۲۰ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
نویسنده: هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
بیانیۀ میرحسین موسوی از زندان اختر
مردم پس از آنچه گذشت انتظاراتی از حکومت دارند... در کوتاه‌مدت، اقداماتی سریع و نمادین چون آزادی زندانیان‌ سیاسی و تغییر واضح در رویکردهای رسانۀ ملی کمترین توقعات است. برگزاری...
۲۰ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: میرحسین موسوی
نویسنده: میرحسین موسوی
روایت زنان افغانستانی از رد مرز
آنچه می‌خوانید روایت چهار زن افغان‌تبار است که سال‌ها در ایران زندگی کرده‌، فرزند به دنیا آورده‌، کار کرده‌ و روابط انسانی و پیوندهای عاطفی داشته‌اند اما در چند ماه گذشته...
۲۰ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: سوما نگه‌داری‌نیا
نویسنده: سوما نگه‌داری‌نیا
در ستایش ایستادگی: به زندانیان و همۀ آنانی که آزادی را معنا کردند
ما با نام تو، نه فقط از تو، که از همه‌ی آدم‌های ایستاده یاد می‌کنیم. از آن‌ها که هنوز باور دارند: آزادی، امتیاز نیست — فضیلت است و حقیقت، اگرچه...
۱۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: بهروز ورزنده
نویسنده: بهروز ورزنده
عظمت را دوباره به جنبش ضدجنگ برگردانیم
قصد این نوشته بررسی شرایطی که به جنگ اخیر ختم شد، سیاست‌های مرگبار رهبران جمهوری اسلامی و یا جنایات اسرائیل در منطقه نیست. بلکه یافتن راهی برای تقویت جنبش ضدجنگ...
۱۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: رضا جاسکی
نویسنده: رضا جاسکی

مجازات اعدام؛ جلوگیری از جنایت یا ترویج خشونت؟

در پیوند با اعدام، ایران بدترین کشور است. در سال ۲۰۰۹ میلادی ۳۱۸ نفر در ایران اعدام شدهاند و از انتخابات خرداد ماه تا کنون، میزان اعدامها ۳۰۰ نفر بوده که جهشی سریع در تعداد اعدامها را از زمانی که مشکات سیاسی آغاز شده است، نشان میدهد

آمریکا تنها کشور میان سه کشور صنعتی دنیا است که هنوز مجازت اعدام در آن اعمال میشود. کرهی جنوبی و ژاپن، هردو عملاً مجازات اعدام را معلق نگاه داشتهاند.

مجازات اعدام بر پایهی دلایل اخلاقی، عملی، مذهبی، احساسی و یا سیاسی صورت میگیرد.

موافقان استدلال میکنند که مجازات اعدام از جنایت جلوگیری میکند و وسیلهی خوبی برای دادستان است. آنان معتقدند که از این طریق جامعه اطمینان پیدا میکند که این افراد نمیتوانند دوباره به جنایت دست بزنند و تسکینی برای بازماندگان است.

در آمریکا البته موافقان مجازات اعدام هزینهی فرجامخواهی و نگهداری زندانی را نیز قابل ذکر میدانند.

در مقابل، مخالفان بر این باورند که مجازات اعدام جلوی جنایت را نمیگیرد و در ذات خود، عملی به شدت وحشیانه است. آنها معتقدند مجازات اعدام به صورت غیرمتناسبی در مورد اقلیتها و از جمله اقلیتهای نژادی اعمال میشود و کم ارزش کردن کرامت انسانی و زندگی انسانها است.

مخالفان استدلال میکنند که مجازات اعدام دولت را از زاویهی اعمال خشونت، به همان سطح جانیان نزول میدهد.

ارون رودِرز، سخنگوی کمپین بینالمللی حقوق بشر در ایران، از موافقان لغو مجازات اعدام است:

در هیچ جای دنیا رابطهی معنی داری بین اجرای مجازات اعدام و پایین آوردن میزان جنایت وجود ندارد. اجرای مجازات اعدام میزان جرم و جنایت را پایین نمیآورد.

بهکارگیری مجازات اعدام معمولا در پیوند با میزان بهکارگیری خشونت در جامعه و عدم احترام به جان انسانها است. برای دههها روشن شده که مجازات اعدام عامل بازدارندهی جنایت نیست.

در آمریکا تصمیمگیری در پیوند با مجازات اعدام، در اختیار ایالتها است و نه دولت مرکزی. اولین اعدام در این کشور در سال ۱۶۰۸، به جرم جاسوسی برای اسپانیا صورت گرفت.

در ۳۷ ایالت آمریکا هنوز مجازات اعدام اعمال میشود. ۱۶ ایالت این کشور، اعدام را لغو نمودهاند. ایالت میشیگان اولین ایالت و اولین دولت انگلیسیزبان در دنیا بود که در سال ۱۸۴۶ مجازات اعدام را به جز در مورد خیانت به کشور، لغو نمود. نیومکزیکو تا کنون آخرین ایالتی است که در سال ۲۰۰۹ به لغو مجازات اعدام در ایالات متحدهی آمریکا دست زده است.

علاوه بر آن، دادگاههای دولت فدرال و ارتش آمریکا نیز میتوانند حکم اعدام صادر کنند. در سال ۲۰۰۸ میلادی، ۳۷ نفر و در سال ۲۰۰۹، ۵۲ نفر در آمریکا اعدام شدند. اجرای مجازات اعدام در آمریکا معمولا در ارتباط با قتل اعمال میشود. ولی دولت فدرال حق اعدام برای جرایمی غیر از قتل، یعنی مجازات اعدام برای جرمهایی چون خیانت به کشور، جاسوسی و جنایت در حیطهی نظامی را برای خود حفظ کرده است.

فراز صانعی، حقوقدان، در مورد اعدام در کشورهای دیگر دنیا میگوید:

بیش از دوسوم کشورهای دنیا مجازات اعدام را لغو کردهاند. ۹۵ کشور مجازات اعدام را برای تمام جرایم لغو کردهاند. ۹ کشور مجازات اعدام را فقط برای شرایط استثناییای مانند مسائل نظامی و اینگونه موارد حفظ کردهاند. ۱۳۹ کشور، یعنی دوسوم کشورهای جامعهی بینالملل، مجازات اعدام را لغو کردهاند. ۵۸ کشور متاسفانه مجازات اعدام را هنوز حفظ کردهاند که ایران یکی از آنان است.

مجازات اعدام در ایران هم برای جرمهای سیاسی و هم برای جرایم غیرسیاسی مرسوم بوده است. از اعدام قاضی محمد و یاراناش در کردستان و همینطور اعدامهایی در تبریز، پس از جنگ جهانی دوم، میتوان به عنوان اعدامهای سیاسی نام برد.

در زمان سلطنت محمدرضا شاه، پس از کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ شمسی و لو رفتن سازمان افسران حزب توده، شاهد یک موج اعدام سیاسی هستیم. تیرباران گروهی از چریکهای فدایی در میانهی دههی ۵۰ شمسی، موج دیگری از اعدامهای سیاسی بود.

بلافاصله پس از انقلاب ۱۳۵۷، در ارتباط با جرایم سیاسی، اولین موج اعدامها در مورد وابستگان به رژیم پادشاهی اعمال شد.

خونینترین موج اعدامهای سیاسی در تاریخ سه دههی اخیر، از زاویهی تعداد آنها، دو اعدام دستهجمعی در اوایل دههی ۶۰ شمسی و در سال ۶۷ است که اغلب مربوط به فعالین سیاسی مجاهدین خلق و گروههای چپ بوده است. البته اقلیتهای مذهبی مانند بهاییان نیز از این موجهای اعدام در امان نبودهاند.

تعداد این اعدامها هنوز به طور دقیق مشخص نیست. اما وضعیت ایران هماکنون از زاویهی میزان اعدامها چگونه است؟

فراز صانعی از اعضای سازمان دیدهبان حقوق بشر:

ایران در سه چهار سال اخیر از لحاظ میزان اعدامها در مقام دوم قرار گرفته است. در سال ۲۰۰۸ در ایران ۳۴۶ نفر و در چین ۱۷۱۸ نفر اعدام شدهاند. تعداد اعدام شدگان در سال ۲۰۰۷ در ایران ۳۱۷ نفر بود.

متاسفانه ایران یکی از چهار کشور دنیا، از جمله پاکستان، یمن و عربستان سعودی است که حکم اعدام را برای نوجوانان، یعنی کسانی که زیر ۱۸ سال هستند، اجرا میکند.

نمونهی یکی از افرادی که زیر حکم اعدام است، زینت جلالیان، فعال سیاسی است. وی به اتهام عضویت در گروههای اپوزیسیون کرد و محاربه، به اعدام محکوم شده است. در حالی که حکم وی از سوی دیوان عالی کشور تایید شده است، از حدود یک ماه پیش به سلولهای انفرادی بازداشتگاه ادارهی اطلاعات کرمانشاه منتقل گردیده است.

آرون رودرز، سخنگوی کمپین بینالمللی حقوق بشر در ایران:

در پیوند با اعدام، ایران بدترین کشور است. در سال ۲۰۰۹ میلادی ۳۱۸ نفر در ایران اعدام شدهاند و از انتخابات خرداد ماه تا کنون، میزان اعدامها ۳۰۰ نفر بوده که جهشی سریع در تعداد اعدامها را از زمانی که مشکات سیاسی آغاز شده است، نشان میدهد.

تاریخ انتشار : ۸ فروردین, ۱۳۸۹ ۱۲:۳۱ ب٫ظ
لینک کوتاه
مطالب بیشتر

نظرات

Comments are closed.

بیانیه‌های هیئت‌ سیاسی‌ـ‌اجرایی

ضرورت مقابلۀ هوشیارانه با تهاجم راست افراطی؛ همبستگی مردمی سدّی استوار در دفاع از میهن

هرچند تهدیدهایی چون تکرار کشتار ۶۷ ره به جایی نمی‌برند اما هشداری جدی و خطری جدی‌اند علیه تمامیت ایران و اتفاقاً خاستگاه اصلی‌اش همان نیروی متجاوزی است که سال‌هاست نقشۀ حمله به ایران را از طرق مختلف و از جمله کاشتن جاسوسان و فریب‌خوردگانی در درون نیروهای امنیتی و نظامی ایران طراحی می‌کند. دشمنان واقعی ایران به دنبال رخ دادن فجایعی این‌چنینی‌اند تا دست‌آویزی پیدا کنند برای دفاع دروغین از «حقوق بشر» و ریختن بمب‌های‌شان بر سر مردم ایران.

ادامه »
سرمقاله

اسراییل در پی تحقق رؤیای خونین «تغییر چهرۀ خاورمیانه»!

دست‌کم دو دهه است که تغییر جغرافیای سیاسی منطقۀ ما بخشی از اهداف امریکا و اسراییل‌اند . نتانیاهو بارها بی‌پرده و باافتخار از هدف‌اش برای «تغییر چهرۀ خاورمیانه» سخن گفته است. در اولین دیدارش با دونالد ترامپ در آغاز دور دوم ریاست جمهوری نیز مدعی شد که اسراییل و امریکا به طور مشترک در حال مبارزه با دشمنان مشترک و «تغییر چهرۀ خاورمیانه»‌اند.

مطالعه »
سخن روز و مرور اخبارهفته

سیمور هرش: آنچه به من گفته شده است در ایران اتفاق خواهد افتاد.

یک مقام آگاه امروز به من گفت: «این فرصتی است برای از بین بردن این رژیم برای همیشه، و بنابراین بهتر است که ما به سراغ بمباران گسترده برویم.» … بمباران برنامه‌ریزی‌شده آخر هفته اهداف جدیدی نیز خواهد داشت: پایگاه‌های سپاه انقلاب اسلامی، که از زمان سرنگونی خشونت‌آمیز شاه ایران در اوایل سال ۱۹۷۹ با کسانی که علیه رهبری انقلاب مبارزه می‌کنند، مقابله کرده‌اند.

مطالعه »
یادداشت

در نقد بیانیه فعالین مدنی بشمول برندگان نوبل صلح درباره جنگ…

آخرین پاراگراف بیانیه که بخودی خود خطرناک‌ترین گزاره این بیانیه است آنجایی است که میگویند: ” ما از سازمان ملل و جامعه‌ی بین‌المللی می‌خواهیم که با برداشتن گام‌های فوری و قاطع، جمهوری اسلامی را به توقف غنی‌سازی، و هر دو‌طرف جنگ را به توقف حملات نظامی به زیرساخت‌های حیاتی یکدیگر، و توقف کشتار غیرنظامیان در هر دو سرزمین وادار نمایند.” مفهوم حقوقی این جملات اجرای مواد ۴۱ و ۴۲ ذیل فصل هفتم اساسنامه ملل متحد است.

مطالعه »
بیانیه ها

ضرورت مقابلۀ هوشیارانه با تهاجم راست افراطی؛ همبستگی مردمی سدّی استوار در دفاع از میهن

هرچند تهدیدهایی چون تکرار کشتار ۶۷ ره به جایی نمی‌برند اما هشداری جدی و خطری جدی‌اند علیه تمامیت ایران و اتفاقاً خاستگاه اصلی‌اش همان نیروی متجاوزی است که سال‌هاست نقشۀ حمله به ایران را از طرق مختلف و از جمله کاشتن جاسوسان و فریب‌خوردگانی در درون نیروهای امنیتی و نظامی ایران طراحی می‌کند. دشمنان واقعی ایران به دنبال رخ دادن فجایعی این‌چنینی‌اند تا دست‌آویزی پیدا کنند برای دفاع دروغین از «حقوق بشر» و ریختن بمب‌های‌شان بر سر مردم ایران.

مطالعه »
پيام ها

کرامت کارگران افغانستانی را پاس بدارید؛ آنان پناهنده‌اند نه جاسوس!

کارگران افغانستانی مانند بسیاری دیگر از کارگران مهاجر غیرقانونی، قربانی سیاست‌های غلط مهاجرتی دولت میزبان، به مثابه یک نیروی کار ارزان، از سوی سرمایه‌داران در شرایطی به کار گرفته می‌شوند که از کم‌ترین حقوق برخوردارند و نماد بهره‌کشی عریان سیستم سرمایه‌داری‌اند.

مطالعه »
شبکه های اجتماعی سازمان
آخرین مطالب

کرامت کارگران افغانستانی را پاس بدارید؛ آنان پناهنده‌اند نه جاسوس!

ما راویان قصه‌های رفته‌‌ از‌ یادیم

اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر): «جبهه کردستانی»، ائتلافی علیه جنبش «زن، زندگی، آزادی»

بیانیۀ میرحسین موسوی از زندان اختر

روایت زنان افغانستانی از رد مرز

در ستایش ایستادگی: به زندانیان و همۀ آنانی که آزادی را معنا کردند