جناب اقای روحانی
ریس جمهور محترم ایران
من از جان بدربردگان “بیدادگاههای تابستان ۶۷″هستم وازهمه مردم دعوت کرده ام تادرانتخابات شرکت کرده وبشمارای بدهند ، من ازهمه داغ دیده گان اعدام های “تابستان۶۷” دعوت کرده ام تا برای جلوگیری از تکرار وقایعی مشابه فعالانه درعرصه مبارزه انتخاباتی شرکت کرده و بشما رای دهند.
اما، حقیقتا ترسم ازآنست که فردای پیروزی انتخابات شما شعارها و وعده های خود را فراموش کنید . متاسفانه طی نزدیک به ۳۰ سال از گذشت کشتارهای سال ۶۷ ، شما و دوستان هیچگاه حاضر به نقد و حتی طرح ان نشده و همواره از کنار سوال ها وخواسته های مربوطه، گذشته و یا با سکوت خود انرا تایید نموده اید.
جناب اقای روحانی
اکنون که دراستانه انتخابی دیگر ، شما با طرح موضوع “تابستان۶۷” داغ دل هزاران خانواده فرزندباخته را تازه کرده اید وبرخودمیبالید که جزوه عامران وعاملان انروزها نبوده اید، من به فال نیک میگیرم وازشماانتظار دارم که پس ازپیروزی و کسب مجدد مقام ریاست جمهوری ، وعده های خودرا دردفاع از ازادی و نقد جدی “تابستان ۶۷” فراموش نکرده ، شاید بعداز گذشت ۳ دهه از ان بتوانید زخم های خانواده های انان را التیام بخشید .
بااحترام
حسین شادمانی
۲۴/اردیبهشت/۹۶
