از آنجا که کثرت مطالب پراکنده درباره وضعیت زندانیان سیاسی مانعی برای حمایت از آنها گشته، به همین خاطر بنا به پیشنهادات برخی از متهمین بند یک زندان اوین ، نامهای اعتراضآمیز فراهم آمده تا نگرانی خود را از وضعیت پیشآمده در زندان ، برای فعالین حقوق بشر بازگو نمایند :
هممیهنان گرامی، بدیهی است که نظام حاکم به دلیل حفظ موقعیت خویش در مجامع بینالمللی، نهایت تلاش خود را به کار میبندد تا از دستگاه قضایی در برابر هر گونه اعتراض به نقض عامدانه حقوق محکومین سیاسی محافظت کند. این در حالیست که چشمان از حدقه درآمده و اندام لاغر و فرتوت برخی از زندانیان، بعد از سالها مقاومت، پشت شعارهای پرطمطراق (عدل علی !) پنهان گردیده و صدمات روحی و لطمات جسمی فراوانی به آنها وارد گردانیده است.
۱ ـ “ سوءتغذیه، فقدان نیروی مجرب برای رسیدگی به وضعیت بیماران، غفلت و بیتوجهی مسئولین نسبت به وضعیت آسیب دیده و همچنین انتقال بیمار در شرایط استثنایی و با هزینه شخصی (!) به بیمارستانهایی همچون (بقیهالله، رجائیشهر کرج و خمینی) که فاقد امکانات لازم برای درمان میباشند، بخش کوچکی از تألمات زندانیان است که آنها را با عواقبی سوء مواجه ساخته است” .
۲ ـ با توجه به مراتب مذکور برای رفع هر گونه شبهه و تردید موضوع مشکلات و بیماریهای رایج بین زندانیان عقیدتی و سیاسی شامل پارگی مینیسک، وجود کیست در زانو و دیگر ناراحتیهای پا، شکستگی قفسه سینه، التهاب و ناراحتی در بخش کلیهها، خشکی چشم به علت کمبود مواد غذایی لازم و همچنین اختلالات بینائی ناشی از کمبود نور کافی در بند ۱ زندان ، تهویه نامناسب هوا و بیماریهای تنفسی رایج، نبود امکانات بهداشتی به دلیل واگذاردن هزینههای نظافتی به زندانیان و … میباشد .
۳ ـ گفتنی است علاوه بر این مشکلات، فردی به نام “خانی” که مسئولیت بهداری زندان اوین را برعهده دارد، با اقدامات تخریبی خود که مسبوق به سابقه نیز میباشد، زندانیان را مورد اذیت و آزار قرار داده و از دادن اطلاعات راجع به وضعیت جسمیآسیبدیدگان خودداری به عمل میآورد. همچنین فرد نامبرده که تحت حمایت مسئولین زندان و دادستان تهران است، از اعزام بیماران به مراکز درمانی سرباز میزند .
۴ ـ در چنین شرایطی باید به احضار کاملاً غیرقانونی نه متهمین، بلکه محکومین سیاسی از سوی بازجویان وزارت اطلاعات و سپاه به دفتر حفاظت زندان اشاره کرد که هر از چند گاهی زندانیان را با فشارهای روحی مورد بازخواست و بازجوئی قرار میدهند و …
۵ ـ علاوه بر اینها علیرغم وجود آئیننامه تفکیک جرائم سازمان زندانها، حضور عامدانه متهمین سازمان نیروهای مسلح و دادسرای نظام در بین متهمین و محکومین سیاسی بند یک (با اتهاماتی چون قتل عمد ، کلاهبرداری ، دزدی مسلحانه و تجاوز به عنف)، زندانیان را با معضلاتی اساسی مواجه ساخته است. قابل ذکر است مسئولین زندان آنانرا منطبق بر امیال و خواستههای خود در ازای آزادی و مرخصی به خبرچینی و فراهم کردن جوی پرتنش تشویق میکنند. مورد ضرب و شتم قرار دادن اعتصابیون در تیر ماه سال گذشته آن هم با حمایت دستاندرکاران زندان و سرکردگی فردی به نام اسماعیل افتخاری “معروف به اسماعیل تیغزن از کمیتهچیهای شرور سالهای قبل که در رسانههای رسمیداخل و در بخش حوادث از او به عنوان یک تبهکار نام برده شده” نمونه آشکار این اقدامات میباشد.
۶ ـ به غیر از نکات گفته شده در خلال این وضعیت باید هنوز از وجود سلولهای انفرادی ۲۰۹ اطلاعات و ۳۲۵ سپاه در زندان اوین خبر داد که سازمان زندانها بر آنها هیچگونه حق اعمال نظری ندارد. ضمناً میتوان از حضور آقایان سعید ماسوری ، حجت زمانی و تنی چند از کوشندگان سیاسی دیگر خبر داد که همچنان با داشتن حکم اعدام ، بعد از ماهها همچنان در سلولهای انفرادی ۲۰۹ به سر میبرند .
هموطنان گرامی، تنها در پایان باید گفت مقصود از بیان بخش ناچیزی از رویدادهای مطرح شده در زندان، آشکار ساختن سیمای زورمدار دستگاه قضایی و متعاقب آن ایجاد اعتراض و مقاومت باطنی از سوی فعالین حقوق بشر در برابر نظام سرکوبگر حاکم است. لازم به ذکر است از آنجا که ما زندانیان بارها شاهد اجرای شیوههای سازمان اطلاعاتی و اخلاف آن، در استفاده از حربههای تخریبی علیه زندانیان عقیدتی بودهایم، لذا از تمامیگروهها و ارگانهای رسمیمدافع حقوق بشر، خواستار رسیدگی هر چه بیشتر به نقض آشکار حقوق زندانیان در ایران هستیم .
جمعی از زندانیان سیاسی بند یک ـ زندان اوین
اسفندماه ۸۳