به دنبال رشد فزایندهی گرایشهای سندیکایی در میان کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی ودر آستانهی برگزاری مجمع عمومی جهت تایید اساسنامه وانتخاب هیات مدیره وبازرسان سندیکا و ثبت نام بیشاز ۴۰۰۰ کارگر داوطلب عضویت در سندیکا، و متعاقب تحرکات موفقت آمیز صنفی چندماهه اخیر دررانندگان شرکت واحد و حضور پر شور کارکران هوادار سندیکا درروز «اول ماه مه» در وزارت کار و اعلام حمایت از هیات موسس سندیکای خود و برگزاری شکوهمند جشن «اول ماه مه» بالاخره مدیریت ادارات حراست، روسای شوراهای اسلامی مناطق وسران «خانه کارگر» تاب نیاورده و با هدف جلوگیری از برگزاری مجمع عمومی در تاریخ ۲۳/۲/۱۳۸۴ و ارعاب کارگران، در ساعت ۱۴ روز دوشنبه۱۹/۲/۱۳۸۴ به سندیکای کارگران نانوا (محل برگزاری جلسات آموزشی هیات موسس سندیکای کارگران شرکت واحد) یورش بردند و به رغم حضور مامورین نیروی انتظامی و با پشتیبانی مالی ولجستیکی مدیر عامل شرکت اتوبوسرانی واحد، با رهبری مستقیم روسای کانونعالی وکانون استان شوراهای اسلامی کار، به شکستن درب و شیشههای سندیکا اقدام کردند و به تخریب اموال وکتابخانه پرداختند، قاب عکس های کارگران شهید نانوا را شکستند، اسناد و مدارک هیات موسس سندیکای کارگران شرکت واحد را ربودند، اعضای هیات موسس را کتک زدند و یکی از اعضای موثر آن بهنام آقای منصور اسانلو را بهشدت مضروب کردند، که هماکنون در بیمارستان نیروی انتظامی بستری است.
همهی این اقدامات با توجیه قانونی بودن شوراهای اسلامی کار و تاییدیه آن از سوی ریاست ادارات تشکل های کارگری ـکارفرمایی وزارت کار، آقای هوشمند، در حالی صورت گرفته است که نیروی انتظامی از قبل از حمله به جلسات آموزشی سندیکایی آگاهی داشته است و ماموران آن نیرو در نوبت صبح آموزش در سندیکا حضور داشتهاند و با آگاهی از برگزاری جلسه آموزش بعد از ظهر، قول همکاری با هیات موسس را داده بودند.
باتوجه به تعهدات وزارت کار به بیانیهی ژوئن ۲۰۰۲ سازمان جهانی کار در برقراری بحثهای آزاد سندیکایی، نه تنها این وزارت خانه امکان این بحث هارا فراهم نکرده است بلکه با« غیرقانونی خواندن فعالیت سندیکایی» به بروز و ظهور اقدامات قانونشکنانه کمک کردهاست.
اقدامات مشتی سود جو ورانتخوار «خانه کارگری» و عوامل آگاه و ناآگاه در شوراهای اسلامی کار و مدیریت متخلف شرکت واحد اتوبوسرانی، که تنها یک مورد خلاف او برداشت ماهیانه ۱۰۰۰۰ریال از حقوق کارگران طی چندین ماه بدون رضایت آنان ،به حساب خود ساخته صندوق وام «کارگری»است، نمونهی بارز این قانونشکنیهاست. همه این اقدامات بیانگر آن است که وزارت کار رغبت چندانی در پیشبرد امر توسعهی سندیکایی، که خود را بانی آن میداند، ندارد و درگیر مسایل سیاسی ایجاد شده از جانب گروههای به اصطلاح «کارگری» و حزبی است.
هیات موسسان سندیگاهای کارگری ضمن محکوم کردن این یورش وحشیانه و درخواست محکومیت عوامل شناخته شدهی آن از همه سازمان های سندیکایی کارگری جهان و از سازمان بینالمللی کار میخواهد که از مطالبات جدی کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، از جمله حق آزادی برپایی تشکیلات سندیکاییشان، قاطعانه حمایت کنند.
هیات موسسان سندیکاهای کارگری
۲۰/۲/۱۳۸۴
رونوشت به:
مطبوعات سازمان جهانی کار
فدراسیون جهانی سندیکایی کارگری
کنفدراسیون آزاد اتحادیه های کارگری