پـلاتــفرم چــپ رادیــکال

مقدمه
طی سه دهه ی اخیر صدای غالب در سازمان ما – البته با نوساناتی- صدای راست بوده، ولی این صدا، صدای تمامی اعضا و هواداران حاضر و پیشین سازمان فداییان خلق ایران – اکثریت نیست. این پلاتفرم تلاشی است در راستای صداهای متفاوتی که طی این سالیان همواره بانگ برآورده اند “آرمان و اهداف فداییان نه این است که ارائه می شود، ما گذشته و پیشینه ای داریم، که اساساً در نقطه ی مقابل رویکرد حاضر سازمان فداییان خلق ایران – اکثریت قرار دارد.” در آستانه ی کنگره ی چهاردهم، با انتشار این پلاتفرم و ارائه آن به کنگره بعنوان آلترناتیو برنامه و رویکرد سیاسی سازمان، تلاش داریم رویکرد سیاسی و ایدئولوژیک غالب در سازمان را به چالش کشیده، همفکران و همراهان خود را حول برنامه ی حداقلی، با رویکرد چپ رادیکال نسبت به وضع موجود، انسجام بخشیم و بار دیگر اعلام نماییم در سازمان ما جدای از تفکر و رویکردهای لیبرالی و سوسیال دمکراسی حاکم، هنوز باورمندانی پویا به آرمانهای انقلابی سازمان و سوسیالیسم علمی حضور دارند.
در پلاتفرم حاضر که شامل دو بخش برنامه ای و اساسنامه ای در مقیاس کلان است، تلاش نموده ایم با ارائه ی رئوس کلی دیدگاه ها و بیان حداقلی خواست های خود، تا برگزاری همایش فراگیر و همه جانبه فدائیان داخل و خارج، زمینه حضور همه ی گرایشهای باورمند به سوسیالیسم علمی را تحت نام سازمان فداییان خلق ایران – اکثریت فراهم سازیم.

الف- رویکرد برنامه ای
ما مدافع پیگیر سوسیالیسم، صلح، استقلال، آزادی، دمکراسی و عدالت اجتماعی و همچنین حقوق بشر، توسعه پایدار و حفظ محیط زیست ایم و برای فراهم ساختن شرایط زندگی انسانی برای همه شهروندان ایران و نهایتاً برای گذر از سرمایه‏داری به سوسیالیسم مبارزه می‏کنیم. ما بر تأمین هماهنگی و توازن میان آزادی، برابری، دمکراسی، توسعه و حفظ محیط زیست تاکید داریم. ما مخالف تبعیض طبقاتی، جنسیتی، ملی ـ قومی، نژادی‌ و مذهبی هستیم و علیه آن‏ها مبارزه‌ می‌کنیم.
زیستگاه و میدان عمل اجتماعی ما، جهان سرمایه داری و جامعه سرمایه داری ایران است که در آن مبارزه طبقاتی امری است عینی‌ و واقعی‌. ما در مبارزه‌ای‌ که‌ هم‌ اکنون‌ در نظام‌ سرمایه‌داری‌ جهانی‌ میان‌ کار و سرمایه‌ در جریان‌ است‌، در اردوی کار قرار داریم‌. انتخاب اجتماعی ما، دفاع‌ از حقوق صنفی و سیاسی و مطالبات کارگران‌ و زحمتکشان و خواسته‏های دمکراتیک اقشار میانی جامعه است. ما خود را بخشی از جنبش چپ رادیکال و کوشندگان سوسیالیست کشورمان می‏دانیم.
ما جنبش‌های‌ جدید اجتماعی دارای خصلت‏های دمکراتیک و ترقی‏خواهانه‌ را پدیده‏ دگرگونساز و عرصه ی مناسب برای حضور و شرکت فعال انسان‏ها و گروه‏های مختلف اجتماعی در حیات سیاسی و اجتماعی و جنبش دمکراتیک کشورمان می‏دانیم و در جانب آن‏ها قرار داریم.
ما مدافع‌ منافع ملی و همبستگی‌ جهانی‌ هستیم، علیه سلطه‌طلبی‌ کشورهای امپریالیستی و جهانی‏سازی نئولیبرالی تحت رهبری بازار مالی بین المللی و شرکت‏های فراملی مبارزه می‏کنیم و در روند جهانی شدن خود را جزو صفوف مبارزان آزادیخواه و عدالت‏پژوه برای ساختن “جهانی دیگر” می‏دانیم.

۱- برابری و عدالت اجتماعی
برابری و عدالت اجتماعی، شاخص‏ترین ارزش نیروهای چپ رادیکال و سوسیالیست به حساب می آید. ما در راستای برابری، بر توزیع ثروت و امکانات مادی و معنوی جامعه تأکید داریم. لازم است بین برابری و آزادی پیوندی تنگاتنگ ایجاد گردد. از نظر ما لیبرالیسم اقتصادی، نئولیبرالیسم و نئوکنسرواتیسم به تشدید نابرابری و شکاف طبقاتی منجر گشته و کم بها دادن به آزادی و مطلق کردن برابری، زمینه را برای حکومت‏های استبدادی، توتالیتر و پوپولیسم باز می‏کند.
ما معتقدیم؛ دموکراسی و عدالت اجتماعی در پیوند تنگاتنگ با هم قرار دارند و برابری اقتصادی و عدالت اجتماعی، بدون‌ تامین‌ برابر حقوقی‌ زن‌ و مرد و رفع نابرابری های ملی و قومی مفهومی‌ ندارد. بنابراین در راه تحقق برابری از جمله برابرحقوقی سیاسی شهروندان، برابر حقوقی زن و مرد، و برابر حقوقی ملیت ها و اقوام ساکن کشورمان مبارزه می‏کنیم.

‌‌۲- آزادی
در جهان سرمایه داری تنها درصد ناچیزی از شهروندان جهان از حقوق و آزادی های سیاسی و فردی و اجتماعی برخوردارند. این عده عمدتاً شامل صاحبان سرمایه و قدرت و نخبه گان مورد حمایت آنها می شوند.
ما معتقدیم بایستی شرایط لازم جهت بهره مندی از آزادی های سیاسی و فردی و اجتماعی برای تمامی شهروندان خصوصاً برای محرومین از این حقوق فراهم گردد. ارتقاء آگاهی و تشکل یابی مردم را لازمه آن ارزیابی می کنیم. ما به عنوان جریان چپ رادیکال، بر هماهنگی موزون و متعادل میان جامعه و فرد در راستای رشد آزادانه انسان و جامعه تاکید داریم.

٣- صلح
سرمایه داری برای سلطه بر جهان، دنیا را نظامی کرده است. ایجاد پایگاه ها، پیمانها و مداخلات مستقیم و غیر مستقیم نظامی، برافروختن جنگهای منطقه ای، تسلیح رژیمهای مستبد و فاشیستی، تجاوز به کشورهای دیگر، از نمودهای این روند سلطه گرانه است. میلیتاریسم امپریالیستی به مثابه بازوی مسلح “جهانی سازی سرمایه داری” عملکرد سیستماتیک و هدفمندی یافته، مقاومت در مقابل “جهانی سازی” نهایتاً با جنگ از جانب امپریالیستها در هم کوبیده می شود.
ما معتقدیم صلح‌ در مقیاس‌ ملی‌ و بین‌المللی‌ خواست‌ بزرگ‌ انسان‏ها و لازمه فراهم آوردن شرایط زندگی انسانی برای همه شهروندان جهانی است‌. ما از تلاش جهانی برای تامین صلح حمایت و بر گفتگو و مذاکره برای حل مناقشات و اختلافات بین کشورها تاکید داریم. ما خواهان صلح پایدار جهانی، زدایش جنگ از حیات بشری و خلع سلاح همگانی هستیم. ما دفاع پیگیر از استقلال کشور و منافع ملی را با دفاع از مناسبات برابرانه و برادرانه میان همهی ملل جهان پیوند می دهیم.

۴- دمکراسی
دمکراسی بعنوان یکی از دستآوردهای بزرگ بشریت، نتیجه قرن‏ها تلاش فکری و عملی و بیش از همه حاصل جنبش‏های آزادیخواهانه، روشنگرانه و مبارزات کارگران، زنان و روشنفکران می باشد. تعمیق دمکراسی، تأمین مشارکت هرچه بیشتر مردم در حیات سیاسی و تحقق عدالت اجتماعی ضامن دوام و پویایی دمکراسی خواهد بود.
ما معتقدیم دمکراسی و انتخاب‌ آزادانه مردم‌، آزادی احزاب، دمکراتیزاسیون نهادهای جامعه و روابط میان آن‌ها از مولفه‏های اصلی برپا دارنده و استحکام بخش دمکراسی است. ما قدرت را ناشی از اراده مردم می دانیم و مخالف هر گونه استبداد و دیکتاتوری هستیم.
ما در سطح بین المللی نیز خواهان دمکراتیزه شدن مناسبات جهانی میان ملل و دولتها، جهانی شدن دمکراسی، گسترش و ژرفش دمکراسی‏های موجود در جهت دمکراسی مشارکتی، مستقیم و اجتماعی هستیم.

۵- حقوق بشر
حقوق بشر و دمکراسی از بزرگترین دستآوردهای بشریت طی چند قرن اخیر بشمار می آیند، که امروز بزرگترین ناقضان و نافیانش، پرچم دارش شده اند.
ما معتقدیم نیروهای عدالتخواه، دمکراسی طلب و ترقیخواه می باید ضمن تعمیق مبارزات ضد امپریالیستی، فاصله ی خود را با رژیم های مرتجع و مستبدی که از موضع مخالفت با آمریکا و غرب به دنبال ارائه ی هویتی جعلی از خود اند،‌ حفظ کنند. ما مدافع آزادی و حقوق بشریم و علیه ستم ملی، طبقاتی، جنسیتی، نژادی، مذهبی و عقیدتی مبارزه می کنیم. ما خواهان براندازی کامل نژادپرستی، فقر، بیسوادی، لغو اعدام و ممنوعیت شکنجه در همه ی کشورهائیم.

۶- محیط زیست
سرمایه داری تمامی عرصه های هستی و زیستی را مورد تهاجم سودجویانه خود قرار داده است. بطوری که در اثر رشد انفجارگونه جمعیت‌، رشد کنترل ‌نشده شهرها و صنعت‌ و بهره‌برداری‌ غارتگرانه‌ سرمایه‌داری‌ از منابع‌ طبیعی، استفاده از انرژی فسیلی، تغییر الگوی مصرفی، شرایط‌ حیات‌ در کره زمین‌ مورد مخاطره جدی‌ قرار گرفته‌ است‌.
ما معتقدیم؛ حفظ محیط زیست و ممانعت از مداخلات زیانبار در طبیعت زیست جهانی یکی از هدف¬های بزرگ بشریت بشمار می آید. برای نیل به این هدف ما خواهان همبستگی بین المللی در دفاع از محیط زیست و پاسداری خردمندانه از آن و ممانعت از مداخلات زیان بار در زیستکره ایم.

۷- مدرنیته و سکولاریسم
عقب‌ماندگی‌ و سنت‌گرایی،‌ زمینه‌ساز استبداد سیاسی‌، خرافه‏پرستی، تاریک‏اندیشی، فلاکت‌ مردم و در تقابل با پویایی اجتماعی و تکامل تاریخی‌ است.
ما معتقدیم مدرنیته یعنی “هر آنچه سخت و استوار است، دود می شود و به هوا می رود” و امروزه تلاشی است برای تشخیص فشارهای اجتماعی بر مردم و خاتمه دادن به آن، تلاشی برای توسعه همه جانبه و بدون شیفتگی و دوری از ریشه ها و سرچشمه ها، تلاشی انتقادی به وضع موجود و انقلابی مستمر در روابط اجتماعی برای تغییر جهان. از این رو پیکار برای‌ آزادی و برابری‌ در پیوند تنگاتنگ‌ با مبارزه‌ برای‌ نوسازی‌ فرهنگی‌، اجتماعی‌ و اقتصادی‌ قرار دارد و در دفاع از مدرنیته و نوسازی همه جانبه و همگون فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی مبتنی بر آزادی، دمکراسی، سکولاریسم، عدالت اجتماعی و حفظ محیط زیست و‌ جدایی‌ دین‌ از دولت، تجلی می یابد‌‌.

٨- مسئله ملی
ستم ملی واقعیت انکارناپذیر حیات سیاسی معاصر کشورمان است. سیاست‌های شوونیستی و استبدادی رژیم پهلوی و جمهوری اسلامی با انکار حقوق فرهنگی، سیاسی و تبعیضات اجتماعی و اقتصادی علیه ملیت های غیر حاکم اجرا و در سرکوب جنبش‌های ملی و آزادیخواهی ملیت‌های ایران تظاهر یافته است.
ما معتقدیم کشور ما ایران، کشوری است کثیرالملله، متشکل از ملیت‌های بلوچ، ترک آذری، ترکمن، عرب، کرد، فارس و گروه های قومی دیگر و مسئله ملی به یک مسئله جدی، عمومی و سراسری جنبش ضد استبدادی و ضد ارتجاعی مردم ایران تبدیل شده است. چشم پوشی بر این واقعیت از سوی هر نیروی سیاسی ترقیخواه و عدالت طلب، چشم پوشی بر بخش انکارناپذیر مبارزات برابری طلبانه و دموکراتیک مردم ایران است.
    ما در راستای باور به ارزشهای انسانی و عموم بشری و در راستای تأمین استقلال کشور، صلح و برقراری سوسیالیسم، خواهان تأمین منافع ملی و آزادی همه خلق های ساکن کشورمان ایم و برخورداری از حقوق ملی را حق دموکراتیک ملیت های تشکیل دهنده ایران واحد می دانیم.

۹- جمهوری اسلامی
جمهوری اسلامی بزرگترین مانع پیشرفت، توسعه و رشد اقتصادی و اجتماعی و عامل اصلی بی عدالتی، تعمیق شکاف طبقاتی، سرکوب آزادیهای سیاسی، استبداد، نقض حقوق بشر و نابودی محیط زیست است.
ما معتقدیم مقدم ترین وظیفه نیروهای چپ، دمکرات و ترقی خواه، برکناری رژیم ولایت فقیه و تأمین و تضمین استقلال، صلح، امنیت و آزادی است. آماج اصلی ما برپایی جمهوری دمکراتیک فدرال مردم ایران است. ما بدون تجویز راه حلی نهایی اعلام می داریم؛ مردم ایران در دفاع از منافع خود حق خواهند داشت بنا به موقعیت و شرایط موجود برای نیل به هدف، شیوه های مبارزاتی شان را انتخاب نمایند و از هر روشی که تأمین کننده ی منافع طبقاتی و ملی آنها باشد، برای ایجاد تحول و برکناری جمهوری اسلامی استفاده نمایند. در این راستا از همکاری و اتحاد عمل تمامی نیروهای چپ، جمهوری خواه دمکرات، احزاب ملی و منطقه ای، فعالین محیط زیست، مخالفین جنگ، جنبش دانشجویی و زنان استقبال می نمائیم.

۱۰- زنان
از سَرِ دولت سرمایه داری، زنان جهان و کشورمان زیر ستم جنسی قرار دارند. زنان کارگر ستم مضاعفی را نسبت به همکاران مردشان تحمل می کنند.
ما معتقدیم دمکراسی، برابری اقتصادی و عدالت اجتماعی، بدون‌ تامین‌ برابر حقوقی‌ زنان و مردان در تمامی عرصه های سیاسی و اقتصادی میسر نخواهد شد. ما برای رفع ستم جنسی و کسب برابری حقوق زنان کشورمان مبارزه می‌کنیم. و با تمامی جنبش های زنان که در راه تحقق کامل این خواست یا بخشی از آن تلاش می نمایند، همکاری خواهیم نمود.

۱۱- سرمایه داری
“تاریخ کلیه جوامع تا این زمان تاریخ مبارزه طبقاتی بوده است.”
ما معتقدیم نظام سرمایه داری سرمنشاء ستم طبقاتی، بیعدالتی، بهره وری غارتگرانه از طبیعت، جنگ و بیکاری توده ای و منشا بسیاری از نابسامانیها و ناهنجاری های اجتماعی است. به باور ما جامعه ی طبقاتی و تبعیضات بیدادگرانه ناشی از استیلای نظام سرمایه داری مغایر شأن انسانی است. ما سوسیالیسم را به عنوان یک ضرورت برای حل این معضلات میدانیم و علیه نظام سرمایه داری مبارزه می کنیم. همزمان با مبارزه برای سوسیالیسم، برای اشاعه و نهادینه شدن اندیشه دموکراسی، عدالتخواهی، برابری حقوق زن و مرد، و تنظیم رابطه ی انسان با طبیعت در جامعه نیز مبارزه خواهیم کرد.

۱۲- امپریالیسم
امپریالیسم و امپراتوری سرمایه، در پی تراکم و تمرکز سرمایه و تولید و ظهور انحصارهای بزرگ پدیدار شدند. از بهم پیوستن انحصارات کشورهای مختلف، انحصارات فراملیتی بوجود آمدند، که رقابت و کشمکش در بین آنها برای بلعیدن یکدیگر هنوز ادامه دارد. انحصارات امپریالیستی در رقابت بین خود بر سر تصاحب هر چه بیشتر بازارهای دنیا، جهان را با انسانها و ثروتهایش دوبار در آتش جنگی عالم گیر به خاکستر تبدیل کردند. سرمایه ی مالی از وجوه مشخصه امپریالیسم، با ولع سیری ناپذیری تولیدات مادی را بلعیده و نظام سرمایه داری را دچار بحرانی بی پایان نموده است. در کشورهای پیرامونی، تحمیل سیاست های تعدیل ساختاری با خواست کشورهای امپریالیستی و شرکت های فراملیتی نتیجه ی این فرایند فاجعه بار بوده است.
ما معتقدیم علیه سلطه و مداخلات کشورهای امپریالیستی – به هر بهانه ای که باشد – بایستی متحدانه و یکپارچه و با هر شیوه ای مبارزه کرد. در برابر سلطه گری، جهانی سازی امپریالیستی و تحمیل سیاست های تعدیل ساختاریش مقاومت نمود و از مبارزات آزادی خواهانه و ضد سلطه ی خلق های جهان علیه امپریالیسم جهانی حمایت کرد، و همکاری و همراهی کارگران و زحمتکشان با خلق های تحت سلطه را تقویت نمود.

۱٣- جهانی سازی
گرایش به جهانی شدن از مشخصات ذاتی بورژوازی است. پروژه ای که امروزه در سطح جهانی جاری است نه جهانی شدن، بلکه جهانی سازی تحمیلی با ویژگیهای امپریالیستی است. جهانی سازی فرایندی ارتجاعی و در عین حال تحریف شده از جهانی شدن می باشد. نئولیبرالیسم با در هم ریختن مرزهای “جهانی سازی” و “جهانی شدن” در پی آن است که منطقی بودن و ناگریزی جهانی سازی سرمایه داری را نتیجه بگیرد و آن را بعنوان واقعیت و الزام اجتماعی به خورد جهانیان بدهد. نئولیبرالیسم و نو محافظه کاری ایدئولوژی مدافع جهانی سازی سرمایه داری اند. چهره دیگر جهانی سازی سرمایه داری و سیاستهای نئولیبرالیستی – نو محافظه کار، آمریکایی شدن است.
ما معتقدیم؛ بایستی متحدانه علیه این گرایش ارتجاعی مبارزه نمود. ما خود را بخشی از جنبش ضدامپریالیستی خلق های جهان و مدافع پیگیر منافع و خواست های ترقی خواهانه همه مردم ایران و جهان بشمار می آوریم که علیه جهانی سازی امپریالیستی مبارزه می کنند.

۱۴- سوسیالیسم
سوسیالیسم نظامی است انسانی و دمکراتیک که انسان در مرکز توجه آن قرار دارد. سوسیالیسم از آزادی و دموکراسی جدایی ناپذیر است. ابزار دستیابی به سوسیالیسم مبارزات پیگیر طبقاتی کارگران و زحمتکشان و روشنفکران ترقیخواه با تمسک به دستآوردهای علمی و دانش بشری است. از اینرو سوسیالیسم علمی که برای برانداختن استثمار انسان از انسان تلاش می ورزد، تئوری راهنمای عمل ما است.
ما معتقدیم سوسیالیسم نقد رادیکال نظام اقتصادی اجتماعی و فکری سرمایه داری و ضرورتی برای فرا رفتن از معضلات و خلاصی از بحران ها و مصائب ناشی از آن نظام، و در عین حال آلترناتیوی برای سرمایه داری است. در جامعه سوسیالیستی تولید برای سود، جای خود را به تولید برای رفع نیازهای همه مردم و برای رفاه هرچه بیشتر همه انسان ها خواهد داد. جامعه سوسیالیستی اتوپی یا یک آرزو و یک مدینه فاضله خیالی نیست، بلکه محصول و هدف مبارزه یک طبقه عظیم اجتماعی علیه نظام سرمایه داری است. ما سوسیالیسم را بعنوان نظامی اجتماعی و قابل دسترس و مبارزه برای تحقق ان را نه کار فردا، بلکه وظیفه امروز خود می دانیم.

۱۵- انترناسیونالیسم پرولتری
با اجرای پروژه جهانی سازی نئولیبرالی، ما شاهد شکل گیری انترناسیونال سرمایه هستیم. سرمایه داری در راستای منافع خود مرزهای ملی را درهم نوردیده، قدرت طبقه کارگر را در ابعاد جغرافیایی و ایدئولوژیک مورد تهاجم قرار داده، توان مطالباتی کارگران در استفاده از اعتصاب بعنوان موثرترین سلاح کارگران در مبارزه ی طبقاتی را کاهش داده و در پی باز پس گیری دستآورد نزدیک به دو قرن مبارزات کارگران جهان است.
ما معتقدیم برای مقابله با این یورش جهانی سرمایه، راهکاری جز اقدام و مقابله جهانی قربانیان سرمایه وجود ندارد و باید جهانی عمل کرد. در مقابل آزادی تشکل جهانی سرمایه، اردوی کار الزاماً بایستی متشکل گشته و به احیای سنت های انترناسیونالیستی مبادرت ورزد. از نظر ما انترناسیونالیسم کارگری تنها آلترناتیو مناسب جهانی سازی سرمایه داری است، و شعار “کارگران و زحمتکشان جهان متحد شوید” هنوز هم یگانه شعاری است که می تواند کارگران و زحمتکشان جهان را به مقابله با سرمایه داری و پروژه جهانی سازی آن و انباشت سرمایه و تشدید استثمار برانگیزاند. ار این رو ما مدافع تأسیس انترناسیونال کارگری جدید بر محور اتحادیه های کارگری مستقل، احزاب کارگری، کمونیستها، سوسیالیستهای چپ، و چپهای کارگری آزاداندیش و باورمند به مبارزه طبقاتی و سوسیالیسم بعنوان نظامی اجتماعی و قابل دسترس، ایم.

ب- رویکرد اساسنامه ای
ما مخالف سیاست های حذفی فدائیان رادیکال و انقلابی و همچنین نادیده گرفته شدن نقش و اهمیت نیروهای داخل در حیات سیاسی و تصمیمگیریهای کلان سازمان طی دو سه دهه ی گذشته بوده و خواهان احیای سنت های سوسیالیستی و آرمان های انسانی و سمت گیری توده ای فداییان خلق ایم. در ضمن از خلاقیت های پویا – نه انحراف از آرمانها – در حیات سیاسی و حزبی سازمان دفاع می کنیم.

۱- حقوق، وظایف و شرایط اعضا
اعضای سازمان با پذیرش اساسنامه و برنامه ی سازمان:
– از کلیه حقوق دمکراتیک برای انتخاب شدن، انتخاب کردن، شرکت در بحث های نظری، مشارکت در تدوین سیاست ها و خط مشی سازمان، شکایت از دیگر اعضاء و ارگانها و داشتن حق دفاع در برابر اتهامات وارده بهره مند خواهند بود.
– ملزم به رعایت مفاد اساسنامه و حفظ انضباط و اسرار سازمانی خواهند بود.
– همزمان عضو هیچ حزب و سازمان و اتحادیه ی سیاسی دیگری نخواهند بود.
– در یکی از ارگانهای سازمان قبول مسئولیت نموده و در پیشبرد برنامه و اهداف سازمان خواهند کوشید.
– با پرداخت حق عضویت و جمع اوری کمک مالی سازمان را یاری می نمایند.

۲- ساختار تشکیلاتی
بدلیل تفاوت های نظری بسیار و بعضاً متضاد، در خصوص مسائل برنامه ای و اساسنامه ای پیشنهاد ما استفاده از تجربه ی احزاب چپ آمریکای لاتین است؛ بجای حزبی یکدست، حزبی با ساختار شبه جبهه ای، با دیدگاه های متفاوت ولی منضبط، فعال و مسئولیت پذیر. حزبی با بحث های بی امان در خصوص مسائل تئوریک و در عین حال همسو در برنامه و در عرصه ی حیات سیاسی کشور.
ساختار تشکیلاتی سازمان واقعی و هرمی خواهد بود که هرچه پایین تر می رویم گسترده تر و افقی تر خواهد شد. زندگی حزبی در سازمان ما تلفیقی آگاهانه و داوطلبانه از دمکراسی و سانترالیسم، با اولویت دمکراسی خواهد بود. بنحوی که “روابط دمکراتیک” درون سازمانی برای مداخله ی تمامی اعضای سازمان در حیات سیاسی و حزبی آن مهیا شود. محدودیت های امنیتی در داخل و خارج تحت هیچ شرایطی –بجز مسائل امنیتی- نمی تواند مانع از بیان نظرات اعضا و انتشار بیرونی آن گردد.
در سازماندهی تشکیلاتی می توان از فضای مجازی استفاده کرد، ولی نمی توان آن را بدیل تشکیلات واقعی تلقی نمود. تا زمانی که امکان فعالیت علنی بوجود نیآمده هر دو بخش با ساختارهای متفاوتی سازماندهی خواهند گردید. در سازماندهی تشکیلاتی و بخصوص در سازماندهی هواداران سازمان و اعضائی که ارتباط شان با سازمان قطع گردیده، می توان از فضای مجازی استفاده نمود. ولی در هر حال سازماندهی اعضا تشکیلات هرمی و به شکل واقعی صورت می گیرد.

٣- فدائیان داخل کشور
مهم ترین موضوع فعالیت سازمان ما، ایجاد تغییرات سیاسی و اجتماعی در جغرافیای سیاسی ایران است. بنابراین توجه به فعالین داخل کشور و بطور مشخص به هواداران و اعضاء سابق سازمان اهمیت دوچندانی دارد. ما معتقدیم بدون مشارکت رفقای داخل در حیات سیاسی سازمان، سازمان ما ابتر و تآثیرگذاری آن در تحولات اجتماعی کشورمان ناچیز خواهد بود.
تشکیلات سازمان از دو بخش خارج کشور و داخل کشور تشکیل می گردد. بخش داخل تا فراهم شدن شرایطی نسبی برای فعالیت علنی، از گروه های داوطلبی تشکیل می شود، که در مدیریت، سازماندهی، چگونگی فعالیت و حوزه ی فعالیت مستقل عمل می کنند. شکل ارتباط آنها با سازمان نیز به پیشنهاد خود این رفقا و با تأیید مسئول تشکیلات داخل کشور در هیئت سیاسی – اجرایی خواهد بود. اما تشکیلات خارج از کشور مطابق اساسنامه سازمان فعالیت می نماید.

۴- جوانان، زنان و ملیت ها
بدون توجه به مسائل جوانان، زنان و ملیت های کشورمان، هیچ سازمان سیاسی و بطور اخص جریانات چپ نمی تواند نقشی تأثیر گذار در کشورمان داشته باشند. سازمان ما که در دهه ی چهل و پنجاه اساساً با تکیه بر جوانان پرشوری تشکیل شده بود، در آستانه ی پنجاه سالگی دیگر از جذب نسل های جوان تر عاجز است. حضور زنان در سازمان که زمانی سی درصد از اعضای سازمان ما را تشکیل می دادند، خیلی کم رنگ تر شده است. بعبارتی دقیق تر امروز نقطه ی قوت ما نقطه ی ضعف ماست. با تعریف جامعه ی هدف می توان برای جذب بخشی از جوانان و زنان برنامه ریزی نمود.
از دهه ی بیست مسائل ملی در کشورمان همواره رنگ چپ داشته است؛ بنوعی که خیلی ها این دو را مترادف هم می گرفتند. متأسفانه امروز نیروهای چپ و حتی سازمان ما به موضوع ملیت ها و اقوام ایرانی کم بها می دهند. مسئله ملی پاشنه ی آشیل کشورهای چند ملیتی و مستمسکی موثر برای مداخلات امپریالیستی است. ما بر این باوریم که سازمان ما و تمامی نیروهای چپ برای این موضوع بایستی نیروی بیشتری صرف کنند. برای عملیاتی کردن این ایده خواهان احیای کمیته های ایالتی در آذربایجان، کردستان، خوزستان، ترکمن صحرا، بلوچستان و لرستان با محوریت سازماندهی مبارزات ملی و قومی هستیم.

۵- اتحاد چپ
ما معتقدیم برای گسترش مبارزات آزادیخواهانه، عدالت طلبانه و ضد سلطه ی مردم میهنمان، برای داشتن نقشی سازنده و درخور تحولات کشورمان، به حضور “چپ مقتدر و متحد” در صحنه ی سیاسی کشور نیازمندیم. و برای نیل به این هدف بایستی فراتر از وحدت حزبی محدود، اتحاد و ائتلافی فراتر و وسیعتر، در قالب “جبهه ی چپ” با حضور نحله های مختلف آن و قبول تنوع و تفاوت در دیدگاه هایشان، حول خواسته های شناخته شده چپ، بعنوان ضرورتی اجتناب ناپذیر را در دستور کار خویش قرار داد.
با توجه به تشتت فکری و تشکیلاتی در میان احزاب و سازمان های چپ، در شرایط امروزی امکان شکل گیری وحدتی فراگیر که بتواند متناسب با نقش و اهمیت چپ آن را نمایندگی نماید، ممکن نیست. پیشنهاد ما بجای وحدت حزبی، اتحادی فراگیر و همه جانبه از تمامی احزاب و سازمان های چپ در قالب جبهه ای واحد است. تا تمامی این جریانات و شخصیت های مستقل بتوانند با حفظ استقلال تشکیلاتی و هویتی خویش در آن حضور داشته باشند. مطمئناً جبهه ی چپ، هسته ی مرکزی جبهه ی دمکراتیک کشورمان در نبرد علیه دیکتاتوری و بیعدالتی های اجتماعی خواهد بود.

جمعی از هواداران سازمان فداییان خلق ایران – اکثریت (داخل کشور)
۷/۱/۹