هم میهنان مبارز، حضار محترم! برگزاری دوازدهمین کنگره سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) را به شما و همه اعضای سازمانتان صمیمانه تبریک می گوییم، و امیدواریم که از هر لحاظ کنگره موفقی داشته باشید. همرزمان، چندی پیش ملت مصر پس از تحمل ٣٠ سال استبداد و محرومیتهای اجتماعی و اقتصادی سرانجام حسنی مبارک را مجبور به استعفا کرد. ما امیدواریم که بزودی او و ایادیش را به پای میز محاکمه بکشاند و به همه دیکتاتورهای دنیا نشان دهد که دوران حکومتهای سرکوبگر و فاسد بسرآمده و آینده از آن حکومتهایی خواهد بود که ریشه در ملت دارند و خدمتکار آنند. بی شک پروسه گذر به دمکراسی در مصر با توجه به نبود نهادهای دمکراتیک و وجود جو متعصب مذهبی آسان نخواهد بود. ولی وجود قشری جوان، پویا و مجهز به وسایل ارتباط جمعی مدرن از سویی و علاقه دنیای غرب در برقراری ثبات سیاسی که دیگر بدون شرکت آحاد ملت مشکل خواهد بود، عوامل مثبتی در پیدایش آینده روشنی برای یک تحول دمکراتیک در مصر می باشد. دوستان، ما نیک می دانیم که مشکلی که در برابر مردم ایران قرار دارد بسیار پیچیده تر و بدست آوردن پیروزی نهایی سخت تر از مصر خواهد بود. در ایران، ما دربرابر حکام و زورمدارانی ایستاده ایم که برای خود ادعای داشتن رسالت و حقانیت الهی قائلند و شوربختانه نه تنها بخشهایی از ایرانیان نیز بر این باورند، بلکه منافع مادیشان هم، دستکم تاکنون، ایجاب می کند که به رسالت روحانیون دولتی “ایمان” داشته باشند. افزون بر این، نظامیان رانت خوار و مکلاهای هیئت موتلفه و بیت عریض و طویل رهبری چپاولگرانی هستند که سالانه چندین میلیارد دلار از ثروت ملت ایران را میان خود تقسیم می کنند. اینان مانند هزارها بسیجی و دیگر ارگانهای سرکوب جمهوری اسلامی در ادامه حاکمیت کنونی منافع حیاتی دارند و بسختی می توان تصور کرد که لزوم کناره گیری و واگذاری حاکمیت به نمایندگان واقعی ملت به آنها تفهیم شود. دوستان، انتخابات آزاد و آزادی مطبوعات دو خواست اساسی از دیگر خواستهای دکتر مصدق و یارانش در ۶٢ سال پیش بهنگام تاسیس جبهه ملی ایران بود که برای احقاق حق حاکمیت ملی چشم ناپوشیدنی می نمود. امروز نیز بسی عقلانی و منطقی می نماید که اوپوزیسیون دموکرات ایران در مبارزه ای مسالمت آمیز متحدا حاکمیت را مجبور کند که تن به اراده آزاد ملت ایران بدهد، و در پی یک انتخابات آزاد و منصفانه کنار رود. ولی آیا می توان انتظار چنین عقلانیتی را از این حاکمیت کر و کور داشت؟ آیا خطر ایستادن حکام کنونی تا سرانجام تلخ و تباه فروپاشی کم است؟ به این پرسش ها بسختی می توان پاسخ صریح و قانع کننده داد. آیا ” فشار از پایین برای بعقب راندن و امتیاز گرفتن” از این حاکمیت راه حل بسیار ساده برای دستگاه معادلات پرتوان و پیچیده مسئله ایران نیست؟ تنها در صورتی که “زمین و آسمان” یار و یاور ملت ایران گردد، شاید این راه حل جوابی بدهد. با این وجود ما معتقدیم که در شرایط کنونی ادامه جنبش آزادی- و دموکراسی خواهانه سبز ملت ایران، باوجود ضعفها و نارساییهای بویژه جناح اصلاح طلب مذهبی آن، تنها راه بهینه ایست که در پیش روی ما قرار دارد. روشن است که باید نیروهایی که بهر عنوان هنوز هم در کنار جنبش سبز ایستاده اند و به آن بدیده تردید و منفی می نگرند، و سپس بخشهای سکولار- دموکرات این جنبش از این پس هرچه بیشتر خواستها و شعارهای خود را مطرح نمایند تا بتوانند جوانان، زنان و دیگر آحاد اجتماعی را که در برنامه و شعارهای رهبری تاکنونی جنبش سبز نمایندگی نمی شوند، به صحنه بیاورند.
ما از دعوت شما از جبهه ملی ایران- اروپا به شرکت در دوازدهمین کنگره سازمانتان تشکر می کنیم.
پاینده ایران استقلال آزادی جمهوری ایرانی
٢٣ آوریل ٢٠١١
جبهه ملی ایران- اروپا
