امروز میخواهم بهترین آرزوهای خود را به همهی کسانی که نوروز را در سرتاسر جهان جشن میگیرند تقدیم کنم. این جشن، هم یک آیین باستانی و هم زمانی برای بازآفرینی است و امیدوارم که شما از این فرصت ویژهی سال برای بودن در جمع دوستان و خانواده بهره گیرید.
من بویژه میخواهم به طور مستقیم با مردم و رهبران جمهوری اسلامی ایران صحبت کنم.
نوروز تنها بخشی از فرهنگ نام آور شماست. هنر، موسیقی، ادبیات و نوآوری شما جهان را به دنیایی زیباتر و بهتر تبدیل کرده است. اینجا، در ایالات متحده، جامعه خود ما هم در پرتو سهمی که آمریکاییان ایرانی تبار ادا کردهاند پربارتر شده است. ما از تمدن بزرگ شما آگاهیم. دستاوردهای شما احترام ایالات متحده و جهان را برانگیخته است.
برای مدتی نزدیک به سه دهه روابط میان دو کشور تیره و تار بوده است. ولی این جشن، یاد آوری برای نقاط مشترک بشریت است که همه ما را به هم پیوند میدهد. از بسیاری جهات شما نیز مانند ما سال نو خود را همانگونه برگزار میکنید که ما جشن میگیریم. با گردآمدن با دوستان و افراد خانواده، مبادلهی هدایا و داستانها و نگاه به آینده، با احساس تازهای از امیدواری.
در بطن این جشنها، نویدی برای یک روز بهتر، امیدی برای فرزندان ما، امنیت برای خانوادههای ما، پیشرفت برای جوامع ما و آشتی میان ملتها نهفته است. اینها امیدواریهای مشترکند. اینها رویاهای مشترکند.
پس این فصلی برای آغازی نو است. من میل دارم به روشنی با رهبران ایران سخن بگویم.
ما اختلافاتی جدی داریم که با گذشت زمان بر آنها افزوده شده است. دولت من اکنون به دیپلماسی متعهد است که طیف کاملی از مسائلی را که پیش روی ماست مورد بررسی قرار میدهد و در صدد ایجاد یک پیوند سازنده میان ایالات متحده، ایران و جامعهی جهانی است. این فرایند با تهدید به پیش نمیرود. به جای آن ما خواستار برقراری ارتباطی صادقانه و مبتنی بر احترام متقابل هستیم.
شما نیز در برابر خود انتخابی دارید. ایالات متحده مایل است که جمهوری اسلامی ایران بر جایگاه راستین خود در جامعهی بینالملل قرار بگیرد. شما دارای چنین حقی هستید – اما این حق با مسئولیتهای واقعی همراه است و به این جایگاه نه از راه ترور یا به مدد جنگ افزار، بلکه از طریق اقدامات مسالمتآمیز که نشان دهندهی بزرگی حقیقی ملت و تمدن ایران است میتوان دست یافت. و معیار سنجش این بزرگی داشتن توانایی برای ویران کردن نیست، نشان دادن توانایی شما برای ساختن و آفریدن است.
بنا براین، به مناسبت فرارسیدن سال نو شما، مایلم شما، مردم و رهبران ایران بدانید که ما در جستجوی چگونه آیندهای هستیم. این آیندهای است همراه با مبادلات تجدید شده میان مردم ما، و فرصتهای بزرگتری برای مشارکت و بازرگانی. این آیندهای است که در آن اختلافات دیرین برطرف شدهاند، آیندهای که در آن شما و همسایگانتان و جهان در بعد وسیعتر میتوانیم همه در صلح و امنیت بهتری زندگی کنیم.
من میدانم که این منظور به آسانی تحققپذیر نیست. کسانی هستند که اصرار دارند ما را بر اساس اختلافاتی که داریم معرفی کنند. اما شایسته است کلماتی را که سالیانی پیش به وسیلهی سعدی نگاشته شده به خاطر آوریم:بنی آدم اعضای یکدیگرند / که در آفرینش ز یک گوهرند
فرارسیدن یک فصل نو، این انسانیت گرانبها را که همۀ ما در آن مشترکیم به ما یاد آوری می کند. یکبار دیگر به این روح متعالی توسل جسته و نوید آغازی دوباره را بجوییم.
سپاسگزارم. عید شما مبارک.
واشنگتن دی سی
۲۰ مارس ۲۰۰۹