خانم فرزانهٔ روستایی، روزنامهنگار و تحلیلگر مقیم سوئد در حاشیهٔ نوشتاری با نام «فصل عاشقی فرنگیکارها با طیفی از چپهای استکهلم» که روز یکشنبه، ۳۰ آذر ۱۳۹۹ (۲۰ دسامبر ۲۰۲۰ میلادی) در تارنمای «خبرنامهٔ گویا» منتشر شده، اتهاماتی را متوجه سازمان ما کرده است.
ایراد اتهامات سنگین به سازمان ما از سوی خانم روستایی در چند بخش از نوشتار وی صورت گرفته است. در سرآغاز این نوشتار که ارتباطی به اقدامی از سوی سازمان ما و اعضای آن ندارد و مخاطب آن نیز سازمان ما نیست، خانم روستایی در گزارهٔ «ظاهراً طیفی از چپهای استکهلم توصیه بازجوهای اوین را پذیرفته و بر اساس تجربهٔ توابها و تودهایها و اکثریتیها و تیرخلاصچیهای اوایل دههٔ ۶۰، مشغلهای را پیگرفتهاند که با امنیتیهای خارج از کشور همآهنگ است.»، به ایراد اتهام سنگین و نابخشودنی همکاری سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) با دستگاههای اطلاعاتی و سرکوب نظام ولایی پرداخته است. در ادامه و در بند ماقبل آخر نوشتار، خانم روستایی نوشتهاند: «تجربهٔ همکاری اکثریتیها و تودهای ها دراوایل دههٔ شصت با کمیتههای اول انقلاب برای دستگیری و اعدام هواداران گروههای سیاسی و دستگیری نویسندگان و تایید هر آن چه از سرکوب انجام شد […] از کثیفترین تجربههایی است که انقلاب بی در و پیکر و بیاخلاق اسلامی ایران با خود به همراه آورد. …». در پایان همین بند این اتهام بار دیگر در گزارهٔ «… تجربه سال ۵۸ اکثریتیها و تودهایها در همکاری با کمیتهچیها […].» تکرار شده است.
در این ارتباط شورای مرکزی سازمان طرح نکاتی را ضروری میداند.
گزارههای پیشگفته مبنی بر همکاری سازمان ما در ارتکاب جنایات نظام ولایی علیه بشریت در سالهای آغازین پس از انقلاب بهمن ۱۳۵۷، اتهامی سنگین، ناروا و نابخشودنی به سازمان است. سازمان ما هرگز و در دورهٔ اتخاذ سیاست «شکوفایی جمهوری اسلامی» در دوسالهٔ ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۱ نیز، هیچ گونه همکاری امنیتی با نظام سرکوبگر ولایی از جمله کمیتههای انقلاب اسلامی صورت نداد و هرگز اقدامی مبنی بر معرفی مخالفان جمهوری اسلامی به این نظام استبدادی نداشت. برعکس، در مواردی پرشمار، اعضاء، هواداران و اعضای رهبری سازمان در مخفی کردن فعالان اپوزیسیون جمهوری اسلامی و انتقال دادن آنان به خارج از کشور نقش داشتند و امکانات خود را در اختیار این مبارزان ضد استبداد قرار دادند. این امر، بخش مهمی از واقعیت کنشگری سازمان در آن سالهای سیاه بود. گذشته از آن حتی در همان سالها، اعضاء و هواداران سازمان ما نیز، خود از قربانیان دستگاه سرکوب و کشتار جمهوری اسلامی بودند. دهها تن از نیروهای سازمان نیز زندانی این نظام سرکوبگر بودند و چندین تن از آنان نیز جان گرامی خود را در زندانهای جمهوری اسلامی بر سر پیمان و آرمان خود گذاشتند.
یادآوری این نکته نیز ضروری است که در سال ۵۸، که از سوی خانم روستایی در نوشتارشان به آن اشاره شده است، نیروهای سازمان ما در اقصی نقاط کشور از کردستان تا ترکمنصحرا، از خوزستان تا کرمانشاه و گیلان، قربانی شبکههای رسمی و غیررسمی حکومتی و باندهای جنایتکار بودند و دهها تن از فداییان خلق در جریان این جنایات سبعانه و سازمانیافته، جان باختند.
همچنین لازم به ذکر میدانیم که سازمان ما با نقد سیاست «شکوفایی جمهوری اسلامی»، در پلنومهای سالهای ۱۳۶۳ و ۱۳۶۵ کمیتهٔ مرکزی سازمان، رسماً از این سیاست فاصله گرفت و در کنگرهٔ نخست سازمان در تابستان سال ۱۳۶۹ نیز آن سیاست را محکوم کرد و از آن زمان تا کنون، پیگیرانه در راه گذار از جمهوری اسلامی ایران به نظامی برخاسته از ارادهٔ آزاد مردم و مبتنی بر آزادی، عدالت و حقوق بشر مبارزه کرده است. مبارزهای که از جمله منجر به دستگیری بیش از دو هزار نفر از اعضای سازمان در یورش نظام ولایی در سال ۱۳۶۵ به ما و جان باختن شمار بسیاری از رفقای عزیز ما در پی این دستگیریها و از جمله در جریان فاجعهٔ ملی کشنتار زندانیان سیاسی در تابستان سال ۱۳۶۷ شد.
گذشته از آن، سازمان ما و نیروهای آن در خارج از کشور همواره در زمرهٔ مدافعان پیگیر حقوق همهٔ آزاداندیشان تحت فشار و سرکوب و شکنجه و کشتار در میهن بوده و هرگز در فضاسازیها علیه هیچ یک از مبارزان استبدادستیز مشارکت و حضور نداشتهاند. بر عکس، بسیاری از این مبارزان، میهمان برنامهها، مراسم و کنگرههای سازمان بودهاند و ما هموار کوشیدهایم در کمال احترام و متناسب با شأن این مبارزان با آنان رفتار کنیم. از جملهٔ این افراد، خود خانم فرزانهٔ روستایی نیز بودهاند که در کنگرهٔ چهاردهم سازمان به عنوان میهمان شرکت کردند و در سمینار بررسی تحولات منطقه نیز به ایراد سخنرانی پرداختند.
خانم فرزانهٔ روستایی سازمان ما را بدون ارائهٔ هیچ گونه سند و مدرکی متهم به ارتکاب جرم سنگین همکاری در وقوع جنایت علیه بشریت کرده است. سازمان ما علاوه بر تکذیب قاطع این اتهام، بر حق خود بر پیگرد قانونی این اتهامات تأکید میکند. امیدواریم خانم روستایی، در صورت در اختیار نداشتن مدارک و مستندات قابل انتشار در اثبات اتهامات ادعایی خود، این اتهامات نابخشودنی را پس بگیرد و در شرایط خطیری که میهن ما با آن رو به روست، با ایراد اتهاماتی بیپایه و پافشاری بر آن، در ایجاد فضای تنش و بیاعتمادی در میان صفوف اپوزیسیون آزادیخواه جمهوری اسلامی مشارکت نکند.
به باور ما، بر همهٔ مبارزان آزادیخواه هممیهن است که در برخورد با یکدیگر بر اصول انصاف و بازتاب همهجانبهٔ واقعیات و پدیدهها پایبند بمانند و از ایراد اتهامات سنگین، ناروا و غیرواقعی به یکدیگر پرهیز نمایند.
یکشنبه، ۷ دی ۱۳۹۹ (۲۷ دسامبر ۲۰۲۰ میلادی)
دبیرخانهٔ شورای مرکزی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)