جمعه ۲۰ تیر ۱۴۰۴ - ۱۲:۵۸

جمعه ۲۰ تیر ۱۴۰۴ - ۱۲:۵۸

روایت زنان افغانستانی از رد مرز
آنچه می‌خوانید روایت چهار زن افغان‌تبار است که سال‌ها در ایران زندگی کرده‌، فرزند به دنیا آورده‌، کار کرده‌ و روابط انسانی و پیوندهای عاطفی داشته‌اند اما در چند ماه گذشته...
۲۰ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: سوما نگه‌داری‌نیا
نویسنده: سوما نگه‌داری‌نیا
در ستایش ایستادگی: به زندانیان و همۀ آنانی که آزادی را معنا کردند
ما با نام تو، نه فقط از تو، که از همه‌ی آدم‌های ایستاده یاد می‌کنیم. از آن‌ها که هنوز باور دارند: آزادی، امتیاز نیست — فضیلت است و حقیقت، اگرچه...
۱۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: بهروز ورزنده
نویسنده: بهروز ورزنده
عظمت را دوباره به جنبش ضدجنگ برگردانیم
قصد این نوشته بررسی شرایطی که به جنگ اخیر ختم شد، سیاست‌های مرگبار رهبران جمهوری اسلامی و یا جنایات اسرائیل در منطقه نیست. بلکه یافتن راهی برای تقویت جنبش ضدجنگ...
۱۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: رضا جاسکی
نویسنده: رضا جاسکی
شوخیِ تلخِ تاریخ!
اگر به‌فرض در جهان وارونۀ کنونی شانسی هم برای ربودن جایزۀ صلح نوبل برای یک صلح‌طلب قلابی چون ترامپ و به قول خود وی استقرار صلح از موضع اقتدار وجود...
۱۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: تقی روزبه
نویسنده: تقی روزبه
ضرورت مقابلۀ هوشیارانه با تهاجم راست افراطی؛ همبستگی مردمی سدّی استوار در دفاع از میهن
هرچند تهدیدهایی چون تکرار کشتار ۶۷ ره به جایی نمی‌برند اما هشداری جدی و خطری جدی‌اند علیه تمامیت ایران و اتفاقاً خاستگاه اصلی‌اش همان نیروی متجاوزی است که سال‌هاست نقشۀ...
۱۸ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: هیئت سیاسی ـ اجرایی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
نویسنده: هیئت سیاسی ـ اجرایی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
تعلیق همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، کشور را منزوی‌تر می کند.
جبهه اصلاحات ایران با انتشار بیانیه‌ای مصوبه اخير مجلس به منظور تعلیق همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را برخلاف مصالح ملی، امنیت کشور و منافع مردم ایران خواند و...
۱۸ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: جبهه اصلاحات ایران
نویسنده: جبهه اصلاحات ایران
بیانیه مجامع اسلامی ایرانیان در باره دستگیریها، اعدامهای اخیر و برخورد با مهاجران افغانستانی
فرصتی فراهم آمد تا بنا بر حافظه تاریخی، ایرانیان در مقابل تهاجم بیگانه، همبستگی ملی کم نظیری را به نمایش بگذارند که افکار عمومی را درجهان تحت تاثیر قرار داد...
۱۸ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: مجامع اسلامی ایرانیان
نویسنده: مجامع اسلامی ایرانیان

“کار” جزو شناسه های سازمان ما است!

کار به مثابه يک نشريه قدمتی به اندازه انقلاب بهمن دارد. در طی اين مدت کار تنها سه سال در داخل کشور امکان انتشار پيدا کرد. رژيم ايران کار را همانند سازمان وادار به مهاجرت کرد. در دهه اول انقلاب، بسياری از رفقای ما در جريان پخش کار کتک خوردند، بازداشت شدند و مدت ها حبس کشيدند. اما اين فشارها انتشار کار را متوقف نساخت.

سوال- شما در چه تاریخی سردبیر نشریه کار بودید و نشریه به چه صورتی اداره می شد؟

من بیش از دو دهه در “کار” قلم زده ام. مدت مدیدی جزو هیئت تحریریه “کار” بودم و سه دوره سردبیر. از اسفندماه سال۱۳۶۲  تا کنگره اول سازمان (سال ۱۳۶۹) و از کنگره اول تا کنگره نهم به جز یک دوره در فاصله کنگره هفتم تا کنگره هشتم. من دو دوره سردبیر کار روزنامه ای بودم و اولین سردبیر کارآنلاین در فاصله بین کنگره هشتم تا کنگره نهم.

کار در تمام این دوره ها به صورت جمعی اداره می شد. کار همانند سایر نشریات سردبیر داشت و هیئت تحریریه. جلسات هیئت تحریه برگزار می شد، در آن جلسات حول مسائل سیاسی بحث می شد و بعد از آن موضوعات از جمله یادداشت (یا سرمقاله) برای نوشتن تعیین می گردید و رفقای دست  اندرکار مطالب را تهیه و در اختیار سردبیر می گذاشتند. در جلسه دوم تحریریه روی مطالب تهیه شده اظهار نظر می شد و کار دوباره روی آن ها صورت می گرفت و بعد از آن به تایپ و صفحه بندی سپرده می شد.

سردبیر توسط شورای مرکزی و یا هیئت سیاسی ـ اجرائی انتخاب می شد و هیئت تحریریه هم به تائید ارگان های مزبور می رسید. در کنار هیئت تحریریه رفقای زیادی در کار تایپ، ادیت تایپی، صفحه بندی، چاپ و توزیع مشارکت داشتند. کار بدون زحمات شبانه روزی آن های نمی توانست به دست علاقمندان برسد.

سوال- وضعیت سیاسی کشور در دوره سردبیری شما، چگونه بود؟ در آن وضعیت نشریه کار به چه شکلی و با چه تیراژی انتشار می یافت (به صورت هفتگی، دو هفته یک بار، ماهانه، آنلاین)؟ خوانندگان نشریه چه کسانی بودند؟

توضیح وضعیت سیاسی در این دوره طولانی، صفحات زیادی را می طلبد. من از توضیح وضعیت سیاسی می گذرم و به بخش دوم سئوال شما جواب می دهم. در دوره دوم ـ از اسفندماه ۱۳۶۲ تا ۱۳۷۰ ـ کار به صورت ماهانه و در قطع کوچک منتشر می شد و بداخل کشور ارسال می گردید. در داخل کشور توسط تشکیلات مخفی سازمان بازتکثیر شده و در هزاران نسخه در سطح کشور پخش می  شد. گاه تیراژ آن با وجود فضای اختناق از ده هزار نسخه می گذشت. در اروپا هم نشریه کار چاپ می شد، بخشی از آن به شوروی منتقل می شد و بخش دیگر در اروپا پخش می گردید. در این دوره در داخل کشور اعضاء و هواداران و فعالین سیاسی که نشریه  دست آن ها می رسید، خواننده کار بودند.

در دوره اول و دوم سردبیری من، کار به صورت دو هفتگی انتشار می یافت و مخاطبین آن عمدتا فعالین سیاسی در خارج از کشور بودند. کار در این دوره از طریق پست به دست مشترکین و تشکیلات سازمان در کشورهای مختلف می رسید. دوره سوم سردبیری من با کارآنلاین شروع شد. در آن زمان هم کار به صورت آنلاین روی اینترنت بود و هم هر دو هفته یکبار به صورت روزنامه ای منتشر می شد و در سایت هم قرار می گرفت. 

سوال- از زمان دوره ای که شما سردبیر بودید تا امروز چه تحوالاتی در نشریه ایجاد شده است؟ ارزیابی شما نسبت به این تغییرات چیست؟

کار از نشریه دو هفتگی درآمده و به سایت اینترنتی تبدیل شده و جای آن را کارآنلاین گرفته است. در آن زمان مسئولیت با سردبیر و هیئت تحریریه بود و اکنون با شورای سردبیری. در آن زمان رویدادهای دو هفته در نشریه درج می شد و اکنون به طور روزمره مطالب جدید در سایت گذاشته می شود. تنوع مطالب در کارآنلاین بیشتر شده و فضای آن بازتر شده است. گذر از کار دو هفتگی به کارآنلاین، تغییر مهمی در حیات ۳۵ ساله آن است.    

سوال- در شرایط امروز انتشار نشریه حزبی تا چه حدی ضروری است؟ امروز در عصر ارتباطات، نشریات حزبی لازم است چه سیمایی داشته باشند؟

برخی براین نظرند که گویا زمان نشریات حزبی به سرآمده است. نمی دانم چگونه چنین حکم کلی صادر می شود. در حالی که احزاب سیاسی نیازمند رسانه هستند. اکنون کمتر حزبی را می توان پیدا کرد که حداقل سایت به نام خود نداشته باشد. برخی احزاب هم چنان روزنامه و یا نشریه دارند. لازم است اطلاعیه ها، مواضع سیاسی، بیانیه ها و فعالیت های حزبی در رسانه ها بازتاب پیدا کنند. حزب باید صاحب چنین رسانه ای باشد. رسانه ابزار اطلاع رسانی و تبلیغ حزب است.

احزاب در کشورهای دمکراتیک از رسانه های عمومی برای طرح دیدگاهشان استفاده می کنند و رادیو و تلویزیون کمابیش جلسات عمومی آن ها را بازتاب می دهند. اما این امکان در اختیار نیروهای اپوزیسیون ایران قرار ندارد. سازمان ما هم به عنوان نیروی اپوزیسیون، از چنین ابزارهائی محروم است. لذا وجود رسانه حزبی برای ما، امر ضروری است.

برای برخی احزاب نشریه و یا روزنامه اش به شاخصه آن تبدیل شده است. مثل اومانیته برای حزب کمونیست فرانسه. برای سازمان ما، کار جایگاه ویژه ای دارد و جزو شناسه های آن است. کار به مثابه یک نشریه قدمتی به اندازه انقلاب بهمن دارد. در طی این مدت کار تنها سه سال در داخل کشور امکان انتشار پیدا کرد. رژیم ایران کار را همانند سازمان وادار به مهاجرت کرد. در دهه اول انقلاب، بسیاری از رفقای ما در جریان پخش کار کتک خوردند، بازداشت شدند و مدت ها حبس کشیدند. اما این فشارها انتشار کار را متوقف نساخت.

امید است “کار” راه خود را به سوی ایران بگشاید و به تدریج همان جایگاهی را پیدا کند که در سال های اول انقلاب داشت. در ۳۵ امین سالگی، کار به صورت روزنامه ای در سایت کارانلاین قرار می گیرد. “کار روزنامه ای” این امکان را فراهم می کند که دوستداران سازمان آن را به دست علاقمندان برساند.   

تاریخ انتشار : ۲۴ اسفند, ۱۳۹۲ ۱۰:۳۲ ب٫ظ
لینک کوتاه
مطالب بیشتر

نظرات

Comments are closed.

بیانیه‌های هیئت‌ سیاسی‌ـ‌اجرایی

ضرورت مقابلۀ هوشیارانه با تهاجم راست افراطی؛ همبستگی مردمی سدّی استوار در دفاع از میهن

هرچند تهدیدهایی چون تکرار کشتار ۶۷ ره به جایی نمی‌برند اما هشداری جدی و خطری جدی‌اند علیه تمامیت ایران و اتفاقاً خاستگاه اصلی‌اش همان نیروی متجاوزی است که سال‌هاست نقشۀ حمله به ایران را از طرق مختلف و از جمله کاشتن جاسوسان و فریب‌خوردگانی در درون نیروهای امنیتی و نظامی ایران طراحی می‌کند. دشمنان واقعی ایران به دنبال رخ دادن فجایعی این‌چنینی‌اند تا دست‌آویزی پیدا کنند برای دفاع دروغین از «حقوق بشر» و ریختن بمب‌های‌شان بر سر مردم ایران.

ادامه »
سرمقاله

اسراییل در پی تحقق رؤیای خونین «تغییر چهرۀ خاورمیانه»!

دست‌کم دو دهه است که تغییر جغرافیای سیاسی منطقۀ ما بخشی از اهداف امریکا و اسراییل‌اند . نتانیاهو بارها بی‌پرده و باافتخار از هدف‌اش برای «تغییر چهرۀ خاورمیانه» سخن گفته است. در اولین دیدارش با دونالد ترامپ در آغاز دور دوم ریاست جمهوری نیز مدعی شد که اسراییل و امریکا به طور مشترک در حال مبارزه با دشمنان مشترک و «تغییر چهرۀ خاورمیانه»‌اند.

مطالعه »
سخن روز و مرور اخبارهفته

سیمور هرش: آنچه به من گفته شده است در ایران اتفاق خواهد افتاد.

یک مقام آگاه امروز به من گفت: «این فرصتی است برای از بین بردن این رژیم برای همیشه، و بنابراین بهتر است که ما به سراغ بمباران گسترده برویم.» … بمباران برنامه‌ریزی‌شده آخر هفته اهداف جدیدی نیز خواهد داشت: پایگاه‌های سپاه انقلاب اسلامی، که از زمان سرنگونی خشونت‌آمیز شاه ایران در اوایل سال ۱۹۷۹ با کسانی که علیه رهبری انقلاب مبارزه می‌کنند، مقابله کرده‌اند.

مطالعه »
یادداشت

در نقد بیانیه فعالین مدنی بشمول برندگان نوبل صلح درباره جنگ…

آخرین پاراگراف بیانیه که بخودی خود خطرناک‌ترین گزاره این بیانیه است آنجایی است که میگویند: ” ما از سازمان ملل و جامعه‌ی بین‌المللی می‌خواهیم که با برداشتن گام‌های فوری و قاطع، جمهوری اسلامی را به توقف غنی‌سازی، و هر دو‌طرف جنگ را به توقف حملات نظامی به زیرساخت‌های حیاتی یکدیگر، و توقف کشتار غیرنظامیان در هر دو سرزمین وادار نمایند.” مفهوم حقوقی این جملات اجرای مواد ۴۱ و ۴۲ ذیل فصل هفتم اساسنامه ملل متحد است.

مطالعه »
بیانیه ها

ضرورت مقابلۀ هوشیارانه با تهاجم راست افراطی؛ همبستگی مردمی سدّی استوار در دفاع از میهن

هرچند تهدیدهایی چون تکرار کشتار ۶۷ ره به جایی نمی‌برند اما هشداری جدی و خطری جدی‌اند علیه تمامیت ایران و اتفاقاً خاستگاه اصلی‌اش همان نیروی متجاوزی است که سال‌هاست نقشۀ حمله به ایران را از طرق مختلف و از جمله کاشتن جاسوسان و فریب‌خوردگانی در درون نیروهای امنیتی و نظامی ایران طراحی می‌کند. دشمنان واقعی ایران به دنبال رخ دادن فجایعی این‌چنینی‌اند تا دست‌آویزی پیدا کنند برای دفاع دروغین از «حقوق بشر» و ریختن بمب‌های‌شان بر سر مردم ایران.

مطالعه »
پيام ها

پیام به کنگرهٔ بیست‌وششم حزب کمونیست آلمان

ما بر این باوریم که چپ اگر نتواند در برابر ماشین جنگی سرمایه‌داری بایستد، اگر چپ صدای رنج مردمان بی‌پناه نباشد، اگر چپ در خیابان‌ها، کارخانه‌ها، اردوگاه‌ها و مناطق جنگ‌زده حضور نداشته باشد، از رسالت تاریخی خود فاصله گرفته است. ما برای بنای جهانی دیگر مبارزه می‌کنیم – جهانی فارغ از استثمار، از سلطه، از مرزهای ساختگی، از جنگ و نژادپرستی.

مطالعه »
شبکه های اجتماعی سازمان
آخرین مطالب

روایت زنان افغانستانی از رد مرز

در ستایش ایستادگی: به زندانیان و همۀ آنانی که آزادی را معنا کردند

عظمت را دوباره به جنبش ضدجنگ برگردانیم

شوخیِ تلخِ تاریخ!

ضرورت مقابلۀ هوشیارانه با تهاجم راست افراطی؛ همبستگی مردمی سدّی استوار در دفاع از میهن

تعلیق همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، کشور را منزوی‌تر می کند.