پنجشنبه ۹ مرداد ۱۴۰۴ - ۱۶:۰۴
در شرایط نگرانکنندۀ امروز کشورمان، ما فداییان خلق ایران به عنوان نیرویی میهندوست و اپوزیسیون تحولطلبی نظام که در راه گذار مسالمتآمیز به جمهوری مبتنی بر دموکراسی، جدایی دین از حکومت، عدالت اجتماعی و حقوق بشر مبارزه میکنیم، تضمین ادامهٔ حیات کشورمان را در گرو همبستگی اجتماعی و تحقق مطالبات برحق جامعهٔ مدنی میدانیم.
چگونه کسانی که خود را مدافع این مردم میدانند، میتوانند بر این خواست آشکار چشم ببندند؟ مگر نشنیدهاند فریادهای پیدرپی: «نه به جنگ»، «نه به سلطهی بیگانه»، «نه به دخالت خارجی» و «آری به حاکمیت ملی» را؟ این صدای نسلی است که دیگر فریب نمیخورد و کوتاه نمیآید؛ نسلی که میخواهد خود، سرنوشت خویش را بنویسد.
فیلم لحظهٔ اصابت پرتابهٔ متجاوزان به میدان قدس در حین تکاپوی روزمرّهٔ زندگی هممیهنان ما، نشانهٔ مستند دیگری از جنایات جنگی اسراییل و جنایات آنان علیه بشریّت است. هرگونه حمایت از تجاوز اسراییل به سرزمین کهن ما، مایهٔ سرافنکدگی و شرمساری است، به ویژه آنگاه که زادهٔ این آبوخاک باشی. هر گونه جانبداری یا سکوت حمایتگرانهٔ غرب عیانگر پوچی ادعای پایبندی به قانونیّت در تنظیم روابط جهانی و متعهّد بودن به حقوق جهانشمول بشر است.
دستکم دو دهه است که تغییر جغرافیای سیاسی منطقۀ ما بخشی از اهداف امریکا و اسراییلاند . نتانیاهو بارها بیپرده و باافتخار از هدفاش برای «تغییر چهرۀ خاورمیانه» سخن گفته است. در اولین دیدارش با دونالد ترامپ در آغاز دور دوم ریاست جمهوری نیز مدعی شد که اسراییل و امریکا به طور مشترک در حال مبارزه با دشمنان مشترک و «تغییر چهرۀ خاورمیانه»اند.
در شرایط نگرانکنندۀ امروز کشورمان، ما فداییان خلق ایران به عنوان نیرویی میهندوست و اپوزیسیون تحولطلبی نظام که در راه گذار مسالمتآمیز به جمهوری مبتنی بر دموکراسی، جدایی دین از حکومت، عدالت اجتماعی و حقوق بشر مبارزه میکنیم، تضمین ادامهٔ حیات کشورمان را در گرو همبستگی اجتماعی و تحقق مطالبات برحق جامعهٔ مدنی میدانیم.
هر طرحی که بر استقلال، عدالت و مشارکت واقعی تکیه نکند، محکوم به شکست یا تبدیلشدن به کاریکاتوری از اقتدار است.آنچه امروز ایران نیاز دارد، نه بازگشت به گذشته، نه رهایی از چاله با بازافتادن در چاه، بلکه ساختن آلترناتیوی مبتنی بر خرد جمعی، عدالت، شفافیت، و استقلال است
همایش مونیخ، بیش از آنکه چشماندازی از آینده باشد، بازتابیست از گذشتهای که بدون هیچ نقد و بازاندیشیای، بر حال تحمیل شده است. سیاست، در این مراسم، نه میدان تصمیمگیری و مشارکت، بلکه صحنهای بود برای اطاعت، تمجید، بیعت و نمایش.
مقاومت زنان در برابر تبعیض، در اشکال متنوعی چون مطالبهگری، کنشگری فرهنگی، تحصیل، کار، نوشتن و حتی ایستادن خاموش در میدان زندگی، تداوم یافته است. با هر بحران تازه، خواستههایشان دوباره به حاشیه رانده میشود؛ گویی عدالت و برابری، مطالبهای تجملی دستنیافتنی است و نه ضرورتی حیاتی.
«نخستین گام برای رفع بحران کنونی آزادی زندانیان سیاسی و آزادی رسانه ملی است. از پزشکیان میخواهیم آن لایحه کذا را پس بگیرد و این دو خواسته را در دستور کار شورای امنیت ملی قرار دهد؛ کاری که کاملا در حیطه اختیارات اوست».
این موفقیت، تنها یک افتخار ورزشی نیست، بلکه تجلی امید، اراده و مقاومت زن ایرانی در برابر محدودیتها و نابرابریهاست. افتخاری که پیام روشنی به مردم ایران دارد: دختران این سرزمین، حتی در سختترین شرایط نیز میدرخشند و جهانیان را به تحسین وامیدارند.
در شرایط نگرانکنندۀ امروز کشورمان، ما فداییان خلق ایران به عنوان نیرویی میهندوست و اپوزیسیون تحولطلبی نظام که در راه گذار مسالمتآمیز به جمهوری مبتنی بر دموکراسی، جدایی دین از حکومت، عدالت اجتماعی و حقوق بشر مبارزه میکنیم، تضمین ادامهٔ حیات کشورمان را در گرو همبستگی اجتماعی و تحقق مطالبات برحق جامعهٔ مدنی میدانیم.
قدرت در آخرین تماسهای تلفنی که با یاران و دوستان داشت، هنوز مالامال از امید به زندگی بود و شور آفرینش؛ از زندگی و فردایی که خواهد آمد گفت و از امید دیدار. اما دریغا میسر نشد که این دیدارها تازه شود. و او رفت و ما را با غم کوچ نابههنگامش برای همیشه به جای گذاشت.
در شرایط نگرانکنندۀ امروز کشورمان، ما فداییان خلق ایران به عنوان نیرویی میهندوست و اپوزیسیون تحولطلبی نظام که در راه گذار مسالمتآمیز به جمهوری مبتنی بر دموکراسی، جدایی دین از حکومت، عدالت اجتماعی و حقوق بشر مبارزه میکنیم، تضمین ادامهٔ حیات کشورمان را در گرو همبستگی اجتماعی و تحقق مطالبات برحق جامعهٔ مدنی میدانیم.