بیش از ۱۴۰ متفکر و پژوهشگر برجسته‌ی فمینیست خواستار آتش‌بس و پایان اشغال غزه شدند
در این نامه آمده است: «حال که ناقوس نسل‌کشی به صدا در‌آمده، سکوت نخواهیم کرد. سکوت، همدستی است.»
نزدیک به ۱۵۰ متفکر و پژوهشگر فعال در زمینه‌ی مطالعات فمینیستی، کوئیر و ترنس، هم‌زمان با آغاز عملیات زمینی ارتش اسرائیل و تشدید محاصره‌ی وحشتناک غزه، خواستار پایان نسل‌کشی و اشغال اسرائیل در آن منطقه شدند.
این متفکرین در یک نامه‌ی سرگشاده که تاکنون ۱۴۷ امضا داشته است، عنوان کرده‌اند که مخالف هر نوع صورتی‌شویی یا مشارکت در جنبش حقوق دگرباشان جنسی و استفاده‌ی منفعت‌طلبانه‌ی اسرائیل از ادبیات فمینیستی برای سرپوش گذاشتن بر جنایات جنگی و یا توجیه آن هستند. آنها تاکید می‌کنند که در برابر نسل‌کشی و پاکسازی قومیِ فلسطین می‌ایستند و سکوت نمی‌کنند؛ حتی در شرایطی که دانشجویان، متفکرین و پژوهشگران و دیگر متخصصین، شغل و فرصت‌های شغلی‌شان را به‌دلیل حمایت از فلسطین از دست می‌دهند.
در این نامه آمده است: «حال که ناقوس نسل‌کشی به صدا در‌آمده، سکوت نخواهیم کرد. سکوت، همدستی است.»
این نامه توسط متفکرین و پژوهشگران برجسته‌ای چون آنجلا دیویس و زیلا آیزنیشتاین امضا شده و لیست امضاکنندگان همچنان در حال افزایش است. نامه توسط تیتی باتاچاریا، متفکر و پژوهشگر مارکسیست و دانشیار گروه تاریخ دانشگاه پوردو با همراهی دو نویسنده‌ی دیگر تدوین شده است.
باتاچاریا می‌گوید نویسندگان نامه، بعد از مشاهده‌ی همدستی رسانه‌های جمعی در نسل‌کشی فلسطینیان توسط اسرائیل، خود را موظف به آغاز نوشتن آن کردند. اغلب این رسانه‌ها از عنوان کردن نسل‌کشی امتناع می‌کنند.
باتاچاریا به تراث‌اوت[۱] می‌گوید: «گروهی از متفکرین و پژوهشگران فمینیست در پی وقایع ۷ اکتبر گردهم آمده‌اند. ما همه باور داشتیم که هیچ بهانه‌ای برای جنایت‌های جنگی، صرف‌نظر از اینکه توسط چه کسانی و علیه چه کسانی است، وجود ندارد. ما می‌خواستیم متفکرین و پژوهشگران، به ویژه متفکرین ضداستعمار و ضدنژادپرستی را فراخوانیم تا بر سیاست‌ها و تعهدات فکری خود پایبند بمانند.»
او در ادامه می‌گوید در حالی که او و همکارانش در نوشتن نامه، از امضای فوری برخی دلگرم شده‌اند، تردید و امتناع برخی دیگر ناامیدشان کرده است.
باتاچاریا می‌گوید: «تمام این تقصیر بر گردن فضای سرکوب‌گرانه‌ی ایجادشده توسط سیاست‌مداران آمریکا و مدیران دانشگاهی است. مردم می‌ترسند چیزی بگویند چرا که می‌دانند این می‌تواند به معنای تهدید به مرگ، آزار کلامی و فیزیکی و حتی از دست دادن شغل باشد.» «به همین دلیل است که بیانیه‌ای جمعی مانند این، مهم است. ما می‌خواهیم پیام روشنی ارسال کنیم مبنی بر اینکه در همبستگی با هر فردی که برای آزادی و برابری فلسطینیان راهپیمایی کرده، حرفی زده و سازماندهی کرده، ایستاده‌ایم.»
این نامه یکی از تلاش‌های بسیارِ حامیان همبستگی فلسطین در پاسخ به حملات بی‌امان اسرائیل به غزه و تشدید حمله به کرانه‌ی باختری اشغالی است. در تعطیلات آخر هفته صدها هزار معترض در شهرهای ایالات متحده مانند نیویورک و شیکاگو و همچنین شهرهای سراسر جهان مانند لندن و استانبول به خیابان‌ها آمدند. صدها نفر حتی در کرانه‌ی باختری در هبرون در اعتراض به خشونت اسرائیل در غزه گردهم آمدند اما ابراز همبستگی‌شان با نظارت و سرکوب ارتش اسرائیل مواجه شد.
نامه‌ی متفکران و پژوهشگران فمینیست به همراه اسامی ۳۱ امضا‌کننده‌ی اول آن در انتهای متن آمده است.[۲] باتاچاریا می‌گوید نویسندگان نامه همچنان در تلاش برای جمع کردن امضا از دیگر متفکران و پژوهشگران در زمینه‌ی مطالعات فمینیستی، کوئیر و ترنس هستند و از آنها خواسته شده که فرم را پر کنند.
فمینیست‌ها برای آزادی فلسطین. نسل‌کشی را متوقف کنید. به اشغال پایان دهید.
ما به عنوان متفکرین و پژوهشگران حوزه‌ی مطالعات فمینیستی، ترنس و کوئیر که ریشه در پراکسیس عدالت اجتماعی دارند؛ در حالی که یک نسل‌کشی در غزه ادامه دارد و جنگی وحشیانه برای پاکسازی قومی بار دیگر در فلسطین آغاز شده است، از سکوت خودداری می‌کنیم. ما با صراحت اعلام می‌کنیم که:
ما مخالف استعمار و نسل‌کشی هستیم؛ در هر زمان و هر کجا که انجام شود. ما مخالف اشغال نظامی و پاکسازی قومی هستیم؛ در هر زمان و هر کجا که اتفاق بیفتد. ما طرفدار آزادی و خودمختتاری مردم تحت استعمار بدون هیچ استثنائی هستیم. ما بر این باوریم که مردم تحت استعمار، بدون هیچ استثنائی حق انتخاب ابزار مقاومت خود، در چارچوب قوانین بین‌المللی را دارند. ما در برابر آپارتاید، بدون هیچ استثنائی می‌ایستیم. ما در برابر جنایات جنگی، بدون هیچ استثنائی می‌ایستیم.
ما ارزش‌گذاری نژاد‌پرستانه‌ی زندگی انسانی را رد می‌کنیم. بدون هیچ استثنائی. انسانیت سلسله‌مراتب نمی شناسد.
ما هر عمل و گفتمان نژادگرایانه، اسلام‌هراس، یهودستیز، سکسیست، کاستی و طبقاتی و تحریک به خشونت را بدون هیچ استثنائی رد می‌کنیم.
ما کشتن، معلول کردن، ربودن و زندانی کردن کودکان را بدون هیچ استثنائی رد می‌کنیم. و به یاد داریم که نیمی از جمعیت نوار غزه ،که عملاً یک زندان در فضای باز است، کودکان هستند.
ما استفاده از فمینیسم استعماری و صورتی‌شویی برای توجیه نسل‌کشی را بدون هیچ استثنائی رد می‌کنیم.
ما استفاده از سبزشویی برای سرپوش گذاشتن بر تخریب زمین، درختان و منابع آب را بدون هیچ استثنائی رد می‌کنیم.
حال که ناقوس نسل‌کشی به صدا در‌آمده، سکوت نخواهیم کرد. سکوت، همدستی است.
ما از مشارکت در آنچه که متفکرین و پژوهشگران فمینیست فلسطین «رو به توسعه جز برای فلسطین»[۳] می‌نامند، خودداری می‌کنیم. برای هر کسی که خود را متعهد نسبت به مطالعات فمینیستی و کوئیر می‌داند بسیار سرراست (و نه پیچیده) است که مهر ما را بر عبارات عنوان‌شده در بالا بزند. این ساختارهای بنگاه‌مدار[۴]، استعماری، دگرجنس‌گراهنجارانه و دگرجنس‌گرایانه و نژادگرایانه هستند که در دانشگاه‌های ما و در کل جهان، کارهای آکادمیک را پیش می‌برند.
ما تا زمانی که متفکرین و پژوهشگران و دانشجویانی که علیه این نسل‌کشی سخن می‌گویند و عمل می‌کنند با دستگاه عظیمِ همراه با بودجه‌ی هنگفت روبه‌رو می‌شوند که آزادی بیان و اندیشه را سرکوب می‌کند، ساکت نخواهیم نشست. سکوت ما، روند امنیتی کردن و مجازات همکاران سیاه، قهوه‌ای، عرب، یهودی و مسلمان ما را تقویت می‌کند. ما متعهد می‌شویم که در برابر انکار نهادی آزادی آکادمیک در دانشگاه‌ها و در برابر هر تلاشی برای تجسس، مجازات و اخراج افرادی که بر طبق حقوق آزادی بیان عمل می‌کنند، بایستیم.
ما به تعهدات ضداستعماری و ضدنژادگرایانه‌ی خود پایبندیم چرا که باور داریم:
هیچ‌کدام از ما آزاد نیستیم تا زمانی که همه آزاد باشیم. فلسطین نیز از این قاعده مستثنی نیست.
به محاصره پایان دهید. به اشغال پایان دهید. سرزمین‌ها را پس دهید.
فمینیسمِ ما، ما را وادار می کند که بگوییم: فلسطین را آزاد کنید!
تیتی باچاریا، هوریا بوتلجا، کارما چاوز، ماریا کوترا، آنجلا دیویس، لیزا دوگان، زیلا آیزنشتاین، نادا الیا، نورا اراکت، سارا فاریس، رودریک فرگوسن، ایندرپال گروال، یاسمین گونارانتام، جی کهاولانی کاوانوی، رابین دی جی کلی، مایا میکداشی، چاندرا تالپاد موهانتی، نادین نابر، جاسبیر پوار، باربارا رانسبی، راهول رائو، شرن رازاک، بت ریچی، لین سگال، بورلی-گای شوفتال، آندرا سیمپسون، نفرتی ایکس ام تادیار، ایو تاک و فرانسوا ورگس.
لینک این مطلب در تریبون زمانه
این متن ترجمه‌ای است از:
Over 140 Prominent Feminist Scholars Demand Ceasefire, End to Occupation in Gaza [Accessed 31 Oct 2023]
آدرس‌های «کالکتیو زن، زندگی، آزادی» در فضای مجازی:
Instagram / Telegram
[۱]. truthout
[۲]. تاکنون تعداد امضاکنندگان این نامه به بیش از ۱۴۰ نفر رسیده است.
[۳]. “Progressive Except for Palestine (PEP).”
[۴]. corporatis
منبع:
https://t.me/iv?url=https://www.radiozamaneh.com/789034/&rhash=0ceb6994783a68
