جمعه ۴ مهر ۱۴۰۴ - ۱۳:۳۲

جمعه ۴ مهر ۱۴۰۴ - ۱۳:۳۲

دهمین تحلیل هفتگی| برنوشیان، پیوندی، نگهدار| پزشکیان در سازمان ملل؛رفتارهای نیروهای سیاسی؛سیاست و آموزش در تجربه ایران
‎در این هفته، علی برنوشیان از سعید پیوندی جامعه‌شناس، درباره تأثیر سیاست بر آموزش و نظام آموزشی در ایران پرسش می‌کند. فرخ نگهدار نیز به موضوعاتی چون حضور مسعود پزشکیان...
۴ مهر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: تحلیل هفته، پرسش و پاسخ
نویسنده: تحلیل هفته، پرسش و پاسخ
"سمیه غرق خونه..."
روزی که سمیه حالش بد شد من خودم رفتم بالا سرش و بچه‌ها اومدن پیش‌مون. دو روز قبلش حالش بد بود. بردنش بهداری ولی بعد از ده دقیقه شایدم کمتر...
۴ مهر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: تدوین گژارش: پروین همتی
نویسنده: تدوین گژارش: پروین همتی
دفترچۀ دوران اضطرار؛ نسخۀ ناکارآمد مدیریت گذار ایران
این بازتولید سلطنت مطلقه، هرچند با ادبیات سیاسی مدرن آراسته شده، اما فاقد شفافیت و درک درست از انقلاب و روندهای سیاسی است. رضا پهلوی می‌پندارد که مردم ایران به‌سادگی...
۳ مهر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: مهرزاد وطن آبادی
نویسنده: مهرزاد وطن آبادی
سازمان حقوق بشر ایران خواستار بسته‌شدن زندان قرچک شد؛ جان‌باختن دو زن زندانی درپی بی‌توجهی مسئولان
در زندان قرچک زنان در فضایی بسیار کوچک، بدون تهویه و نور کافی نگهداری می‌شوند. آب شرب ناسالم، کیفیت پایین غذا، نبود خدمات بهداشتی و درمانی مناسب، و رفتارهای تحقیرآمیز...
۳ مهر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: سازمان حقوق بشر ایران
نویسنده: سازمان حقوق بشر ایران
هشادمین نشست مجمع عمومی ملل متحد و ضرورت تغییر در رویکردهای حاکمیت جمهوری اسلامی
کشور ما در برابر فشارهایی که ممکن است تشدید شوند، توانمند برآمد نخواهد کرد، هرگاه در عرصۀ سیاست داخلی شکاف و بی‌اعتمادی میان حکومت‌گران و مردم، تا این حد گسترده...
۳ مهر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: هیئت سیاسی ـ اجرایی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
نویسنده: هیئت سیاسی ـ اجرایی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
آغاز سال نو دانش
آموزش و پرورش رایگان و توزیع برابر فرصت‌های تحصیلی در همۀ مقاطع، عامل تعیین‌کننده در رشد و شکوفایی استعدادها و مبنای پیشرفت، توسعه و ترقی هر کشور است. تحصیل باید...
۲ مهر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: ا. م. شیری
نویسنده: ا. م. شیری
پرواز پهپادهای ناشناس بر فراز کپنهاگ
در شهر بالروپ، نمایشگاه بزرگ صنایع دفاعی دانمارک برگزارشد. در این نمایشگاه شرکت‌های بین‌المللی، از جمله صنایع نظامی اسرائیل حضور فعال داشتند. این حضور با اعتراض گسترده گروه‌ های مدنی...
۲ مهر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: رئوف حسن زادە
نویسنده: رئوف حسن زادە
تقی رحمانی ،

آزادی بیان، جامعه مدنی و سرمایه جهانی شده؛ سخنان تقی رحمانی در داووس

مسئله فلسطین را عادلانه حل کنید تا بسیاری از حوادث کنترل شود. ... آزادی بیان به قدرت یافتن جامعه مدنی نیاز دارد.چاره کار، جنگ و تحریم مردم نیست، چاره کار، تقویت مردم و جامعه مدنی است. مثلا مردم ما به اينترنت آزاد نیاز دارند تا جلوی انحصار ...
متن سخنان تقی رحمانی در کنفرانس وضعیت آزادی بیان
در سومین روز مجمع جهانی اقتصاد، داووس، ۱۸ ژانویه ۲۰۲۴  – متن کامل به فارسی و انگلیسی 

در جهانی جهانی شده زندگی می کنیم. مرزها دچار تغییر شدید و تعریف جدیدی شده اند.

مشخص نیست مرز ملی کجا است. سرمایه جهان با رسانه ها دچار تحول و تغییر شده است. برخی از این تغییرات به دلیل نامشخص بودن، نگران کننده هستند، اما همچنان در حال انجام.

مدل های اقتصادی و نظرات فلسفی توان توضیح روابط و مناسبات اجتماعی جدید را ندارد، به عبارتی تکنیک از تفکر جلو زده است. تفکر و ایده باید برای کنترل این تکنولوژی چاره ای بیاندیشد. اجلاس های سالانه در داووس این ادعا را با خود حمل می کند، اما آیا موفق بوده است؟

جواب را به خود متخصصان وا می گذارم.

عرصه بحثم را به منطقه و کشور خودم می آورم با موضوع آزادی بیان و جامعه و سرمایه جهانی شده.

من شاهد دو دوره روشنفکری در ایران بوده ام که دوره اولی را هم درک کرده ام، یعنی از روایان دست اول شنیده ام.

آزادی بیان در کشور ما همیشه تهدید شده است. بگذارید از ۷۰ سال پیش شروع کنم تا مشکل روشن شود. بعد از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، کشور ما دچار حوادثی سخت بوده است که آن را از توسعه و صلح دور کرده است.

بعد از آن کودتا، رابطه ایران با غرب دچار نوسان شده است. امروز هم حکومت، استبدادی و براساس تبعیض بنا شده است و گذار از آن ضروری است. این حکومت آزادی بیان را جرم دانسته و نهاد مدنی را سرکوب می کند. از تعارض های سیاست غرب در منطقه استفاده می کند تا دیکتاتوری خود را ثبات بخشد که نتیجه اش بی ثباتی در منطقه است.

مردم ما صلح و توسعه و دموکراسی می خواهند. آزادی بیان به دمکراسی کمک می کند.

ازادی بیان دروازه دموکراسی است. من به خاطر این بسته بودن دروازه، ۱۴ سال زندان بوده و ۱۲ سال است که تبعید هستم. همسر من نرگس محمدی سال ها است که به دلیل فعالیت مدنی در زندان است. البته این سرنوشت ما تنها نیست بلکه سرنوشت مشترک هر ایرانی است که به آزادی بیان معتقد است.

اما چرا چنین است؟ آزادی بیان بستر مناسب و حامی مادی و عینی می خواهد و آن بستر مناسب، جامعه مدنی و نهاد مدنی مستقل از حکومت یا دولت است.

بدون نهاد مدنی و جامعه مدنی، آزادی بیان و امنیتِ بعد از آن محال است. اما حکومت ها در منطقه ما با آزادی بیان مخالف هستند پس نهادهای مدنی را سرکوب می کنند. ما در ایران مقاومت مدنی مستمر داریم. جنبش های زمان دار خواهان جامعه مدنی و حکمرانی مناسب داریم.

اما حکومت ها در منطقه از تعارضی استفاده می کنند که منافع دولت های غربی ایجادش می کنند. زمانی نفت و انرژی ارزان و باراز مصرف برای حفظ ثبات سیاسی و اقتصادی در غرب، عامل اصلی نحوه تعامل و تقابل غرب با حکومت های منطقه ما بود. در این مواجهه جامعه مدنی ما زیر فشار می رفت. این قاعده که حکومت های منطقه چه مخالف غرب و چه موافق غرب، دیکتاتور هستند جای توجه دارد که نتیجه اش قربانی شدن آزادی و جان مردم ما است.

اما در جهان جهانی شده اوضاع دیگر مانند گذشته نیست. غرب نمی تواند با معیار امنیت خود و انرژی ارزان با منطقه ما با حکومت ها تعامل یا تقابل کند.

استبداد و ناامنی و تهدید آزادی، مسری هستند. آزادی به اندازه استبداد واگیر ندارد. به عبارتی دیگر ما سوار یک قطار هستیم اگر چه واگن های آن درجه های گوناگون دارد. این قطار اگر تهدید شود مانند کشتی تایتانیک غرق می شود. دقت کنید ناامنی پا دارد، به اروپا و آمریکا هم آمده است.

اما چرا این را می گویم؟ من به عنوان ایرانی به جهان نگاه می کنم. از مهم ترین منطقه انرژی جهان می گویم که سرنوشت ما را مانند خود بدانید. این توصیه اخلاقی نیست. در این جهان جهانی شده اگر به دموکراسی معقول در ایران کمک کنید از امنیت خود مراقبت کرده اید. باور کنید تهدید نیست، بلکه واقعیت است. اگر تکرار ۱۱ سپتامبر در نیویورک و ۱۳ نوامبر ۲۰۱۵ در پاریس و غیره نمی خواهید، راهبرد غرب را در منطقه و غرب، بر اساس رعایت حقوق بشر به عنوان سند برابر با سند انرژی ارزان و بازار مصرف، ملاک رابطه با دولت های منطقه ما قرار دهید. اولین توصیه ما این است که مسئله فلسطین را عادلانه حل کنید تا بسیاری از حوادث کنترل شود. این سیاست به نفع همه ما است. این شروع خوبی برای حل بحران منطقه ای است البته حتی مسئله ملی کشورهای منطقه است، وگرنه امنیت شما هم تهدید می شود. باور کنید این تهدید نیست واقعیت است.

آزادی بیان به قدرت یافتن جامعه مدنی نیاز دارد.چاره کار، جنگ و تحریم مردم نیست، چاره کار، تقویت مردم و جامعه مدنی است. مثلا مردم ما به اینترنت آزاد نیاز دارند تا جلوی انحصار حکومت را بگیرند. در این مورد به مردم کمک کنید. مردم ما به رابطه با جهان نیاز دارند تا ارزش های تحمیلی حکومت را پس بزنند.

شما را به تغییر نگاه راهبردی به جهان برای آزادی بیان و اتخاذ سیاست عملی برای کمک به آزادی بیان و جامعه مدنی مستقل دعوت می کنم. تکرار می کنم چون مهم است، یعنی ما سوار این قطار هستیم که کمک به آزادی و دموکراسی در ایران و منطقه ما، کمک به امنیت خودتان است، باور کنید.

 نه فقط حرف بلکه عمل راهبردی انجام دهیم.

How Supporting Free Expression and Civil Society in Iran Benefits the World

Globalization has changed the lines between nations and reshaped the world. The media and the flow of money have created new realities and challenges. We may not fully understand these changes, but we cannot ignore them.

Technology has changed the way we interact and relate to each other. Our old theories and concepts cannot keep up with this change. We need to think of new ways to manage and use technology wisely. The world leaders who meet in Davos every year say they want to do this, but are they really doing it? I will let the experts judge that.

Today, I want to talk about how freedom of speech, civil society, and globalized capital affect my region and my country. I have seen two eras of intellectual life in Iran. And I know the first era from the stories of those who lived it.

Freedom of speech in our country has always been threatened. Let me start from 70 years ago to make the problem understood. After the coup of 28 Mordad 1332 [August 19, 1953], our country has faced challenging events that have kept it from development and peace.

Since then, Iran’s relations with the West have been fluctuating. Today, the government is authoritarian and built on discrimination, and transitioning from it is necessary. This government criminalizes freedom of speech and suppresses civil institutions. It exploits the contradictions and failures of Western policies in the region to stabilize its dictatorship, increasing instability in the region.

We dream of a peaceful, prosperous, and democratic Iran. We know that without freedom of speech, there is no democracy. We have paid a high price for speaking our minds. I spent 14 years in jail and 12 years in exile. My wife, Narges Mohammadi, is still behind bars for her civic work. But we are not alone. Many Iranians share our struggle and our hope for freedom of speech.

What is the reason for this? Freedom of speech cannot exist without a strong and concrete foundation. That foundation is a vibrant civil society and a civil institution that is free from government or state interference.

But why is it so? Freedom of speech needs a supportive environment and strong foundation, and that foundation is a vibrant civil society and civil institutions that are free from government interference.

Freedom of speech and security depend on a strong and independent civil society and institutions. But the governments in our region do not want that, so they crush any civic voice or organization. In Iran, we keep fighting back. We have periodic movements that call for a democratic and accountable government.

The governments in our region exploit conflicts that serves the interests of the West to their advantage. The West has too frequently only cared about cheap oil and energy to keep its own stability and prosperity. It did not care how it dealt with the governments in our region, whether friendly or hostile. This harmed our civil society and our rights. We need to pay attention to this pattern of dictatorship and oppression, no matter who supports it, because it hurts our freedom and our people.

And globalization has changed the game. The West can no longer deal with the government in our region on the basis of caring about their own safety and cheap oil.

When one place suffers from oppression, violence, and injustice, it affects the whole world. Freedom does not spread as easily as tyranny. We are all on the same ship, even if we have different seats. If this ship is in danger, we will all go down like the Titanic. Today we can see that the world is becoming more unstable, even in places that seem safe and prosperous.

I say this because I care about the world as an Iranian. I come from a region that is vital for the global energy supply. I urge you to see our situation as your own.

This is not just a moral plea. In this interconnected world, supporting a democratic Iran is also good for your security. Trust me, this is not a threat but a fact.

If you want to prevent tragedies like the ones that happened in New York on September 11 and in Paris on November 13, 2015, you need to change your approach to our region.

You need to value human rights as much as you value cheap energy and markets. You need to make this the basis of your relations with the governments in our region.

Our first suggestion is to resolve the Palestine issue fairly. This will help to reduce the tensions and conflicts. This will benefit everyone. This will be a good step towards solving the regional and national problems. Otherwise, your security will be at risk too. This is what history has taught us.

In Iran, to have freedom of speech, we need a strong and active civil society. The answer is not to harm or isolate our people with war and sanctions, but to support them and their civic organizations. For instance, our people need access to the internet without government censorship. Please help us achieve this. Our people also need to connect with the rest of the world to resist government impositions.

I urge you to rethink your global strategy for freedom of speech and to take concrete steps to support free expression and civil society. I say this again because it matters. We are all in this together, and helping freedom and democracy in Iran and our region is also good for your security. We need more than words. We need real action.

 

برگرفته از فرهیختگان
تاریخ انتشار : ۲ بهمن, ۱۴۰۲ ۴:۱۸ ق٫ظ
لینک کوتاه
مطالب بیشتر

نظرات

Comments are closed.

هشادمین نشست مجمع عمومی ملل متحد و ضرورت تغییر در رویکردهای حاکمیت جمهوری اسلامی

کشور ما در برابر فشارهایی که ممکن است تشدید شوند، توانمند برآمد نخواهد کرد، هرگاه در عرصۀ سیاست داخلی شکاف و بی‌اعتمادی میان حکومت‌گران و مردم، تا این حد گسترده باشد. شکست تشبثات جنگ‌افروزان و استقرار صلح در ایران در گرو تغییرات اساسی و بنیادین از سوی حکومت در سیاست‌های داخلی است.

ادامه »

بنای تجارت و سود و ثروت بر خون و استخوان و جان و هستی فلسطینیان

از گرسنگی دادن عمدی گرفته تا آوارگی اجباری و بمباران سیستماتیک، همه نشان می‌دهند که «امنیت اسرائیل» بهانه‌ای است برای پاک‌سازی قومی و جایگزینی جمعیت. انطباق سیاست نظامی اسرائیل با منطق اقتصادی آمریکا چهرۀ خود را در نسل‌کشی در غزه به‌مثابه هم‌راستایی سیاست و تجارت به خوبی نشان می‌دهد.

مطالعه »

قحطی در غزه؛ آیینۀ تمام‌نمای پوچی ادعاهای قدرت‌های غربی

نتانیاهو با چه اطمینانی، علیرغم اعتراض‌های بی‌سابقۀ جهانی به غزه لشکرکشی می‌کند؟ در حالی که جنبش صلح تا تل‌آویو گسترش یافته و اعتراض‌ها به ادامۀ جنگ و اشغال غزه ده‌ها هزار شهروند اسرائیلی را نیز به خیابان‌ها کشانده، وزیر دفاع کابینۀ جنایت‌کار نتانیاهو با تکیه بر کدام قدرت، چشم در چشم دوربین‌ها می‌گوید درهای جهنم را در غزه باز کرده است؟

مطالعه »

مصونیت اسرائیل از مجازات برای جنایات جنگی، قتل روزنامه‌نگاران بیشتری را دامن می‌زند…

گرچه من و سایر هم‌کارانم در شورای سردبیری سامانه کار به هیچ عنوان خود را خبرنگار یا ژورنالیست حرفه ای نمی دانیم ولی نمی‌توانیم درد و نگرانی عمیقمان را از آنچه بر سر راویان تاریخی این دوران منحوس وسیله دولت اسراییل و رژیم نسل کش نتانیاهو آمده است را پنهان کنیم. ما به همه روزنامه نگاران و عکاسان شریفی که در تمامی این دو سال از میدان جنایات غزه گزارش فرستاده اند درود می‌فرستیم و یاد قربانیان این نبرد نابرابر را گرامی می‌داریم.

مطالعه »
پادکست هفتگی
شبکه های اجتماعی سازمان
آخرین مطالب

دهمین تحلیل هفتگی| برنوشیان، پیوندی، نگهدار| پزشکیان در سازمان ملل؛رفتارهای نیروهای سیاسی؛سیاست و آموزش در تجربه ایران

“سمیه غرق خونه…”

دفترچۀ دوران اضطرار؛ نسخۀ ناکارآمد مدیریت گذار ایران

سازمان حقوق بشر ایران خواستار بسته‌شدن زندان قرچک شد؛ جان‌باختن دو زن زندانی درپی بی‌توجهی مسئولان

هشادمین نشست مجمع عمومی ملل متحد و ضرورت تغییر در رویکردهای حاکمیت جمهوری اسلامی

آغاز سال نو دانش