دو ماهی می‌شود که گرجستان صحنه کش دولت و مجلس و مکش بخشی از مردم گرجستان است. سه‌شنبه برای چندمین بار در گرجستان، ده‌ها هزار نفر به خیابان‌ها آمدند تا علیه قانون پیش‌گیری از «عوامل خارجی» اعتراض کنند. قانونی که تا دیروز لایحه بود. وزرای خارجه کشورهای استونی، ایسلند و لیتوانی هم رنج سفر کرده، برای شرکت در تظاهرات مردم گرجستان، به تفلیس رفته بودند.
از حقوق شهروندان گرجستان، یکی هم سرازیر شدن به خیابان‌های این کشور برای نمایش اعتراض خود در نپسندیدن هر چیزی، هر تصمیمی که کارگزاران حکومتی، و یا هر کس و سازمان و نهادی گرفته باشد، است. اما اینان، مقامات رسمی کشورهای بیگانه؛ از چه رو در تظاهرات مردمان یک کشور دیگر شرکت می‌کنند؟ البته می‌توان گفت، در همبستگی با مردمان یک کشور دیگر. راستش اما، نه. راستش، دروغ نگفته باشم؛ من از قوانین حاکم بر رفتار حکومتیان یک کشور در کشور دیگر چندان نمی‌دانم …
و باز راستش، من از متن قانونی که مجلس گرجستان به‌تصویب رسانده است، هم چندان نمی‌دانم. می‌دانم گرچه، بر اساس این قانون، رسانه‌ها، سازمان‌های غیردولتی و غیرانتفاعی که بیش از بیست در سد بودجه‌ی خود را از خارج کشور می‌گیرند، ملزم به روشن‌سازی و نام‌نویسی رسمی هستند. این‌که چرا ایالات متحده امریکا و اتحادیه‌ی اروپا با این اقدام دولت و مجلس گرجستان سر ناسازگاری دارند، از شما چه پنهان؛ بر من روشن نیست. رسانه‌های این‌جا هم هر روز چشم و گوش من را می‌نوازند که این قانون، رونوشت قانونی است که در سال ۲۰۱۲ در روسیه تصویب و به اجرا در آمده است.
روسیه اما می‌گوید که منشاء این قانون، “قانون کارگزاران خارجی” در ایالات متحده آمریکا است. و باز راستش، روسیه چندان بی‌ربط هم نمی‌گوید. در واقع، از سال ۱۹۳۸ قانونی در ایالات متحده به‌نام قانون ثبت نمایندگان خارجی (FARA) وجود دارد.
کارگزارانی که از طرف دولت‌ها، احزاب یا نهادهای خارجی در امریکا کار می‌کنند، چون ممکن است بر فرآیند تصمیم‌گیری‌ها در امریکا، به سود کشورهای بیگانه تاثیر بگذارند، باید شناخته شده باشند و منابع و هزینه‌های مالی خود را روشن به ناظران مالیاتی ایالات متحده امریکا اعلام نمایند. امریکا می‌گوید این قانون نیت ضد فاشیستی داشته است. اتحادیه اروپا هم چنین نیتی را در دستور کار دارد.
برای پیش‌گیری از تاثیرگزاری دولت‌های بیگانه بر نتایج انتخابات و تصمیم‌گیری‌ها در این اتحادیه و کشورهای عضو این اتحادیه، از سال ۲۰۲۲ کمیته ویژه‌ای در پارلمان اروپا تشکیل شده در پی یافتن راهی است که کمک‌های خارجی به سازمان‌های غیردولتی را محدود سازد.
این‌جا، اتریش؛ هم چنین است. همه کمک‌های مالی، از درون و یا بیرون کشور، باید روشن باشند. مثلا، حزب‌های سیاسی بر پایه قانون احزاب، اجازه دریافت بیش از پنج‌سد (همان پانصد) یورو کمک از بیرون کشور را ندارند. همین را هم باید اعلام کنند. و کمک باید از شخص حقیقی باشد.
خب، البته ما باید بدانیم که نیت امریکا و اتحادیه اروپا خیر است.
