برای رهایی ایران از اقتدارگرایی و تمامیت‌خواهی و بهبود وضعیت اسفبار کنونی به ویژه معیشیت مردم در مرحله‌ی دوم انتخابات روز جمعه، ۱۵ تیرماه ۱۴۰۳ شرکت می‌کنم.
علیرغم آن‌که درمرحله‌ی اول شرکت نکردم و بر این نظر هستم که تا تغییر در قانون اساسی و رفع سد دیکتاتوری انجام نگیرد، در این ساختار پیچیده، از هیچ منتخبی، نمی‌توان انتظار برون‌رفت از بحران‌های کنونی میهن را داشت، ولی بر این باورم که با انتخاب آقای پزشکیان، فرصتی برای تشکیل و انسجام، هم‌چنین فعالیت نهادهای مدنی برای توسعه‌ی ایران فراهم می‌شود، من نیز در مرحله‌ی دوم، با رنج و اندوهی که از خون به‌ناحق ریخته‌ی جوانان ایران در این چند دهه دارم، به آقای دکتر مسعود پزشکیان رای می‌دهم.
زهره تنکابنی
۱۲ تیرماه ۱۴۰۳
1 Comment
عدم مشارکت شصت درصدی ، این دستاورد عظیم انقلابی برانگیخته از شعور و پراتیک اجتماعی،عیناً منحصربفردترین و وزین ترین ِ انقلابِ پرنیانیِ سیاسی اجتماعی ِ ایران را ،پر صلابت و بدون کمترین هزینه ی مادی بثبوت رسانده ، در حالِ تحکیم بخشی و استمرار و اقتدار یابیست .آقای پزشکیان و جلیلی که یکی حامیه کلان سرمایه داران و دیگری حامیه از زین افتادگان اسبق صدارت و منفعت،هیچیک قادر به تغییر حتا دو درصدی وضعیت وخیم اقتصادی کشور نخواهند بود،فقط وعده داده اند؛ که مردم از گرسنگی نمیرند.اگر بخواهیم نگاه انقلابی و اصولی درباب این انتخابات داشته باشیم.بدون کم و کاست و قاطعانه،آقای پزشکیان و طرفدارانشان را تشویق نماییم تا به شصت درصد مردم دادخواه احترام گذاشته و انصراف دهد.این یعنی حداقل هشتاد درصد جمعیتی که خواهان یک رفراندوم آزاد و عادلانه اند،عیناً در خواهند یافت که شما همانطوریکه بر سینه کوفته اید دلسوخته ی تمامی اقشارید،نه که حامیه جزئیات و خودی‌ها.