هم‌میهنان عزیز،
چهار دهه است که شما صندوق انتخاباتی حکومتی را به عرصۀ چالش بزرگی برای حاکمانی تبدیل کرده‌اید که در پی تحکیم قدرت استبدادی‌شان به اشکال قانونی و غیرقانونی، یا امکان انتخاب را بسته‌اند و یا حتی به رای شما خیانت کرده و کودتای انتخاباتی به راه انداخته‌اند. پیگیری و تداوم این روش از سوی شما، با همۀ اُفت‌وخیزهایش، یک پیام روشن دارد: شما به دنبال تغییر و تحولات اساسی در شرایط اقتصادی، اجتماعی و سیاسی در کشورید و در عین حال از مدنی‌ترین و مسالمت‌آمیزترین شیوه برای به انجام رساندن این مهم بهره می‌برید و امکانات هرچند محدودِ آن را به چالش می‌کشید.
این بار نیز همراهی هوشمندانۀ شما ۶۰درصدِدرخانه مانده و ۴۰درصدِ حاضر شده در پای صندوق رای در هشت تیر و حضور ۵۰درصدی در ۱۵ تیر، بر پیام‌های تاکنونی‌تان مهر تایید زد. رای شما برای ایستادن بر خواست‌های برحق و در برابر حاکمیتی بود که قصد داشت و دارد با سپردن قوۀ مجریه به نیرویی ماند و متحجر، استبداد مطلق را بر کشور ما حاکم کند.
و اکنون آقای دکتر مسعود پزشکیان با کسب اکثریت آرای رای‌دهندگان، رییس جمهور ایران شده‌اند. گرچه پوشیده نیست که امکانات قوۀ مجریه چه به لحاظ قانونی و چه به لحاظ فشارهای بی‌رویۀ غیرقانونیِ لایه‌های پیچیدۀ قدرت، محدود است، اما یاد‌‌آوری چند نکته لازم است:
آقای دکتر پزشکیان، در پیام پس از انتخاب، از آغاز راه همراهی با مردم نوشته، از دشواری راه گفته و سوگند خورده که مردم را تنها نمی‌گذارد و خواستار اعتماد مردم شده. ایشان پیش‌تر نیز از به رسمیت شناختن حق ۶۰درصدی که پای صندوق‌ها نیامدند سخن گفت و وعده داد که صدای آنان نیز خواهد بود.
آقای پزشکیان،
نیک می‌دانید که وضعیت معیشتی زحمتکشان ما فاجعه‌بار است، فساد اقتصادی، سیاسی و رانت‌خواری کشور ما را در بحرانی عمیق فرو برده، مردم ما هزینه‌های سنگینی برای حفظ کرامت انسانی، بهبود شرایط و بیرون کشیدن ایران از ورطۀ کنونی پرداخته‌اند، خیابان‌های ایران از خون عزیزان ما بارها رنگین شده. مردم ما از وعده‌های تکراری خسته‌اند، از سرکوب‌های بی‌رویه و بی‌احترامی، دیده و شنیده نشدن خسته‌اند، در عین حال، هرجا که خطر و لزوم حرکتی برای بهبود شرایط را حس کرده‌اند، به میدان آمده‌اند.
خواست‌ها و مطالبات مردم ما تلمبارشده‌تر از آن است که بتوان در یک پیام کوتاه همۀ آن‌ها را ردیف کرد، اما اینک شمایید و مهم‌ترین وعده‌ای که به مردم ما دادید: نوشتید می‌خواهید «صدای بی‌صدایان و طردشدگان» باشید، گفتید با مردم شفاف سخن خواهید گفت و پای وعده‌های‌تان و پشت مردم ایستاده‌اید و اگر نتوانستید به آن‌ها عمل کنید، کنار خواهید رفت. از لزوم حضور مردم در همۀ عرصه‌ها گفتید و حتی از کارزارهایی مانند ارائۀ نامه‌های صدهزارامضایی حاوی خواست‌های به حق مردم و ارائۀ آن به وزارت‌خانه‌های مربوطه استقبال کردید، بر حق زنان، مذاهب و ملیت‌های متنوع ایران در سهم‌گیری از قدرت و دخالت در تصمیم‌گیری‌ها گفتید و نوشتید،
اینک تنها شمایید که امکان پاسخ عملی به این پرسش را دارید که می‌خواهید رئیس جمهور مردم باشید یا بیت رهبری؟ مردم ما در پی ایجاد تغییر و تحول اساسی‌اند، آیا این حق را به رسمیت می‌شناسید و برای غلبه بر شرایط اسف‌بار کنونی، آنان را گامی به جلو می‌برید یا نه؟ چه آنان که به شما رای داده‌اند و چه آنان که به صندوق رای اعتماد نکردند، امکانات محدود شما را می‌شناسند، اما یک انتظار از شما دارند و آن این‌که پای وعده‌های‌تان بایستید.
پروین همتی
سخن‌گوی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
یکشنبه ۱۷تیرماه ۱۴۰۳ (۷جولای ۲۰۲۴ میلادی)
1 Comment
آفرین. حرکتی خوب و متنی مبتنی بر واقعگرایی سیاسی.