اینجا خواهیم ماند
در لد، در رمله، در الجلیل،
ما خواهیم ماند،
همچو دیواری روی سینه‌ات
و در گلویت
همچو یک تکه شیشه،
یک خار بیابان،
و در چشمانت
همچو طوفان شن
ما خواهیم ماند،
همچو دیواری بر سینه‌ات،
چه در حال شستن ظرف‌ها در رستوران‌های شما باشیم،
چه در نوش‌گاه‌ها برای‌تان نوشیدنی بیاوریم،
چه کف آشپزخانه‌هایتان را جارو کنیم
تا لقمه‌ای برای بچه‌های‌مان بقاپیم
از میان دندان‌های نیش هیولاوش شما.
اینجا خواهیم ماند،
سرودخوانان،
با خشم به خیابان‌ها می‌رویم،
و با عزت زندان‌ها را پر می‌کنیم.
در لد، در رمله، در الجلیل،
ما خواهیم ماند،
از سایۀ انجیر پاسداری می‌کنیم
و از درختان زیتون،
بذر شورش را در فرزندانمان می‌کاریم
همچون مخمری که در دل نان می‌جوشد.
توفیق زیّاد، ( الأمین) شاعر فلسطینی
1 Comment
خدایا ! مرا چون مرغ هزار دستان به وطنم بازگردان
بر بال یک ابر ،
با نور یک ستاره ،
مرا چون بوته یاسمینی باز گردان،
که بر روی سینه ی چشمه ای وتپه ای می شکفد
خدایا ! مرا چون مرغ هزار دستان به وطنم بازگردان
محمود درویش شاعر فلسطینی