مردم شریف و آزاده !
بیست و هشت سال پیش، در چنین روزهایی، در ۳۱ خرداد ۱۳۶۰، سعید سلطانپور، شاعر، نمایشنامهنویس، منتقد، کارگردان تئاتر و عضو هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران که در رژیم گذشته نیز بارها زندانی شده بود، پس از تحمل شکنجههای سنگین، همراه با ۱۴ تن دیگر به جوخه اعدام سپرده شد. اما سعید فقط یک شاعر، نویسنده یا نمایشگر ساده نبود. شاید به جرأت بتوان گفت که او جلوهگاه تمامی ویژگیهای برجسته ای بود که در هر عصر، تنها در تنی چند از روشنفکران به نمود در میآید؛ روشنفکری متعهد، انترنالیست، فروتن در برابر مردم و خروشان در مقابل قدرت ستمبارگان؛ نویسنده و شاعری که التزاماش به آزادی و برابری، حقیقت و همه ارزشهای انسانی و پاک، تا دم مرگ با او بود. شک نداریم که شاملوها، پویندهها، مختاریها و… در فضایی دم زدند و بالیدند که سلطانپور و سلطانپورها به وجود آورده بودند؛ با سنتی رشد کردند که در آن نوشتن و گفتن جدا از انسان و سرنوشت و آیندهی او معنایی ندارد.
کانون نویسندگان ایران در بیست و هشتمین سالگرد اعدام تبهکارانهی سعید سلطانپور همچنان بر خواستۀ بر حقِ همیشگی خود پا می فشارد که پروندههای کشتارهای دهه ۱۳۶۰ و از جمله پرونده سعید سلطانپور را بگشایند.
آرزوی ما این است که شرایطی فراهم آید که بتوانیم بزرگداشتی شایستهی این روشنفکر آزاده و بزرگ برگزار کنیم، و از تشکلهایی که در خارج کشور در تدارک مراسمی برای بزرگداشت یاد و خاطره سعید سلطانپور و راه و روش اجتماعی او هستند قدردانی میکنیم.
کانون نویسندگان ایران
۱۷ خرداد ۱۳۸۸
