شنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۴ - ۰۲:۰۴

شنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۴ - ۰۲:۰۴

کرامت کارگران افغانستانی را پاس بدارید؛ آنان پناهنده‌اند نه جاسوس!
کارگران افغانستانی مانند بسیاری دیگر از کارگران مهاجر غیرقانونی، قربانی سیاست‌های غلط مهاجرتی دولت میزبان، به مثابه یک نیروی کار ارزان، از سوی سرمایه‌داران در شرایطی به کار گرفته می‌شوند...
۲۱ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: گروه کار کارگری سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
نویسنده: گروه کار کارگری سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
ما راویان قصه‌های رفته‌‌ از‌ یادیم
بیاییم رنجِ این روزهای دشوار را کم کنیم. با تغییر در نگرش، با چه باید کردِی دیگر… با عشق و زنده‌باد زندگی… نکبتِ جنگ، خانمان‌سوز است… بیانِ خواستِ یک‌صدایِ برقراری...
۲۱ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: پهلوان
نویسنده: پهلوان
اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر): «جبهه کردستانی»، ائتلافی علیه جنبش «زن، زندگی، آزادی»
این هفت جریان کردستانی، در جریان تهاجم بسیار کارشده، هدفمند و برنامه ریزی شده برای لیبیایی کردن ایران، از سوی “جامعه جهانی” به رهبری آمریکا و نیروی نیابتی اش اسرائیل،...
۲۰ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
نویسنده: هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
بیانیۀ میرحسین موسوی از زندان اختر
مردم پس از آنچه گذشت انتظاراتی از حکومت دارند... در کوتاه‌مدت، اقداماتی سریع و نمادین چون آزادی زندانیان‌ سیاسی و تغییر واضح در رویکردهای رسانۀ ملی کمترین توقعات است. برگزاری...
۲۰ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: میرحسین موسوی
نویسنده: میرحسین موسوی
روایت زنان افغانستانی از رد مرز
آنچه می‌خوانید روایت چهار زن افغان‌تبار است که سال‌ها در ایران زندگی کرده‌، فرزند به دنیا آورده‌، کار کرده‌ و روابط انسانی و پیوندهای عاطفی داشته‌اند اما در چند ماه گذشته...
۲۰ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: سوما نگه‌داری‌نیا
نویسنده: سوما نگه‌داری‌نیا
در ستایش ایستادگی: به زندانیان و همۀ آنانی که آزادی را معنا کردند
ما با نام تو، نه فقط از تو، که از همه‌ی آدم‌های ایستاده یاد می‌کنیم. از آن‌ها که هنوز باور دارند: آزادی، امتیاز نیست — فضیلت است و حقیقت، اگرچه...
۱۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: بهروز ورزنده
نویسنده: بهروز ورزنده
عظمت را دوباره به جنبش ضدجنگ برگردانیم
قصد این نوشته بررسی شرایطی که به جنگ اخیر ختم شد، سیاست‌های مرگبار رهبران جمهوری اسلامی و یا جنایات اسرائیل در منطقه نیست. بلکه یافتن راهی برای تقویت جنبش ضدجنگ...
۱۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: رضا جاسکی
نویسنده: رضا جاسکی

توقف اعدامها را به خواستی عمومی تبدیل کنیم

متاسفانه جنبش مخالفت با اعدام در کشور ما، هنوز در مرحله جنينی خود قرار دارد و اغلب، مخالفت با حکم اعدام زمانی صورت می گيرد که برای نجات فرد معينی، چه به جرم سياسی و چه به جرم اجتماعی، تحرکی از جانب فاميل و دوستان و آشنايان شخص محکوم به اعدام ، صورت می گيرد. اما در اکثر موارد، اين فعاليتها جنبه عمومی ندارند و پس از موفقيت و يا عدم موفقيت در موردی خاص، از جانب اکثريت فعالان، به فراموشی سپرده می شوند.

در هفته های اخیر بخش قابل توجهی از اخبار در مورد ایران، به افزایش اعدامها ، چه بصورت علنی در میادین شهرها و چه به شکل پنهان و در زندانهای جمهوری اسلامی، اختصاص یافته اند. همزمان، خبرها و گزارشهائی نیز از تداوم این اعدامها در آستانه دهم اکتبر، روز جهانی مبارزه علیه اعدام، انتشار یافته اند.

 در برخی موارد، جرم محکومین در زمره جرائم اجتماعی، و در برخی دیگر نیز، آشکارا سیاسی اند. این اقدام ضد انسانی، در عرصه جرائم اجتماعی،  هرچند با هدف باصطلاح “ایجاد وحشت” و “پیشگیری از وقوع جرم” صورت می گیرد، اما در این ۳۴ سال و اندی که از برقراری جمهوری اسلامی در کشورمان می گذرد،  برغم تاکید و اصرار مدافعین آن، هیچ نشانه ای از تاثیرگذاری اش در کاهش جرایم اجتماعی موجود نیست. اعدام  نه تنها موجب جلوگیری از جرم نشده است، بلکه موجب افزایش خشونت در رفتار انسانها نسبت به یکدیگر، نیز گردیده است. در اجرا و پیشبرد قوانین مربوط به جرائم اجتماعی، فاجعه تنها به این امر محدود نمی شود که بسیاری از این جرائم ریشه در ناهنجاریها و معضلاتی دارد که جامعه به دلیل فقر حاصل از بیعدالتی های اقتصادی و نیز اتخاذ سیاستهائی بغایت ارتجاعی حکومت در مواجهه با مسائل و مشکلات همه اقشار و طبقات اجتماعی و در همه سنین، از کودک تا پیرزن و پیر مرد، با آن روبرو اند؛ و باز هم، فاجعه تنها به این امر محدود نمی شود که خشونت، زاده خشونت است و با انجام اعدامها در میادین شهرها، روان عمومی مردم به خشونت عادت داده می شود؛ اما ادامه فاجعه در آنجاست که حکومت با پیشبرد قانون قصاص، در عمل، انسانهائی را که تا اندکی پیش «خانواده قربانی» نام داشتند را با شرکت دادن در اجرای قصاص تبدیل به «قاتل» کرده و مردم عادی را در مسئولیت انجام قتل، شریک می کند.

در عرصه “جرائم سیاسی”، این جنایات از همان اعدامهای فردای انقلاب، در دوره های مختلف با شدت متفاوت بوقوع پیوسته اند و تا کنون نیز ادامه داشته اند. نمونه هائی از میزان “موفقیت” حکومت در غلبه بر “جرائم سیاسی” را نیز می توان در مواجهه میلیونی مرم با تقلب انتخاباتی سال ۸۸ و نیز برخورد مدبرانه مردم با مسائل پیرامون انتخابات اخیر ریاست جمهوری دید. روشن است که به دنبال تجربه های سالهای سیاه دهه ۶۰ و نیز قتلهای زنجیره ای و اعدامهای سیاسی سالهای اخیر، در شرایطی که استفاده از قلم و یا تکمه های تلفن همراه و یا کامپیوتر شخصی نیز جرمش کمتر از استفاده از «سلاح گرم» نیست، تاکتیکهای مردم در ارتکاب به “جرائم سیاسی”، سنجیده تر و هوشیارانه تر گردیده اند.

در رابطه با مجازات اعدام لازم است که به نکته مهم دیگری نیز اشاره گردد، و آنهم روانشناسی توده های مردم در مواجهه با مجازات اعدام است. متاسفانه جنبش مخالفت با اعدام در کشور ما، هنوز در مرحله جنینی خود قرار دارد و اغلب، مخالفت با حکم اعدام زمانی صورت می گیرد که برای نجات فرد معینی، چه به جرم سیاسی و چه به جرم اجتماعی، تحرکی از جانب فامیل و دوستان و آشنایان شخص محکوم به اعدام ، صورت می گیرد. اما در اکثر موارد، این فعالیتها جنبه عمومی ندارند و پس از موفقیت و یا عدم موفقیت در موردی خاص، از جانب اکثریت فعالان، به فراموشی سپرده می شوند و در نهایت در امر روشنگری در مبارزه با این عمل ضد انسانی، تاثیری در جامعه ندارند. مادام که جنبش مخالفت با «حکم اعدام» جنبه عام به خود نگرفته است، و اجتماع در کل خود نه تنها «تائید کننده» بلکه از آنهم فراتر «تماشاگر» این عمل بس سبعانه  و خشونت زاست، نه فقط به موفقیت در جلوگیری از اعدام در کلیت آن، بلکه برای جلوگیری از اجرای حکم در این و یا آن مورد بخصوص نیز نمی توان امیدوار بود. حکومتها تنها به علت عدم مخالفت و حتی تائید جامعه و در پس برخی باورهای نادرست مذهبی و تاثیرات فرهنگی آن، و نبود اعتراض عمومی است که قادر به انجام این عمل شنیع اند. اعتراضات به «حکم اعدام» در اشکال مختلف آن، چه جمع آوری تومار و چه انجام مراسلات با مقامات ارشد حکومتی، و چه نمایش اعتراضی در شکل حضور درمراسم اعدامها در میادین شهرها، اما پشت کردن به صحنه اعدام، و … روشهائی اند که می توانند و باید توسط مردم بکار گرفته شوند، تا جلوی تداوم حرکت ماشین اعدام جکومت گرفته شود.

بر اساس آخرین آمار عفو بین‌الملل در حال حاضر ۱۴۰ کشور مجازات اعدام را یا به صورت عملی یا همچنین آن را از قوانین جزائی کشورشان برداشته اند. اما متاسفانه در برخی کشورها مانند هند، پاکستان، و حتا ژاپن نیز، اجرای حکم اعدام را از سر گرفته اند، که این را می توان به مثابه شکستی برای جنبش ضد اعدام، ارزیابی کرد.

سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) در برنامه مصوب خود در کنگره سیزدهم تحت عنوان “برای جمهوری ایران” تاکید کرده است:
ـ در جمهوری ایران کرامت انسان خدشه ناپذیر است و پاسداری و حراست از آن وظیفه تمام ارگان‏های دولتی است، حکم اعدام، شکنجه و مجـازات خشن و مغایر با حیثیت انسان، ممنوع است
و در بخش دیگری از برنامه سازمان در قسمت سیاسی، فرهنگی و نظام حقوقی آمده است: ما نیازمند جامعه ای هستیم برپایه نظم و قانون، متکی بر امنیت حقوقی، دادگاه های آزاد و غیر وابسته و برابر حقوقی شهروندان در مقابل قانون. براین اساس لازم است:
ـ قوانین مدنى و کیفرى همانند قانون اساسی بر پایه حقوق بشر تدوین شود.
ـ شهروندان از امنیت قضائی برپایه اصل برائت برخوردار گردند.
ـ محاکمات سیاسی و مطبوعاتی با حضور هیئت منصفه برگزار گردد.
ـ استقلال قضات به رسمیت شناخته شود و قاضی ملزم به تبعیت از قانون گردد.
ـ بازداشت افراد تنها بر اساس قانون امکانپذیر گردد و بازداشت شدگان، از همه حقوق پیش بینی شده در اعلامیه جهانی حقوق بشر برخوردار شوند.
ـ ضابطان قضائی ناقض حقوق بشر از مصونیت برخوردار نگردند و با شکایت قربانیان، تحت تعقیب قضائی قرار گیرند.

بنابر این می توان چنین نتیجه گیری کرد که تنها در سایه کاری روشنگرانه، همه جانبه و مداوم در میان توده های مردم است که می شود موضوع  « پایان دادن به اعدامها»، را به یک خواست عمومی تبدیل کرده، و حرکتهای اعتراضی به « حکم اعدام » و فشار به مقامات حکومتی به منظور تغییرات اساسی در قوانین جزائی کشور، سازماندهی کرد. اگر این روندها پیش روند می توان امیدوار شد که به رتبه شرم آور دوم در تعداد مطلق اعدامها پس از کشورچین، در رده بندی جهانی پایان داده شود.  

 

 

تاریخ انتشار : ۱۵ مهر, ۱۳۹۲ ۱۱:۲۲ ب٫ظ
لینک کوتاه
مطالب بیشتر

نظرات

Comments are closed.

بیانیه‌های هیئت‌ سیاسی‌ـ‌اجرایی

ضرورت مقابلۀ هوشیارانه با تهاجم راست افراطی؛ همبستگی مردمی سدّی استوار در دفاع از میهن

هرچند تهدیدهایی چون تکرار کشتار ۶۷ ره به جایی نمی‌برند اما هشداری جدی و خطری جدی‌اند علیه تمامیت ایران و اتفاقاً خاستگاه اصلی‌اش همان نیروی متجاوزی است که سال‌هاست نقشۀ حمله به ایران را از طرق مختلف و از جمله کاشتن جاسوسان و فریب‌خوردگانی در درون نیروهای امنیتی و نظامی ایران طراحی می‌کند. دشمنان واقعی ایران به دنبال رخ دادن فجایعی این‌چنینی‌اند تا دست‌آویزی پیدا کنند برای دفاع دروغین از «حقوق بشر» و ریختن بمب‌های‌شان بر سر مردم ایران.

ادامه »
سرمقاله

اسراییل در پی تحقق رؤیای خونین «تغییر چهرۀ خاورمیانه»!

دست‌کم دو دهه است که تغییر جغرافیای سیاسی منطقۀ ما بخشی از اهداف امریکا و اسراییل‌اند . نتانیاهو بارها بی‌پرده و باافتخار از هدف‌اش برای «تغییر چهرۀ خاورمیانه» سخن گفته است. در اولین دیدارش با دونالد ترامپ در آغاز دور دوم ریاست جمهوری نیز مدعی شد که اسراییل و امریکا به طور مشترک در حال مبارزه با دشمنان مشترک و «تغییر چهرۀ خاورمیانه»‌اند.

مطالعه »
سخن روز و مرور اخبارهفته

سیمور هرش: آنچه به من گفته شده است در ایران اتفاق خواهد افتاد.

یک مقام آگاه امروز به من گفت: «این فرصتی است برای از بین بردن این رژیم برای همیشه، و بنابراین بهتر است که ما به سراغ بمباران گسترده برویم.» … بمباران برنامه‌ریزی‌شده آخر هفته اهداف جدیدی نیز خواهد داشت: پایگاه‌های سپاه انقلاب اسلامی، که از زمان سرنگونی خشونت‌آمیز شاه ایران در اوایل سال ۱۹۷۹ با کسانی که علیه رهبری انقلاب مبارزه می‌کنند، مقابله کرده‌اند.

مطالعه »
یادداشت

در نقد بیانیه فعالین مدنی بشمول برندگان نوبل صلح درباره جنگ…

آخرین پاراگراف بیانیه که بخودی خود خطرناک‌ترین گزاره این بیانیه است آنجایی است که میگویند: ” ما از سازمان ملل و جامعه‌ی بین‌المللی می‌خواهیم که با برداشتن گام‌های فوری و قاطع، جمهوری اسلامی را به توقف غنی‌سازی، و هر دو‌طرف جنگ را به توقف حملات نظامی به زیرساخت‌های حیاتی یکدیگر، و توقف کشتار غیرنظامیان در هر دو سرزمین وادار نمایند.” مفهوم حقوقی این جملات اجرای مواد ۴۱ و ۴۲ ذیل فصل هفتم اساسنامه ملل متحد است.

مطالعه »
بیانیه ها

ضرورت مقابلۀ هوشیارانه با تهاجم راست افراطی؛ همبستگی مردمی سدّی استوار در دفاع از میهن

هرچند تهدیدهایی چون تکرار کشتار ۶۷ ره به جایی نمی‌برند اما هشداری جدی و خطری جدی‌اند علیه تمامیت ایران و اتفاقاً خاستگاه اصلی‌اش همان نیروی متجاوزی است که سال‌هاست نقشۀ حمله به ایران را از طرق مختلف و از جمله کاشتن جاسوسان و فریب‌خوردگانی در درون نیروهای امنیتی و نظامی ایران طراحی می‌کند. دشمنان واقعی ایران به دنبال رخ دادن فجایعی این‌چنینی‌اند تا دست‌آویزی پیدا کنند برای دفاع دروغین از «حقوق بشر» و ریختن بمب‌های‌شان بر سر مردم ایران.

مطالعه »
پيام ها

کرامت کارگران افغانستانی را پاس بدارید؛ آنان پناهنده‌اند نه جاسوس!

کارگران افغانستانی مانند بسیاری دیگر از کارگران مهاجر غیرقانونی، قربانی سیاست‌های غلط مهاجرتی دولت میزبان، به مثابه یک نیروی کار ارزان، از سوی سرمایه‌داران در شرایطی به کار گرفته می‌شوند که از کم‌ترین حقوق برخوردارند و نماد بهره‌کشی عریان سیستم سرمایه‌داری‌اند.

مطالعه »
شبکه های اجتماعی سازمان
آخرین مطالب

کرامت کارگران افغانستانی را پاس بدارید؛ آنان پناهنده‌اند نه جاسوس!

ما راویان قصه‌های رفته‌‌ از‌ یادیم

اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر): «جبهه کردستانی»، ائتلافی علیه جنبش «زن، زندگی، آزادی»

بیانیۀ میرحسین موسوی از زندان اختر

روایت زنان افغانستانی از رد مرز

در ستایش ایستادگی: به زندانیان و همۀ آنانی که آزادی را معنا کردند