پیش از هر توضیح، جا دارد که خرسندی خود را از این برآمد در داخل کشور ابراز بداریم و احساس مسئولیت رفقای تهیه کننده این نامه نسبت به انتخاب اجتماعی سازمان و سمت گیری برنامه ای آن را ارج نهیم. اگرچه هنوز روشن نیست که تهیه کنندگان این نامه چه کسانی هستندو علیرغم وجود برخی ناروشنی ها، ما اما اصل را بر اعتماد رفیقانه می نهیم و این نامه را صدا و خواست بخشی از فدائیان داخل کشور تلقی می کنیم. دلیل عمده ما نیز در این رویکرد آنست که در این مرحله بازتنظیم و تدقیق اهداف و آماج سازمان و باز تدوین برنامه اجتماعی آن، وجود تفاوت نظرها و بر همین پایه ابراز دغدغه ها امری کاملاً طبیعی بوده و اساساً ربطی به داخل و خارج کشور ندارد.
برپایه آگاهی های قابل اتکای ما ، تنوع فکری و سیاسی در میان فدائیان غیر متشکل در داخل کشور از همان گستردگی برخوردار است که در میان صفوف متشکل سازمان در خارج از کشور شاهد آنیم. من همواره تأکید کرده ام که تقسیم طیف بندی های نیروی فداییان خلق ایران (اکثریت) در عرصه نظری و سیاسی براساس داخل و خارج کشور یک خطای جدی است و چنین رویکردی خواسته یا ناخواسته می تواند به یک استفاده ابزاری در چالش های فکری و سیاسی بیانجامد. تفاوت بین نیروی سازمان در درون مرز با برون مرز صرفاً در موقعیت زیستی آنان و ویژگی های نوع فعالیت سیاسی آنهاست و نه در موضوع آرمان ها، برنامه و مشی و روش سیاسی.
تحولات فکری و سیاسی مرز نمی شناسد و به ویژه در این دهکده جهانی با ارتباطات مدرن بی حد و مرز، هیچ کس در قلعه تاریخ محبوس نیست و هر کس کمابیش مشرف بر روندهای جهانی و اجتماعی است. با آنکه نسبت تعلق به دیدگاههای متنوع می تواند متفاوت باشد ولی در مجموع همه ما – چه مقیم داخل و چه مهاجر اجباری به خارج از کشور – در مسیر یک تجربه عام قرار داریم. اگر تفاوتی پدید آید در انتخاب های تاریخی است و نه ناشی از اینکه کجای جغرافیای جهان ایستاده ایم.
اما آنجا که موضوع به متن نامه “جمعی از هواداران سازمان” بر می گردد، نخست باید بگویم که آنچه در عرصه آماج و اهداف ما همچنان سندیت دارد، مفاد سند آماج و اهداف سازمان مصوب در کنگره پنجم است که بر انتخاب سوسیالیستی ما و حفظ موضع جانبدارانه ما نسبت به کارگران و زحمتکشان تصریح دارد. سندی نیز که پیرامون ” جهانی شدن ” در آخرین کنگره سازمان – کنگره نهم – رأی تمایل کنگره را اخذ کرد، در بنیان های خود بر همان سند استوار است و از همان موضع به روند جهانی شدن می نگرد. از اینرو، تردید در سمت گیری اجتماعی شناخته شده سازمان مبنای واقعی ندارد و نباید موجب دغدغه خاطر رفقایی از ما شود.
مهم ترین نکته در این نامه اما خواست منطقی و دموکراتیک نهفته در آنست که از سازمان می خواهد تا پیش نویس سند باز تنظیم آماج و اهداف سازمان و نیز پیش نویس سند برنامه را که در دستور کار کنگره دهم خود قرار داده است، به محض آماده شدنشان انتشار بیرونی دهد و شرایط اظهار نظر جمعی و امکان دخالت ورزیدن همه نیروی سازمان در داخل و خارج کشور را فراهم آورد. این خواست، که طبعا منحصر به ارسال کنندگان این نامه نیست و یک خواست بر حق هر دوستدار و کوشنده سازمان است در عین حال به ما نیروی مضاعف می بخشد و بیش از پیش بر میزان مسئولیت ما می افزاید.
ما که تاکنون از همین شیوه پیروی کرده ایم از این پس نیز با اعتماد و جدیت بیشتری آنرا ادامه خواهیم داد. ما این خواست را با شادی و امید فراوان پیشواز می رویم و خود را متعهد به برآورده کردن آن می دانیم. تأمین حداکثر مشارکت نیروها و دوستداران سازمان در روند تدارک کنگره دهم آن، در دستور کار ما قرار دارد و ما خواهیم کوشید که پیش نویس های تهیه شده را در نشریه کار و سایت های خبری دوستدار سازمان منتشر کنیم تا شرایط همکاری فعال و گسترده برای تصحیح و تدقیق و تکمیل اسناد کنگره فراهم آید.
رفقای تهیه کننده نامه “جمعی از هواداران سازمان در داخل کشور” نیز مطمئن باشند که به طریق اولی خواهند توانست از امکان مطالعه و کار روی اسناد ارائه شده به کنگره دهم و تاثیر گذاری بر آنها برخوردار شوند. این رفقا میتوانند مانند سایر فدائیان در داخل و خارج کشور با مراجعه به سایت اینترنتی سازمان و نشریه کار در جریان همه تلاش های فکری، برنامه ای و سیاسی سازمان قرار بگیرند و البته پیش از این نیز می توانستند با مراجعه به این سایت و نشریه، خواست خود را با مسئولین سازمان در میان بگذارند و در صورتی اقدام به انتشار بیرونی آن می کردند که خواست خود را بی پاسخ می یافتند.
کمترین آسیب طرح علنی یک خواست از جمعی که خود را به آن متعلق می دانیم، مقدم بر رجوع مستقیم به مسئولین آن جمع و پاسخ خواهی از آنان، ایجاد شک و شبهه در خارج از این جمع نسبت به روندهای جاری در درون آن جمع است. با اینهمه اما من مطمئن هستم که همه ما در برخورد با نامه سرگشاده “جمعی از هواداران سازمان در داخل کشور” اساساً بر جنبه محتوایی مثبت آن تکیه می کنیم و نه بر نحوه طرح آن.
به امید آنکه دست در دست هم بتوانیم شاهد تبیین آماج و اهداف سازمان و برنامه آن بر پایه آرمان های سوسیالیستی دیرینه سال سازمان و با در نظر داشت واقعیت های زمان، جهان و ایران و اتکاء به خرد نقاد و پرسشگر در کنگره دهم سازمان باشیم.
مسئول هیئت سیاسی-اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
هفتم بهمن ماه ١٣٨۴
بهزاد کریمی
