شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴ - ۱۲:۳۰
در این شمارە: ـ موقتی سازی قراردادهای کاری ـ اعتصابات کارگری و وظایف دولت ـ پیشینه سندیکاهای کارگری در ایران ـ درس هایی از انقلاب مشروطه و کودتای ٢٧ مرداد ـ توتالیتاریسم، تحلیلی علمی یا پروژه ای چپ ستیزانه ـ ادبیات و شعر ـ رانندگان تاکسی قربانی کرونا ـ آمریکای لاتین، نیکاراگوئه، کوبا و هاییتی ـ به بهانه اکتبر ـ بخش ویژه تحولات افغانستان ـ یادی از صمد بهرنگی ـ خروج آمریکا از خاورمیانە ـ دفاعیە تاریخی اریش هونکر
در این شمارە: ـ موقتی سازی قراردادهای کاری ـ اعتصابات کارگری و وظایف دولت ـ پیشینه سندیکاهای کارگری در ایران ـ درس هایی از انقلاب مشروطه و کودتای ۲۷ مرداد ـ توتالیتاریسم، تحلیلی علمی یا پروژه ای چپ ستیزانه ـ ادبیات و شعر ـ رانندگان تاکسی قربانی کرونا ـ آمریکای لاتین، نیکاراگوئه، کوبا و هاییتی ـ به بهانه اکتبر ـ بخش ویژه تحولات افغانستان ـ یادی از صمد بهرنگی ـ خروج آمریکا از خاورمیانە ـ دفاعیە تاریخی اریش هونکر
امید ۷
هشتاد سال پس از پیروزی بر فاشیسم در شرایطی که راست‌گرایی افراطی و نژادپرستی، بیگانه‌ستیزی در بسیاری کشورها دوباره سربرآورده و جنگ‌های تازه یکی پس از دیگری شعله‌ور می‌شوند،گرامی‌داشت یاد و نام این قهرمانان که بسیاری از آنان گمنام مانده‌اند، فقط ادای احترام نیست، بلکه خود نوعی مقاومت است: مبارزه علیه فراموشی و هشداری است برای بازداشتن فاشیست‌های امروزی از تکرار جنایت‌های دیروز، این‌بار در چهره‌هایی دیگر.
همانگونه که نائومی کلاین در دکترین شُک سالها قبل نوشته بود سیاست ترامپ-ماسک و پیشوای ایشان خاویر مایلی بر شُک درمانی اجتماعی استوار است. این سیاست نیازمند انست که همه چیز بسرعت و در حالیکه هنوز مردم در شُک اولیه دست به‌گریبان‌اند کار را تمام کند. در طی یکسال از حکومت، خاویرمایلی ۲۰٪ از تمام کارمندان دولت را از کار برکنار کرد. بسیاری از ادارات دولتی از جمله آژانس مالیاتی و وزارت دارایی را تعطیل و بسیاری از خدمات دولتی از قبیل برق و آب و تلفن و خدمات شهری را به بخش خصوصی واگذار نمود.
نه‌فقط بازنشستگان، که همهٔ مردم ایران پریدن از آتش را بلدند. سال‌هاست که هر روز از آتش فقر و بیداد، سانسور و نابرابری، شلاق و زندان گذشته‌اند؛ از میان هزاران شعلهٔ سوزان.
کلان شهرهای ایران ده ها سال از شهرهای مشابه مانند سائو پولو امن تر بود اما با فقیر شدن مردم کلان شهرهای ایران هم ناامن شده است. آن هم در شهرهایی که پر از ماموران امنیتی که وظیفه آنها فقط آزار زنان و دختران است.
هشتاد سال پس از پیروزی بر فاشیسم در شرایطی که راست‌گرایی افراطی و نژادپرستی، بیگانه‌ستیزی در بسیاری کشورها دوباره سربرآورده و جنگ‌های تازه یکی پس از دیگری شعله‌ور می‌شوند،گرامی‌داشت یاد و نام این قهرمانان که بسیاری از آنان گمنام مانده‌اند، فقط ادای احترام نیست، بلکه خود نوعی مقاومت است: مبارزه علیه فراموشی و هشداری است برای بازداشتن فاشیست‌های امروزی از تکرار جنایت‌های دیروز، این‌بار در چهره‌هایی دیگر.
سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) وقوع این فاجعۀ شوم را به مردم میهن‌مان، به شهروندان بندرعباس و خانواده‌های داغ‌دار و آسیب‌دیده تسلیت می‌گوید. ما در این لحظات سخت همراه و هم‌دوش مردم بندرعباس سوگوارِ جان‌های از دست رفته و نگران و چشم‌به راه بهبود زخمی‌های این حادثه‌ایم.
