در سالگرد رویداد حماسی سیاهکل: «یک پا ننیهم قدمی به عقب!»
با فرا رسیدن ۱۹ بهمن امسال، جنبش تاریخی فداییان خلق ایران پنجاهودو ساله میشود. ۱۹ بهمن، روز جلوهنمایی عزم جزم پیکار در راه ارزشها و آماج والای استقلال، آزادی، برابری، عدالت اجتماعی و سوسیالیسم است. فرا رسیدن ۱۹ بهمن، روز سیاهکل، روز برآمد جوانانی آزادیخواه، برابریطلب و عدالتپژوه علیه نظام اسبتدادی شاهی را به همهٔ فداییان خلق و به همهٔ مبارزانی که آرمان آزادی، برابری، عدالت اجتماعی و مردمسالاری، استقلال و پیشرفت کشور را در سر دارند، تبریک میگوییم. در هر روز از این پنجاهودو سال فداییان خلق در کنار مردم زحمتکش کشور ایستاده و دست در دست یکدیگر در راه آرمان مشترک تلاش کردهاند.
هیئت سیاسی- اجرایی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) در این روز بزرگ تاریخی، در پنجاهودومین سالگرد ۱۹ بهمن ۱۳۴۹، پیش از هر چیز و بیش از هر چیز به نام و یاد هزاران زن و مردی ارج مینهد که در درازای این بیش از نیم قرن در پیوند با جنبش فداییان خلق ایران مبارزه کردهاند و هر آن چه در توان داشتهاند، مایه و سرمایهٔ رزمی خستگیناپذیر و حماسی در راه سرفرازی میهن دیرین و عزیزمان ایران و بهروزی و سربلندی مردمان زحمتکش آن نمودهاند و درودی ویژه بر نام و یاد بزرگ یارانی میفرستیم که در راه این رزم سترگ در جایجای میهن جان باختهاند.
جنبش فداییان خلق ایران میراثدار جنبش عدالتخواهی تاریخی در سرزمین ما و رزم مبارزان و مبارزات نیروهای چپ سوسیالیستی است که از اوان راهیابی به میهن ما تحت تعقیب، دستگیری، سرکوب، شکنجه و کشتار حکومت استبدادی دو شاه مشروطهستیز بودند. نبرد نیروهای چپ در تمامی این بیش از یک قرن در میهن ما بلاوقفه ادامه یافته است.
سازمان ما بدان مفتخر است که پس از گذشت بیش از ۶۰ سال از اوان شکلگیری هستههای اولیهٔ جنبش فداییان خلق هنوز در راه همان آرمان، آماجها، اهداف، ارزشها، «در راه خدمت به مردم و میهن و در راستای تحقق منافع کارگران و زحمتکشان» مبارزه میکند و میکوشد به عنوان تشکلی خلاق و پویا با سیاستگذاری مسئولانه در انجام وظایف مبارزاتی خود در قبال مردم و میهن کنشگری داشته باشد.
میهن ما در پنجاهودومین سال فعالیت فداییان خلق شاهد برآمد گستردهترین و امیدبخشترین جنبشهای آزادیخواه و ولایتشکن نسلهای نوین و ترقیخواه مردم ایران است. جنبش «زن، زندگی، آزادی»، سرشار از شور و امید و آرزوهای بزرگ استوارترین ستونهای حاکمیت ولایی و استبداد دینی را به لرزه انداخته و آشکارا نشان داده است که مردم ما قاطعانه با ادامهٔ وضعیت موجود و با استمرار حیات این نظام مخالفند. در کنار دیگر مؤلفههای برجستهٔ جنبش انقلابی جاری، ویژگی تعینکننده و مهم آن این است که برای اولین بار در تاریخ منطقهٔ استبدادزدهٔ ما و حتی جهانمان، انقلابی زنانه زاده شده است. نقش محوری زنان در جنبش «ژن، ژیان، ئازادی»، گستردهترین حمایت و همدلی وسیعترین گروههای اجتماعی را به سوی خود جلب کرده است. تحقق این امر بزرگ دستآوردی تاریخی برای میهن ما و فراتر از آن برای مجموعهٔ بشریت مترقی است.
سازمان ما با حس پیوند عمیق با جنبش «زن، زندگی، آزادی» و مطالبات و نیروهای دخیل در آن، از سرآغاز شکلگیری این جنبش خود را بخشی از آن میداند و با پایبندی به عهد و میثاق دیرین خود در راه اهداف آن میرزمد. ما با باور به توان جنبش انقلابی جاری، معتقدیم که دور نیست روزی که مبارزهٔ جنبش و نهادهای اجتماعی و مدنی توانمند موفق به گشودن درهای زندانها شود و همهٔ زندانیان سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را در آغوش آزاد خود گیرد.
مهمترین دستآورد پایدار و ماندگار این جنبش همانا به چالش کشیدن اعتبار متولیان حکومت ولایی و نیز منزوی و بیدوام کردن این حکومت است. این نشانهٔ بلوغ سیاسی جامعهٔ ایرانی و فرسودگی و پوسیدگی تحملناپذیر ساختار مبتنی بر استبداد دینی بر کشور است. جنبش «زن، زندگی، آزادی» نه فقط در راستای آزادی زنان کشور ما از چنگ گشت ارشاد و حجاب حقارتبار اجباری جانانه مبارزه و حکومت را در میدان مبارزه وادار به عقبنشینی کرد، بلکه حرمت و هیمنهٔ دستگاه رهبری جمهوری اسلامی و ساختارهای درهمتنیدهٔ سرکوب آن را در نبردی جانانه در برابر انظار ایرانیان و جهانیان در هم شکست و ریشههای شهامت و خودباوری در وجدان شهروندان ایرانی را صدچندان کرد.
درماندگی، سردرگمی و ناتوانی مسئولان ضدمردمی حکومت در حل مشکلات کشور و مواجهه با جنبشهای اعتراضی مطالباتی مردم از یک سو و ایستادگی شکوهمند جوانان و نوجوانان معترض، علیرغم اسارت بیستهزار، مصدومیت صدها و جانباختن بیش از پانصد آزادهٔ ایرانی از سوی دیگر، نویدبخش آن است که امید به پایان گرفتن عمر سلطهٔ استبداد دینی بر زندگی مردم ما به صورتی چشمگیر رو به افزایش است.
در فروردین ماه سال جاری کار دشوار برگزاری کنگرهٔ نوزدهم سازمان به اتمام رسید و کنگره با موفقیت برگزار گردید. مهم ترین کار کنگره تصویب یک سند سیاسی برای تعیین عمدهترین راستاهای کنشگری سازمان بود که بر پایۀ آن سازمان ما توانست برآمد موفقی در پاسخگویی به تحولات سیاسی اوج گیرنده در میهن ما داشته باشد. وظیفه و نقشی که با توجه به روندهای تعیین کنندۀ اوضاع کشور، جدیتر از هر زمان، پیش روی فداییان خلق قرار گرفته است.
در شرایط خودویژهٔ میهن ما و برآمد جنبش انقلابی «زن، زندگی، آزادی!» ما نیاز به برآمد همصدای مجموعهٔ نیروهای آزادیخواه، برابریطلب و عدالتپژوه را بیش از پیش احساس میکنیم و آن را ضرورت روز میدانیم.
به باور ما در مختصات امروز نیروهای سیاسی موجود در جامعه که بروز طیفبندیهای گوناگون در میان حاکمان مستبد و نیز نیروهای مخالف آنان به عیان مشهود است، با نگاهی مشحون از وظیفه و مسئولیت سنگین نیروهای چپ سوسیالیستی در قبال مردم و میهن و سرنوشت هر دو، خودداری هر یک از مؤلفههای مجموعهٔ ما از انجام این مسئولیت تاریخی و تعهد به عواقب آن را قصوری تاریخی با عواقب منفی غیرقابل جبران است.
کنگرهٔ نوزدهم سازمان ما در بهار سال جاری ضمن بازیافت کامل کنشگری همهجانبهٔ سازمان، با تدوین سند چارچوب سیاستگذاری، مبنای کنشگری سیاسی و نیز چارچوب ضرور و کارآمدی در راه تأمین و گسترش همکاریهای سازمان با دیگر نیروهای سیاسی میهندوست و مترقی کشور تدوین کرد. با این رویکرد سازمان، ما پیرو برنامه و اسناد مصوب کنگرهٔ نوزدهممان و به نمایندگی و از سوی مجموعهٔ نیروهای سازمان آمادگی بدون قیدوشرط خود برای تحقق این مسئولیت و وظیفهٔ تاریخی را اعلام و از اعلام این آمادگی از سوی نیروهای چپ استقبال میکنیم. ما هر تعللی در این راه را به زیان جنبش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» میدانیم.
در سالگرد ۱۹ بهمن، خطاب این اعلام آمادگی و درخواست عمومی ما تمامی نیروهای میهندوست، آزادیخواه، برابریطلب و عدالتپژوه ایران، به ویژه دیگر میراثداران جنبش فداییان خلق ایران است. به باور سازمان ما هیچ دلیلی برای عدم همکاری میان مجموعهٔ فداییان خلق و سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) نه از منظر رویکرد بنیانگذاران صدیق جنبش ما و نه از منظر مسئولیت خطیر و مشترک ما در قبال امروز و فردای ایران و مردمان و زحمتکشان آن قابل درک و دارای استدلال منطقی نیست. ما تمامی این نیروها را با ارجاع به مسئولیت و وظیفهٔ سنگین تاریخی مشترک، به ایجاد، بسط و تعمیق روابط در راستای تعبیه و تأمین همکاریهای همهجانبه حول محورهای مشترک فرامیخوانیم.
در این راستا سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) امیدوار است در چشماندازهای پیش رو سیر مناسبات و همگرایی میان نیروهای فدایی، و نیز بین ما و سایر نیروهای چپ و نیروهای مدافع سوسیالیسم و مردمسالاری، گسترش یابد و به ترازهای بالاتر فراروید.
ما بر این باور راسخیم که عدم تحقق بخشیدن به وسیعترین حد ممکن ائتلافها و اتحادهای میان نیروهای صادق چپ و عدم تأمین همکاری و همراهی و ائتلافها و اتحادهای مجموعهٔ گسترده و پرتوان جمهوریخواهان میهندوست باورمند به مبانی حقوق بشر، آزادی و مردمسالاری میتواند بار دیگر موجب به کژراهه رفتن جنبش جاری در میهن به سوی سرنوشتی همانند انقلاب مردمی بهمن ماه ۱۳۵۷ و منجر به تداوم و یا تأمین حکومت نیروهایی در ایران شود که میراثدار استبداد، ایران بربادده و وابسته به بیگانگانند.
اگر خیزش دلاورانهٔ جوانان و نوجوانان چپ و ترقیخواه کشور ما در میانهٔ قرن گذشته، زیر نام فدایی خلق، ناقوس پایان استبداد شاهی را در سراسر کشور طنینانداز کرد، امروز نیز خیزش نوجوانان و جوانان چپ و ترقیخواه کشور از زدایش ابدی استبداد دینی، به مردم سراسر کشور نوید داده است. التهاب و عطشی که برای رهایی از بند حکومت ولایی در سراسر کشور موج میزند، حمایت و همدلی شکوهمند آزادیخواهان جهان از جنبش «زن، زندگی، آزادی» را به ارمغان آورده و مردم ما را در پیگیری خواستهای بر حق خود استوارتر و امیدوارتر کرده است.
امید و آرزوی ما این است که همانگونه که فداکاری و ایستادگی تا پای جان فداییان خلق با سرنگونی استبداد شاهی به ثمر نشست، این بار فداکاری و ایستادگی تا پای جان جوانان و مردمان آزادهٔ ایران، با اعتلای جنبش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» به ثمر بنشیند و ایران عزیز ما یکبار برای همیشه از چنگ هر دو استبداد دیرینه رهایی یابد.
در سالگرد روز تاریخی ۱۹ بهمن بار دیگر نام و یاد همهٔ هزاران هزار فعال جنبش فداییان خلق، به ویژه فداییان جانباختهٔ خلق را بزرگ میداریم، بر عزم خود در تداوم مبارزهٔ سترگ تاریخی این جنبش تأکید و عهد و میثاق خود با زنان، کارگران، برزگران، زحمتکشان، محرومان، جوانان، فرهنگسازان و نیز همهٔ آزادگانی را تازه میکنیم که دل در گروی مردم دارند و در راه ارزشها، آماجها و اهداف والای آزادی، برابری و عدالت پیکار میکنند!
چهارشنبه، ۱۹ بهمن ۱۴۰۱ (۸ فوریهٔ ۲۰۲۳ میلادی)
هیئت سیاسی- اجرایی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)