دیدگاه شما درباره قرارداد جمعی آزمایشی در نوردراین-وستفالن چیست؟
پاسخ: در مجموع به نتیجه مطلوبی رسیدیم. به ویژه که در ابتدا نمایندگان کارفرمایان برخورد های سختی از خود نشان دادند.سعی به سوء استفاده از شرایط ویژه این روز ها نمودند, مدت ها بود که ما با چنین شرایطی در برابر هم قرار نگرفته بودیم, اما ما ثابت کرده ایم که حتی در شرایط بحرانی هم آماده مبارزه هستیم. ما با ۲/۳ درصد کوتاه آمده و توافق کردیم, حتی اگر آنها مستقیماً به میز مذاکره بر نمی گشتند, باز هم یک موفقیت است. باید مدارک را به طور کامل بررسی کرد, در این شرایط نا مناسب, ما موفق شده ایم. اما می توانم خیلی واضح بگویم: همه این مدارک فقط مربوط به دوران کرونا نیست. هر آنچه در مورد موضوع امنیت شغلی و توافق نامه های آینده درخواست کردیم قبل از همه گیری نیز قابل مشاهده بود. فقط در انجام کار ها تسریع شد. و اگر همه کارها را درست انجام دهیم, از این “شتاب” نیز به نفع خود استفاده خواهیم کرد.
آیا پاسخ روشنی در باره میزان پاداش دریافت کردید؟
پاسخ: نه، من در اینجا نیز صریح و صادق هستم. بهتر بود ما مستقیماً یک افزایش جداگانه در هزینه ها را دریافت می کردیم. اما گزینه مشخصی پیش روی ما نبود، و همچنین با تقاضای ما برای امنیت شغلی مغایرت دارد. ما مجبور به تصمیم گیری بودیم. و توانستیم حد فعلی اشتغال را در سطح وسیعی تضمین نماییم. از سال آینده هر بار باید قطره قطره از این بطری آب برداشت نماییم.
افزایش دستمزد و دیگر پرداخت ها چگونه صورت می گیرد؟
پاسخ: افزایش دستمزد نباید ماهانه پرداخت شود، بلکه یک بار در سال همراه با حق بیمه کرونا که در باره آن مذاکره انجام می شود. افزایش دستمزد برای سال های آینده تضمین شده و هم چنین می تواند به اوقات فراغت تبدیل شود. به عبارت دیگر: اگر شرکتی به دلیل بحران سفارشات کمتری داشته باشد، مجبور به انصراف از کارگران خود نیست، بلکه درعوض، ساعت کاری افراد را کاهش می دهد، و افراد از طرفی خسارات مالی کمتری را متحمل می شوند و از طرفی شغل خود را از دست نمی دهند. ما بعنوان IG Metall از شرکت هایی استقبال می کنیم که تلاش می کنند تا پس از بحران کرونا با نوسازی در برنامه هایشان به فعالیت های خود ادامه دهند.
یکی دیگر از موضوعات مهم اما همچنین دشوار، توافق نامه های جمعی آینده بود که می خواهیم با آن شرکت ها، امنیت مشاغل خود را تضمین و سازماندهی کنیم. شرکت های برلینی ما چگونه می توانند در آینده از این مزیت بهره مند شوند؟
پاسخ: در ماه های آینده, بررسی خواهیم کرد تا ببینیم در یک توافق نامه مشترک آتی برای تأمین آینده, چه موضوعاتی باید مورد مذاکره قرار گیرند. اولویت ها در اینجا بسیار مهم خواهند بود و بر برنامه های ما تاثیر مهمی خواهند گذاشت. زیرا دیگر مجبور به انجام کارهای “پیشگامانه” در این زمینه ها نمی شویم. ما می دانیم که از طرف کارفرمایان برای کاهش مشکلات ما اقدامی نخواهد شد. بنابرین ما باید برای تنظیم قرار دادها در برلین، خودمان را در رقابت با آن ها ببینیم و کاملا متفاوت برخورد نماییم.
ما در شهری زندگی می کنیم که حدود ۳۰ سال پیش دیواری بین دو بخش آن ایستاده بود، اما باید گفت هنوز هم دیوار مشهور البته نامرئی در برابر ما مانده و بین ما فاصله انداخته است: همکاران ما در شرق مجبورند سه ساعت در هفته بیشتر از غرب کار کنند. در حقیقت، یعنی هشت درصد کاهش دستمزد است. اکنون چگونه می توانیم فشار بیاوریم تا کمی جلو تر برویم و دیوار را پس بزنیم؟
پاسخ: من در بخش کوپنیک”شرق” برلین متولد شده ام، از نظر عاطفی، این مسائل تاثیر بسیار بدی بر من می گذارد. پس از ۳۰ سال فروپاشی دیوار و وحدت آلمان، هنوز در برلین و استان های شرقی، سطح تعرفه ها بازسازی و یکسان سازی نشده است. و این فقط به جنون سرمایه مربوط می شود. اما ما باید هم چنان به پیشرفت های خود ادامه دهیم. ما در شرایط خوبی قرار داریم. انجمن های کارفرمایان آلمان شرقی صحبت های مربوط به پرداخت کمک هزینه های جمعی را رد می کنند یا به تأخیر می اندازند. اکنون ما بر لبه یک تیغه یا بین دو مرز ایستاده ایم، این هم ویژه برلین است: در “شرق” سابق، در منطقه به اصطلاح تعرفه ای” دو-۲”، ما کمپین های همبستگی را با برخی از شرکت ها انجام خواهیم داد. و اگر شما هم فکر می کنید که مجاب شده اید و می توانید با هم یک اعتصاب هشدار دهنده را سازمان بدهیم، پس خودتان را برای یک مشارکت اکثریت سازمان دهید! در قسمت غربی سابق شهر منطقه تعرفه ای ” یک-۱” اقدامات همبستگی را انجام خواهیم داد. ما می توانیم یک اعتصاب ۲۴ ساعته هشدار دهنده را آغاز کنیم.
ما اعضای IG Metall درگیر مسائل و مشکلات حقوقی بین خود و کارفرمایان می شویم، دست هم را می گیریم و به هم کمک می کنیم تا نتایج خوبی بگیریم. اما کسانی هم که عضواتحادیه نیستند و هیچ پرداختی به اتحادیه نمی کنند و در این ماجراها مشارکت ندارند اما از دست آوردهای ما استفاده می کنند و این، به هیچ وجه منصفانه نیست. قبول دارید، درست می گویم؟
پاسخ: من فکر می کنم که به اصطلاح “آزاد سواری یا بهره بری بدون مشارکت” از دست آوردهای اتحادیه، کم کم دشوارترخواهد شد. همانطور که در این کش مکش، کارفرمایان به ما حمله می کنند، شما همکاران عزیز هم سعی کنید با هر کسی که می شناسید و یا ارتباط دارید که استدلال می کنند: “به هر حال ما هم از نتایج درگیری ها نفع خواهیم برد” به صحبت بنشینید و به وضوح نسبت به آینده ما به این دوستان اخطار دهید: اگر اینگونه ادامه دهید، برنامه معاملات دسته جمعی برای همه زیر سئوال خواهد رفت و ما به اهداف خودمان در برابر کارفرمایان نخواهیم رسید. و ما فقط با سازماندهی گسترده تشکل های کارگری می توانیم مانع این امر شویم. همه ما در یک قایق هستیم. همیشه بهتر است که با هم همبستگی نشان دهیم. و به کسانی که هنوز عضو اتحادیه نشده اند می گویم: عضویت شما فقط با یک امضاء است، کارها آسان شده است!
بحران کرونا موقعیت چانه زنی های جمعی و قدرت نماینده ها را سست و نا مطمئن کرده است. بعد از کمی فرجه و استراحت و اینکه ذخایر صندوق اتحادیه را دوباره پر کردیم, در برلین چه اتفاقی خواهد افتاد؟
پاسخ: ما نیازی به استراحت یا وقت کشی نداریم. ما می دانیم که اکنون و در این فرصت ها باید آینده خود را شکل دهیم و برای آن آماده شویم. ما بر اهداف خود تمرکز روشنی داریم و در حول آن برای کارگران صنایع برلین و سراسر کشور فعالانه حرکت می کنیم. ما از این مسئولیت شانه خالی نمی کنیم.
جمعه ۲۷ فروردین ۱۴۰۰- ۱۶ آوریل ۲۰۲۱
منبع:metall zeitung