چهارشنبه ۱ مرداد ۱۴۰۴ - ۱۵:۲۶
چهارشنبه ۱ مرداد ۱۴۰۴ - ۱۵:۲۶
هرچند تهدیدهایی چون تکرار کشتار ۶۷ ره به جایی نمی‌برند اما هشداری جدی و خطری جدی‌اند علیه تمامیت ایران و اتفاقاً خاستگاه اصلی‌اش همان نیروی متجاوزی است که سال‌هاست نقشۀ حمله به ایران را از طرق مختلف و از جمله کاشتن جاسوسان و فریب‌خوردگانی در درون نیروهای امنیتی و نظامی ایران طراحی می‌کند. دشمنان واقعی ایران به دنبال رخ دادن فجایعی این‌چنینی‌اند تا دست‌آویزی پیدا کنند برای دفاع دروغین از «حقوق بشر» و ریختن بمب‌های‌شان بر سر مردم ایران.
صدور و اجرای چنین احکامی به غایت غیرانسانی‌اند و نه تنها نشانی از اجرای عدالت در خود ندارند که نوعی توحش سیستماتیک حکومتی و رواج‌دهندۀ خشونت بیشتر در جامعه‌اند. اجرای احکام منجر به قطع عضو بر مبنای قوانین بین‌المللی نیز مصداق شکنجه محسوب می‌شوند..
چرا چنین فضایی برای بروز این جرایم همچنان مهیاست؟ آیا نظام حقوقی ما واقعاً برای امنیت فرزندانمان چاره‌اندیشی کرده است؟ با نگاهی به وضعیت حقوقی این حوزه در ایران درمی‌یابیم که تاکنون هیچ قانونی که به طور جامع و دقیق به حمل‌ونقل هوشمند مسافر بپردازد، وجود ندارد.
دست‌کم دو دهه است که تغییر جغرافیای سیاسی منطقۀ ما بخشی از اهداف امریکا و اسراییل‌اند . نتانیاهو بارها بی‌پرده و باافتخار از هدف‌اش برای «تغییر چهرۀ خاورمیانه» سخن گفته است. در اولین دیدارش با دونالد ترامپ در آغاز دور دوم ریاست جمهوری نیز مدعی شد که اسراییل و امریکا به طور مشترک در حال مبارزه با دشمنان مشترک و «تغییر چهرۀ خاورمیانه»اند.
رها بحرینی، پژوهشگر امور ایران در سازمان عفو بین‌الملل اعلام کرد که تحقیقاتش نشان می‌دهد که حمله هوایی اسرائیل به زندان اوین «نقض جدی قوانین بین‌المللی بشردوستانه» بود و «باید به عنوان جنایت جنگی مورد بررسی کیفری قرار گیرد.»
تجاوز دوازده‌روزۀ اسراییل و آمریکا به میهن‌مان از زاویه‌های گوناگونی قابل بررسی و نتیجه‌گیری است. زاویه و هدف اصلی یافتن راه‌ها و اقدامات لازم برای مقابله و پیشگیری از چنین تجاوزاتی در آینده است. در کنار این امر اصلی یکی از زاویه‌های بسیار مهم، کوشش برای تحمیل مسئولیت خسارت‌های سنگین این تجاوز به تجاوزگران است.
ما اعضای کانون نویسندگان ایران به‌رسم هر سال در بیست و پنجمین سالگرد درگذشت شاعر بزرگ آزادی؛ احمد شاملو، پنجشنبه ۲مرداد ۱۴۰۴، ساعت ۵عصر در گورستان امامزاده طاهر کرج حضور می‌یابیم و مزارش را گلباران می‌کنیم.
تا با ذهنی به پویایی اندیشه
دریایی بپرورند:
– آرام
و در سطح بی‌کرانش
ماهیانی بپرورند:
– بالنده!
که در آب‌های راکد نمی‌میرند
و در جویبار آگاهی
باله‌های آزادی می‌گشایند.
در صحنه‌ی پایانی فیلم که آقای حمید فرجاد خود نقش اصلی آن را بازی می کند، در جای خوابش می‌میرد. با پایان یافتن فیلم دوستان صاحب‌نظر فیلم را ستایش می‌کنند. اندکی بعد حمید اعلام می‌کند قفسه‌ی سینه او درد می‌کند. از یار و عزیز همیشگی‌اش، نورالدین امیر می‌خواهد او را تا تخت خوابش هم‌راهی کند. در کمال ناباوری دست نورالدین را می‌بوسد و جان می‌بازد تا آن‌چه در فیلم «آقا» تصویر شده است را به واقعیت تبدیل کند.
این موفقیت، تنها یک افتخار ورزشی نیست، بلکه تجلی امید، اراده و مقاومت زن ایرانی در برابر محدودیت‌ها و نابرابری‌هاست. افتخاری که پیام روشنی به مردم ایران دارد: دختران این سرزمین، حتی در سخت‌ترین شرایط نیز می‌درخشند و جهانیان را به تحسین وامی‌دارند.
در طول حیات جمهوری اسلامی، بارها شاهد بوده‌ایم که هر وقت جامعه به صحنه آمده است، توانسته تغییراتی را به حکومت تحمیل کند اما پایداری این تغییرات منوط به تداوم حضور مردم در صحنه بوده است. هم‌اینک نیز با توجه به روبه‌رو شدن کشور با یک تجاوز نظامی می‌توان انتظار فراروییدن تغییرات مشابهی را داشت. در چنین شرایطی رهبرانی نظیر آقای موسوی که مورد اعتماد و وثوق ملی باشند، می‌توانند در پایداری خواست‌های مردمی نقشی حیاتی بازی کنند.
تجاوز دوازده‌روزۀ اسراییل و آمریکا به میهن‌مان از زاویه‌های گوناگونی قابل بررسی و نتیجه‌گیری است. زاویه و هدف اصلی یافتن راه‌ها و اقدامات لازم برای مقابله و پیشگیری از چنین تجاوزاتی در آینده است. در کنار این امر اصلی یکی از زاویه‌های بسیار مهم، کوشش برای تحمیل مسئولیت خسارت‌های سنگین این تجاوز به تجاوزگران است.
در طول حیات جمهوری اسلامی، بارها شاهد بوده‌ایم که هر وقت جامعه به صحنه آمده است، توانسته تغییراتی را به حکومت تحمیل کند اما پایداری این تغییرات منوط به تداوم حضور مردم در صحنه بوده است. هم‌اینک نیز با توجه به روبه‌رو شدن کشور با یک تجاوز نظامی می‌توان انتظار فراروییدن تغییرات مشابهی را داشت. در چنین شرایطی رهبرانی نظیر آقای موسوی که مورد اعتماد و وثوق ملی باشند، می‌توانند در پایداری خواست‌های مردمی نقشی حیاتی بازی کنند.
