نویسنده: صادق کار

صدام حسین مدام شهرهای ایران را بمباران می‌کرد. کشور ما بسیار ضعیف شده بود. تنها بخشی از نیروی هوایی باقی مانده بود که تنها ۱۵٪ یا ۲۰٪ از ظرفیت آن را داشت. اما ایرانی‌ها می‌خواستند برای انتقام گرفتن به نوبه خود بمباران کنند و پدرم به آنها گفت: «من دیکتاتوری مانند صدام حسین نیستم. اگر عراق را بمباران کنیم، این مردم هستند که رنج می‌برند. و من این را نمی‌خواهم. من برای دفاع از ارزش‌های انسانی می‌جنگم.»

جان احمدرضا جلالی، پزشک و پژوهشگر ایرانی−سوئدی که از سال ۱۳۹۵ در زندان‌های جمهوری اسلامی به سر می‌برد، بار دیگر در خطر جدی قرار گرفته است. پس از حمله نظامی اخیر اسرائیل به ورودی زندان اوین و انتقال جلالی به زندان تهران بزرگ، گزارش‌ها حاکی از آن است که او از آنجا به مکانی نامعلوم منتقل شده است و این نگرانی را ایجاد کرده است که حکم به طور ناگهانی اجرا شود.

دوازده روز جنگ نتایج غیرمنتظره‌ای به همراه داشت. انسجام داخلی در ایران، به‌رغم بحران‌های مزمن اقتصادی و شکاف‌های اجتماعی، حفظ شد. در مناطق مرزی و در میان اقلیت‌های قومی نیز نشانی از شورش یا همکاری با دشمن دیده نشد. تظاهرات صلح‌طلبانه در کشورهای مختلف، حمایت ایرانیان مهاجر از حق دفاع ملی، و همصدایی نیروهای سیاسی مستقل در مخالفت با جنگ و مداخله خارجی، تصویری فراتر از کلیشه‌های رایج ارائه داد.