جمعه ۱۴ شهریور ۱۴۰۴ - ۰۴:۲۲
جمعه ۱۴ شهریور ۱۴۰۴ - ۰۴:۲۲
امروز مخالفت با اعدام و دفاع از حقّ حیات انسان، مطالبهٔ عمومی جامعهٔ مدنی و نیروهای مترقّی ایران و یکی از محوری‌ترین اهداف مبارزهٔ روزمرهٔ همهٔ ماست. موج تازهٔ صدور و اجرای احکام اعدام، هم‌زمان با بازداشت‌های گسترده و دادگاه‌های غیرعلنی، نشان می‌دهد بخشی از حاکمیت به جای پاسخ‌گویی به این خواست محوری و حرکت به سوی «همبستگی ملی»، راه انتقام و حذف مخالفان را برگزیده است
تجربه و ساختار سیاسی وحقوقی موجود نشان می‌دهد که «آزادی زندانیان و اتحاد ملی»، در چارچوب تبعیت مطلق از رأس قدرت، بیش از آنکه بیانگر اراده‌ای جدی برای اصلاح باشند، به اقداماتی مقطعی و تبلیغاتی محدود می‌شوند. زندانیان نه‌تنها آزاد نشدند یا از حصر بیرون نیامدند، بلکه همچنان تحت آزار و فشار قرار دارند و وعده مشارکت نخبگان نیز تنها تا جایی پیش می‌رود که با اراده حاکمیت همخوان باشد.
تصاویر استخوان‌های برجسته و چشمان فرورفته این کودکان، تنها پوسته فاجعه را نشان می‌دهد؛ عمق آن، خاموش‌شدن آهسته یک نسل است. پزشکان و متخصصان تغذیه هشدار داده‌اند: حتی اگر جنگ همین امروز متوقف شود، این کودکان با زخم‌های جبران‌ناپذیر جسمی و ذهنی، تا پایان عمر زندگی خواهند کرد
