نویسنده: فرهاد فدائی

انگلس می‌نویسد: چیزی‌که بیش‌تر از اتحادیه کارگری و اعتصاب نیازست، شکست قدرت طبقه حاکم است. اما چیزی‌که این اتحادیه‌ها و اعتصاب‌ها ناشی از آن‌هاست، اهمیت واقعی آن‌هاست که نخستین تلاش کارگران جهت لغو رقابت است. کارگران با به‌رسمیت شناختن این واقعیت درک نمودند که برتری بورژوازی کاملا متکی بر رقابت کارگران بایک‌دیگرست، یعنی مبنی بر عدم انسجام آن‌هاست.

من، اما می‌دانم؛ /
عشق بودم، هبوطم کردی /
صلح بودم، وارد جنگم کردی /
چشمه‌ی سرسبز بودم، مردابم تو کردی /
دوزخی گشتی، از بهر بهشتم /
شهره‌ی شهر شدم، مجنونم تو کردی /
هرچه دیروز بودم، آوارِ زمانم تو کردی