دوشنبه ۳۱ شهریور ۱۴۰۴ - ۱۵:۰۴
سازمان ضمن محکوم کردن سیاست سرکوب، شکنجه و کشتار و مخالفت قاطع با دستگیرىهای گستردهٔ فعالین سیاسى، صنفى و مدنی و پافشاری بر خواست آزادی بدون قید و شرط آنان، ابراهیم رئیسی را شایستهٔ نمایندگی مردم ایران در نشست مجمع عمومی سازمان ملل نمیداند و در کارزار اعتراض به حضور وی در این نشست شرکت میکند.
سالهای بعد از انقلاب (۱۳۵۹ تا۱۳۶۰) حکومت به بهانه انقلاب فرهنگی دانشگاه ها را بست و اساتید را به بهانه های گوناگون اخراج کرد. این شیوه تا کنون همچنان ادامه داشته و بی گمان ادامه خواهد داشت. تسویه و اخراج این اساتید که هر کدام از سرمایه های علمی و فرهنگی کشور هستند و در نبود آنان قاعدتاً پایه های علم و دانش در دانشگاه از استحکام کافی بر خوردار نخواهد بود، ضربه های جبران ناپذیری به رشد فرهنگی و علمی دانشگاه ها زده است.
از گرسنگی دادن عمدی گرفته تا آوارگی اجباری و بمباران سیستماتیک، همه نشان میدهند که «امنیت اسرائیل» بهانهای است برای پاکسازی قومی و جایگزینی جمعیت. انطباق سیاست نظامی اسرائیل با منطق اقتصادی آمریکا چهرۀ خود را در نسلکشی در غزه بهمثابه همراستایی سیاست و تجارت به خوبی نشان میدهد.