شنبه ۳۰ فروردین ۱۴۰۴ - ۰۶:۱۶
ما معتقدیم برای تحقق کامل و بهینهٔ حقوق بشر، دفاع از حقوق کارگران و حضور در صف زحمتکشان و دفاع از منافع آنان وظیفه و تعهد ماست. ما بر این باوریم که اقتصاد مبتنی بر حقوق همه‌جانبهٔ بشر می‌تواند چرخه‌های فقر را بشکند و همهٔ مردم را از امکانات و فرصت‌های برابر بهداشتی، آموزشی، مسکونی، زیست‌محیطی و حق انتخاب نحوهٔ زندگی بهره‌مند سازد. ما تحریم‌های اقتصادی علیه کشورمان را که بیش از هر چیز مردم زحمت‌کش را هدف قرار داده و دسترسی برابر به امکانات و فرصت‌های انسانی، بهداشتی و آموزشی را از ایرانیان دریغ نموده است، محکوم می‌کنیم.
احمد خاتمی، خطیب نماز جمعه تهران درروز جمعە ۱۳ بهمن گفت: شبکه‌های مجازی “می‌خواهند مردم احساس کنند همه چیز به هم ریخته است”.او که بشدت عصبی و برافروخته بود از دستگیری ۹۵ نفر در اعتراض های اخیر خبر داد و نسبت به آزادشدن مجدد برخی شبکه‌های اجتماعی انتقاد کر. احمد خاتمی در خطبە خود دوباره بر لزوم اعدام “سران فتنه” ۱۳۸۸ تاکید کردو گفت:”هر کاری که از دستمان بیاید علیه آمریکا می‌کنیم, ایران “به دستور قرآن” هر چقدر که خواست موشک می‌سازد و برد آنها را افزایش می‌دهد”!
پلیس تهران می‌گوید ۲۹ نفر از کسانی که در اعتراض به حجاب اجباری در ایران روسری‌های خود را برداشته‌اند بازداشت شده‌اند. بیش از یک ماه است که زنان ایرانی در تهران و شهرهای دیگر در اعتراض به حجاب اجباری, روسری خود را از سر برمیدارند و بر سر چوبی میزنند و به اهتزاز در می آورند. با ادامه این کار, مسولین قضایی کشوردستپاچه شده و سرگیجه گرفته اند و برای جلوگیری از تداوم کار ” دختران خیابان انقلاب”, اقدام به دستگیری وارعاب آنها نمودەاند.
همانگونه که نائومی کلاین در دکترین شُک سالها قبل نوشته بود سیاست ترامپ-ماسک و پیشوای ایشان خاویر مایلی بر شُک درمانی اجتماعی استوار است. این سیاست نیازمند انست که همه چیز بسرعت و در حالیکه هنوز مردم در شُک اولیه دست به‌گریبان‌اند کار را تمام کند. در طی یکسال از حکومت، خاویرمایلی ۲۰٪ از تمام کارمندان دولت را از کار برکنار کرد. بسیاری از ادارات دولتی از جمله آژانس مالیاتی و وزارت دارایی را تعطیل و بسیاری از خدمات دولتی از قبیل برق و آب و تلفن و خدمات شهری را به بخش خصوصی واگذار نمود.
اعدام ۹ زندانی سیاسی در تپه‌های اوین در سال ۱۳۵۵، از جمله بیژن جزنی، که همگی حکم داشتند سؤالی تاریخی را زنده می‌کند: چرا؟
سالها بعد، در ۱۳۶۷، جمهوری اسلامی بار دیگر زندانیانی را که حکم داشتند، اعدام کرد.
این دو واقعه، با همه تفاوت‌ها، در ماهیت بی‌قانونی و خشونت ساختاری، به هم شبیه‌اند.
این‌ها را نه برای انتقام، که برای اصلاح …
درست ۵۰ سال پیش و در همین ساعات عصر جمعه ۹ زندانی سیاسی را با دست‌ها و چشم‌های بسته به تپه‌های اوین بردند و اعدام کردند و روز بعد در روزنامه ها نوشتند: «در حال فرار کشته شدند!»؛ مشهورترین‌شان بیژن جزنی بود.
بگذار از ترنم باران و شرجی سخن بگویم،
بگذار از هم بگوئیم،
بگذار دوباره از گنو و پنجه بگویم.
از آن عزیزانی که رفتند …
در آن دوره جنبش چپ آزادی‌خواه و عدالت‌طلب در حال تثبیت جایگاه خود به عنوان نیرویی موثر در برابر دیکتاتوری و ارتجاع بود. حذف رهبران برجستۀ این جنبش تلاشی اگاهانه برای جلوگیری از هم‌بستگی و رشد جریان‌های مترقی و باز کردن راه برای نیروهای واپس‌گرا بود. رژیم شاه با سرکوب و کشتار بی‌امان نیروهای مترقی چون فداییان و مجاهدین خلق و اعمال فشار بر نیروهای ملی، چپ، و ملی-مذهبی،میدان را برای رشد و نفوذ نیروهای مذهبی ارتجاعی هموار کرد.
بیژن نه برای جان، که برای معنا می‌جنگید. او آخرین متن دفاعیه‌ی جزنی را خوانده بود و سطری از آن را هیچ‌گاه فراموش نمی‌کرد: “آزادی را نمی‌شود خاموش کرد؛ حتی اگر ما خاموش شویم.”
کلان شهرهای ایران ده ها سال از شهرهای مشابه مانند سائو پولو امن تر بود اما با فقیر شدن مردم کلان شهرهای ایران هم ناامن شده است. آن هم در شهرهایی که پر از ماموران امنیتی که وظیفه آنها فقط آزار زنان و دختران است.
در آن دوره جنبش چپ آزادی‌خواه و عدالت‌طلب در حال تثبیت جایگاه خود به عنوان نیرویی موثر در برابر دیکتاتوری و ارتجاع بود. حذف رهبران برجستۀ این جنبش تلاشی اگاهانه برای جلوگیری از هم‌بستگی و رشد جریان‌های مترقی و باز کردن راه برای نیروهای واپس‌گرا بود. رژیم شاه با سرکوب و کشتار بی‌امان نیروهای مترقی چون فداییان و مجاهدین خلق و اعمال فشار بر نیروهای ملی، چپ، و ملی-مذهبی،میدان را برای رشد و نفوذ نیروهای مذهبی ارتجاعی هموار کرد.
با کمال تاسف روی‌کرد سیاسی مقابله با ایران از سوی برخی کشورهای ذی‌نفوذ در جهان در کنار تحریم‌های غیرقانونی و ظالمانه علیه کشور ما، مانعی عمده در برابر برگزاری دیدارهای دوستانه در مقابل تیم‌های قوی جهان، حتی امکان برگزاری اردوهای آمادگی، و وجود تجربهٔ بازی در این سطح برای ملّی‌پوشان ایران است.
در آن دوره جنبش چپ آزادی‌خواه و عدالت‌طلب در حال تثبیت جایگاه خود به عنوان نیرویی موثر در برابر دیکتاتوری و ارتجاع بود. حذف رهبران برجستۀ این جنبش تلاشی اگاهانه برای جلوگیری از هم‌بستگی و رشد جریان‌های مترقی و باز کردن راه برای نیروهای واپس‌گرا بود. رژیم شاه با سرکوب و کشتار بی‌امان نیروهای مترقی چون فداییان و مجاهدین خلق و اعمال فشار بر نیروهای ملی، چپ، و ملی-مذهبی،میدان را برای رشد و نفوذ نیروهای مذهبی ارتجاعی هموار کرد.
