۱۳ فروردین, ۱۳۸۳
یکشنبه ۲۳ شهریور ۱۴۰۴ - ۱۱:۱۲
یکشنبه ۲۳ شهریور ۱۴۰۴ - ۱۱:۱۲
ما از برقراری پیوند هر چه مستحکم‌تر و چند سویه میان جنبش‌های اجتماعی گسترده و گوناگون موجود در جامعهٔ متلاطم ایران استقبال می‌کنیم و آن را مهم‌ترین عامل و مؤلفهٔ دست‌یابی یکایک این جنبش‌ها به خواست‌های بر حقّ خود و لازمهٔ تحقق تحول سیاسی کلان در کشور در راه استقرار نظام جمهوری برخاسته از اراده و رأی آزادانه، برابر حقوق و دموکراتیک مردم و مبتنی بر مجموعهٔ مبانی حقوق بشر می‌دانیم. حرکت جنبش‌های اجتماعی در این سو و دستاوردهای چشم‌گیر آن درهم تنیدگی تضمین‌کنندهٔ آیندهٔ ایرانی آزاد و آباد و مرفه خواهد بود.
جمهوری اسلامی از همان اوائل بە قدرت رسیدن، بسیار ادعای استقلال داشت. نظام اسلامی بر خلاف شاه، کە بویژە در سالهای اواخر حکومت خود در تلاش بود از استراتژی موازنە مثبت در سیاست خارجی بهرە ببرد، دست بە دامان موازنە منفی شد. شعار نە شرقی نە غربی کە بر در وزارت خارجە نصب شدە و همیشە ورد زبان مسئولان نظام است، مصداق بارز این استراتژی سیاسی در حوزە خارجی است. در واقع، جمهوری اسلامی یعنی نظامی کە نە شرقی است و نە غربی. نفی کردن، آن طریق و نگاهی است کە این نظام اثبات خود را بر آن بنا نهادەاست.
از گرسنگی دادن عمدی گرفته تا آوارگی اجباری و بمباران سیستماتیک، همه نشان می‌دهند که «امنیت اسرائیل» بهانه‌ای است برای پاک‌سازی قومی و جایگزینی جمعیت. انطباق سیاست نظامی اسرائیل با منطق اقتصادی آمریکا چهرۀ خود را در نسل‌کشی در غزه به‌مثابه هم‌راستایی سیاست و تجارت به خوبی نشان می‌دهد.
