انتخابات دوره نهم مجلس شورای اسلامی، انتخاباتی است مدیریت شده و امنیتی. جریان حاکم به رهبری خامنه ای تصمیم گرفته است نهاد انتخابات را که حوزه تأثیرگذاری مردم در سطح کلان بر سیاست ها و تصمیم های حکومت است، بی اثر سازد. در جمهوری اسلامی انتخابات غیرآزاد و غیردمکراتیک است و جائی برای مشارکت نیروهای اپوزیسیون در آن وجود ندارد و انتخابات بین جناح های حکومتی صورت می گیرد. جناح های حکومتی در انتخابات بر سر تقسیم بخشی از قدرت به رقابت با هم برمی خیزند. اما همین انتخابات در گذشته در مواقعی فرصت هائی را برای برآمد اعتراضی مردم و ارسال پیام خود به حکومت فراهم می آورد. حکومت در واهمه از تاثیرگذاری رای مردم، دایره نیروهای “خودی” را تنگ و تنگتر کرده، راه را حتی بر مشارکت اصلاح طلبان در انتخابات مسدود نموده و تصمیم گرفته است که انتخابات غیرآزاد و غیردمکراتیک را به صورت مدیریت شده برگزار کند تا کاندیداهای مورد نظر خود را از صندوق های رای بیرون بیآورد. انتخابات دوره نهم مجلس شورای اسلامی نخستین انتخابات بعد از برآمد جنبش اعتراضی است که برگزار می شود. رژیم نگران کنشگری جنبش اعتراضی و پدید آمدن حرکت اعتراضی در جریان انتخابات و یا امتداد یافتن نزاع های درون حکومت به میان مردم و خیابان ها در انتخابات مجلس است. وضعیت منطقه خاورمیانه، خیزش مردم کشورهای عربی علیه دیکتاتورها، بحران سوریه و تأثیر “بهار عربی” بر کشور ما از یکسو و از سوی دیگر افزایش خطر حمله نظامی و تشدید تحریم های اقتصادی و تاثیرات آن بر اقتصاد و زندگی مردم، بر میزان نگرانی حکومت ایران می افزاید. به همین خاطر حکومت به برگزاری انتخابات مدیریت شده اکتفا نکرده و می خواهد انتخابات را در فضای سنگین امنیتی برگزار کند تا انتخابات به حرکت اعتراضی راه نبرد. ولی فقیه از گرم کردن تنور انتخابات صرفنظر کرده است. گرم کردن تنور انتخابات، الزامات خود را دارد که حداقل آن رقابتی کردن انتخابات و باز کردن فضای قبل از انتخابات است. در حالی که ولی فقیه نگران است که باز کردن کردن فضای قبل از انتخابات، به حضور پرتوان جنبش اعتراضی بیانجامد و صحنه انتخابات را تغییر دهد. در انتخابات قبلی تلاش می شد که بلوک قدرت لیست واحد ارائه دهد. اما مدت ها است که بلوک قدرت شکاف برداشته و جدال به درون آن انتقال یافته است. برای اولین بار در انتخابات، جریان های اصول گرا در مقابل هم قرار میگیرند و چالش در انتخابات این بار نه بین اصلاح طلبان و اصول گرایان، بلکه بین جریان های اصولگرا کانونی می شود. نزاع بین احمدی نژاد و تیم او با ولی فقیه، مجلس و راست سنتی بالا گرفته است. احمدی نژاد دستگاه اداری و بودجه کشور را در اختیار دارد و می تواند با تکیه به پرداخت یارانه ها، شعارها و اقدامات عوام فریبانه و تقابل غیرمستقیم و پوششی با خامنه ای، رای گروه هائی از مردم را اخذ کند. خامنه ای، فرماندهان سپاه و راست سنتی نگران دست بالا پیدا کردن احمدی نژاد و تیم او در مجلس آتی اند. دست بالا داشتن در مجلس می تواند راه را برای پیروزی این گروه در انتخابات آتی ریاست جمهوری باز کند. احتمال دارد که در جریان انتخابات مجلس، جدال های درون حکومت حدت یابند و فضای سیاسی کشور را متاثر سازند. بلوک قدرت که قادر نشده است اصول گرایان را متحد کند، می کوشد در صفوف نیروهای جنبش اعتراضی بر سر انتخابات شکاف و چند دستگی بیاندازد. آن ها با پیغام رسانی، مراجعات متعدد، لیست جعلی درست کردن، اعمال فشار بر حلقه های ضعیف اصلاح طلبان و تهدید برخی فعالین جنبش سبز، می خواهند به هدف خود دست یابند ولی تاحال حاضر در کار خود ناکام مانده اند. سازمان های سیاسی اصلاح طلب و چهره های شاخص جنبش سبز هم چنان در مواضع خود پایدار مانده و بر عدم ارائه لیست انتخاباتی و عدم شرکت در این دوره انتخابات مجلس تأکید دارند. این بار صحنه انتخابات شاهد شکاف جدی در درون بلوک قدرت از یکسو و از سوی دیگر همسوئی و اشتراک نظر در بین نیروهای اپوزیسیون است. نیروهای جنبش اعتراضی در ارزیابی از انتخابات آتی و اتخاذ موضع نسبت به آن، اشتراک نظر دارند و مشارکت در چنین انتخاباتی را مجاز نمی شمارند و حاضر نیستند که به انتخابات مدیریت شده و امنیتی تن دهند. می توان امیدوار بود که گسترده ترین همسوئی و همراهی بین نیروهای اپوزیسیون در نفی انتخابات فرمایشی مجلس و خواست برگزاری انتخابات آزاد شکل گیرد. همسوئی نیروهای جنبش اعتراضی در عدم شرکت در انتخابات مجلس و خواست برگزاری انتخابات آزاد، ضربه جدی به رژیم ایران و فرصتی مغتنم برای اپوزیسیون به حساب می آید که آن را به دستمایه ای برای همراهی و همکاری نیروهای جنبش اعتراضی فرارویاند. مواضع سازمان در انتخابات سازمان ما انتخابات آتی مجلس شورای اسلامی را تحریم کرده و از مردم می خواهد که با عدم شرکت در انتخابات و خالی گذاشتن صندوق های رای، از انتخابات فرمایشی مشروعیت زدائی کنند. سازمان از حق رای و کاندیداتوری شهروندان و از حق مشارکت احزاب و سازمان های سیاسی منتقد و مخالف حکومت در انتخابات دفاع کرده و خواهان آزادی کلیه زندانیان سیاسی و رفع حصر خانم زهرا رهنورد و آقایان میرحسین موسوی و مهدی کروبی، باز کردن فضای سیاسی، آزادی مطبوعات، اطلاع رسانی، اجتماعات و فعالیت آزادانه احزاب سیاسی، سندیکاها و نهادهای مدنی است. سازمان ما از انتخابات آزاد که شعار مشترک نیروهای جنبش اعتراضی است، دفاع می کند. دعوت به تحریم گسترده و “نه” به دیکتاتوری انتخابات مجلس با انتخابات ریاست جمهوری که واحد و سراسری است، تفاوت هائی دارد. در انتخابات مجلس شهرهای بزرگ از فضای سیاسی کشور بیشتر متأثر است تا شهرهای کوچک. در شهرهای کوچک مطالبات، مشکلات محلی و مسائل ملی ـ قومی در آراء مردم تأثیر جدی دارد و عمدتاً نه گرایش های سیاسی، بلکه افراد با یکدیگر رقابت میکنند. لذا در شهرهای کوچک، میزان مشارکت مردم در انتخابات مجلس بیشتر از شهرهای بزرگ است. با این وجود برای نیروهای جنبش اعتراضی به ویژه در شهرهای بزرگ این امکان وجود دارد که از فضای انتخابات برای برگزاری سخنرانی ها، گردهمائی ها، نشست ها، ظرفیت سازی ها، غلبه برپراکندگی ها، هم یابی ها، تقویت محافل و برای آگاه سازی بهره گیرند، با پخش اعلامیه ها و تراکت ها، با نوشتن شعار روی دیوارها و مشارکت فعال در شبکه های اجتماعی مجازی، علیه انتخابات فرمایشی به اعتراض برخیزند، مردم را به تحریم انتخابات در اعتراض به سرکوب و اختناق، تورم، بیکاری، فقر فزاینده، تعمیق شکاف طبقاتی و سیاست های تنش زای رژیم در منطقه و در سطح جهان فراخوانند، دلایل عدم شرکت خود در انتخابات را به گوش جهانیان برسانند و هم صدائی و همراهی نیروهای جنبش را به نمایش بگذارند. فرماندهان سپاه آشکارا در انتخابات دخالت می کنند. آن ها ۱۱هزار هادی سیاسی را مأمور کرده اند که نیروی سپاه و بسیج را به نفع کاندیداهای مورد حمایت رهبر و سپاه وارد میدان انتخابات کنند. لازم است دخالت سپاه و بسیج در انتخابات را افشا کرد و بازگشت سپاه به پادگان ها و عدم دخالت نظامیان در سیاست و اقتصاد را به یکی از خواست های اصلی جنبش اعتراضی فرارویاند. در حالی که در تعداد قابل توجهی از کشورهای منطقه انتخابات آزاد برگزار می شود، خامنه ای می خواهد انتخابات رسوائی را بر مردم ما تحمیل کند، حق انتخاب را از آن ها سلب نماید و مجلس فرمایشی تشکیل دهد. لازم است با عدم شرکت در انتخابات فرمایشی و تحریم گسترده آن، سران رژیم را که با سیاست های تنش زا کشور ما را درمعرض تحریم های گسترده اقتصادی و خطر حمله نظامی قرار داده و نیروهای آزادیخواه کشور را به بند کشیده اند، در سطح ملی و بین المللی بی اعتبار سازیم و روز ۱۲ اسفند را به روز آزمون قدرت مردم در برابر بلوک قدرت، به روز امتناع و “نه” به دیکتاتوری فرارویانیم. شورای مرکزی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) ۱۲دی ۱۳۹۰ (۲ ژانویه ۲۰۱۲)
