نئونازی ها به مناسبت سی امین سالگرد مرگ رودولف هس ـ معاون هیتلر ـ راهپیمائی راه انداختند. گفته می شود شرکت کنندگان در این راه پیمائی، از سراسرآلمان و کشورهای دیگر اروپا بودند. این راهیپمایی در محله اشپانداوو برلین برگزار شد.
رودولف هس در سال ۱۹۴۱ توسط متفقین دستگیر شد و در سال ۱۹۴۶ در داگاه نورنبرگ، همراه با ۲۴ نفر دیگر از جنایتکاران جنگی محاکمه و به حبس ابد محکوم شد. او در زندانی تحت کنترل انگلیس در محله اشپاندائو برلین نگهداری می شد و در ۱۷ اوت ۱۹۸۷ در سن ۹۳ سالگی به زندگی خود در زندان پایان داد.
اقای گابریل سناتور داخلی برلین ـ ازحرب سوسیال دمکرات ـ در ارتباط با این راهپیمائی گفته بود: “علیرغم میل قلبی خودم و با توجه به قوانین آلمان که آزادی تظاهرات درآن تضمیمن شده است نمی توانند آنرا ممنوع کنند”. اما حزب او از جمله احزاب فراخواننده علیه راهپیمائی ضد فاشست ها و مخالف اجازه دادن به این راهپیمائی بود.
حزب چپ، سوسیال دمکرات، سبزها و سندیکاهای مختلف و تعداد دیگری از احزاب کوچکتر برای مقابله با راهپیمائی نئونازی ها و در مخالفت با انها، در فراخوان های جداگانه از مردم خواستند تا به خیابان امده و مانع راهپیمائی شبه فاشیست ها شوند. سندیکاها و احزاب فوق در چند نقطه از مسیر راه پیمائی با برپائی چادرهای مختلف و برگزاری سخنرانی همراه با موزیک، مخالفت خود را هم با مقامات مسئول که اجازه راهپیمائی دادند و هم با این نئونازی ها اعلام کردند. آن ها این شعارها را می دادند: “با مالیات ما نیروهای طرفدار فاشیسم را تقویت نکنید” و “برلینی ها مخالف نژاد پرستی هستند”.
محل تجمع نئوناری ها برای شروع تظاهرات اشپاندائو بود. در همان دقایق اول یعنی ساعت ۱۱ بیش از ۱۰۰۰ نفر از مردم با جمع شدن در محل ایستگاه قطار محله اشپاندائو تلاش کردند تا از جمع شدن نئوناری ها جلوگیری کنند. آنها موفق شدند در توقف قطار حامل این تظاهر کنندگان نئوناری مانع ایجاد کنند. اما پلیس موفق شد مانع را برطرف کرده و راه زا برای صف راهپیمایان طرفدار فاشسیم بعد ازبازرسی بدنی باز کند. پلیس تعداد راهپیمایان طرفدار فاشسیم را ۵۰۰ نفر اعلام کرد. پیش بینی می شد که تعداد این افراد تا ۱۰۰۰ نفر برسد. آن ها در نظر داشتند تا از ایستگاه قطار محله اشپانداوو تا محل زندانی که هس زندانی بود، مسافت حدود ۴ کیلومتر را طی کرده و دوباره به این محل برگردند. این زندان بعد از مرگ آخرین زندانی که همان هس بود خراب شده و دیگروجود خارجی ندارد.
نکته جالب توجه حضور صدها تن از جوانان ضدفاشیست بود که موانع متعدد در مسیر راه پیمائی نئو نازی‌ها ایجاد می کردند. آنها به گروه های کوچکتر تقسیم شده و با نشستن در مسیری که بنابود تا در آن راهپیمائی صورت بگیرد، برای حرکت آن ها مانع ایجاد می کردند. پلیس ابتدا به انها اخطار می داد تا انجا را داو طلبانه ترک کنند. اما جوانان محل را ترک نمی کردند. بعد از اخطار بعدی چند پلیس می امدند و یکی یکی این جوانان را به جای دیگری می بردند. انها دوباره و درجای دیگر روی زمین می نشستند. پاک کردن مسیر راهپیمائی برای تظاهرکنندگان نئونازی که قبلا جواز راهپیمائی راگرفته بودند، زمان و انرزی زیادی را برای پلیس می برد.
تظاهر کنندهگان نئونازی تا ساعت ۱۴.۳۰ فقط ۱۰۰ متر راهپیمائی کردند. آن ها با راهپیمائی در یک مسیر فرعی قانع شده و زودتراز زمان اعلام شده به راهپیمائی خود در ساعت ۱۷ خاتمه دادند. زمان راهپیمائی تا ساعت ۲۰ اعلام شده بود. هزار پلیس در این عملیات شرکت داشت تا مانع از درگیری بین دو طرف شده و امکان برپائی راهپیمائی نئونازیها را فراهم کنند.
حضور ایرانیان در مخالفت با نئوناری ها قابل توجه بود. تظاهر کنندگان ضدفاشیست موفق شدند مانع راهپیمائی نیروهای طرفدار هس معاون ادولف هیتلر شوند.
