بعد از ادیت کرهسون که در سال ۱۹۹۱ و در زمان ریاست جمهوری فرانسوا میتران به نخست وزیری رسید؛ اینک الیزابت بورن دومین زنی است که در ۱۶ ماه می جاری به عنوان دومین نخست وزیر زن در تاریخ فرانسه و در جمهوری پنجم توسط امانوئل مکرون به این مقام منصوب شد.
او می گوید این انتصاب را به دختران فرانسه تقدیم می کند تا به آنها بگوید: رویاهای خود را دنبال کنند و هیچ چیزی نباید مبارزهٔ زنان را برای به دست آوردن جایگاه آنان متوقف کند.
اولین زن نخست وزیر فرانسه پس از این انتصاب گفت: ”این خیلی عجیب است که این همه مدت باید منتظر می شدیم تا دوباره یک زن نخست وزیر فرانسه بشود.
الیزابت بورن مهندسی است که تمام سنوات کاری خود در پست های دولتی گذرانده است. وی در مقام مشاور وزیر نیز با وزیران مختلف فرانسه کار کرده و در دوران ریاست جمهوری امانوئل میتران و فرانسوا اولاند نیز پست هایی در شهرداری پاریس داشته است.
او علیرغم اینکه در دو دولت سوسیالیست لیونل ژوسپین و فرانسوا اولاند پستهای مهمی داشت عضو حزب سوسیالیست یا دیگر احزاب نبود. با پیروزی مکرون در دور اول ریاست جمهوری به حزب “جمهوری به پیش” مکرون پیوست.
این نکته نیز قابل ذکر است که در دورهٔ اول ریاست جمهوری مکرون بورن سه پست مهم و کلیدی در وزارتخانه های حمل و نقل، کار و محیط زیست را به عهده داشت که همواره همراه با بزرگ‌ترین اعتصابات در سیستم حمل و نقل فرانسه بود.
در رابطه با این تجربیات، مخالفان این انتخاب می گویند که: بورن در مقام نخست وزیر برای اجرای سیاست های مکرون انتصاب شده تا در صورت بدست آوردن میزان بالای کرسی های پارلمانی سیاست هایی چون بالا بردن سن بازنشستگی، افزایش قیمت انرژی و به نوعی مجری اوامر ناتو و بانک جهانی نیز باشد.
دو گمانه زنی مشخص هم در مورد دلیل این انتصاب از سوی آقای مکرون در فضای سیاسی فرانسه مطرح است:
یکی اینکه انتخاب خانم بورن نتیجه فشار وانتقاداتی هست که متوجه مکرون در مورد مردانه بودن بیش از حد دولت و تیم مشاوران او وجود داشت.
دیگر این که گفته می شود: مکرون با این انتخاب سعی در بدست آوردن اکثریت کرسی های پارلمان را که در ماه آینده انتخابات آن برگزار می شود،از طریق جلب آرای زنان فرانسه دارد. زیرا در صورت پیروزی مخالفان ماکرون و سیاست های او در انتخابات آتی پارلمان، با توجه به الزام برگزیده شدن نخست وزیر از میان اکثریت پارلمان، نخست وزیر انتخابی ماکرون از مقام خود خلع می شود.
در همین ارتباط ژان لوک ملانشون، از مخالفان سیاست های ناتو در پارلمان فرانسه، در توئیتی صریحا نوشت که: انتصاب بورن یعنی تداوم سیاستهای مکرون که بدون شک اعتراضات اجتماعی و محیط زیستی را به دنبال خواهد داشت. وی با تاکید بر اتحاد احزاب چپ، سوسیالیست، کمونیست و سبز امکان پیروزی این نیروها را در کسب اکثریت کرسی های پارلمان در انتخابات آینده را دنبال می کند. در مورد موقعیت ملانشون نیز می توان گفت که او توانسته است بعد از دهه ها مجموعه ای از نیروهای ی چپ فرانسه را حول یک پلاتفرم مشخص گرد آورد.
به گفتهٔ ادیت کرهسون دولت او به دلیل جو مردسالارانه و ضد زن درون احزاب سیاسی بیش از یک سال دوام نداشت، حال باید دید دولت الیزابت بورن چقدر دوام خواهد آورد؟!
