سوروس در داووس نگرانی خود را از این که چندین شرکت انحصاری با کتنرل خود برجهان و بویژه برقلمروحساس اطلاعت و اندیشه سرنوشت جهان را رقم بزنند ابراز می دارد او می گوید این خطرجدی وجود دارد که مردم جهان حتی از اندیشیدن آزاد محروم شوند و آن را فراموش کنند. رؤیای او این که همزمان با اجلاس مجمع اقتصادجهانی، بزرگترین نشست سرمایه داران و کارشناسان و قدرت های جهان، اقدام نمادین به جلوکشیدن نیم دقیقه ای ساعت موسوم به آخرزمان به سوی نیمه شب، نقطه نمادین فاجعه، به چه معناست؟ این که از ۱۹۹۱ یعنی سال فروپاشی بلوک شرق و پایان جنگ سرد، این عقربه های نمادین ۷ دقیقه به سمت فاجعه جلوکشیده شده به چه معناست؟ نخست آن که نظام جهانی سرمایه داری پس از پشت سرگذاشتن دورانی که « توازن وحشت» نامیده می شد بجای حرکت به سمت و سوی آرامش بیشتر درست مسیر عکس را پیموده است و جنگ ها و تهدیدهای هسته ای و در حوزه اقتصاد تحریم ها و رقابت های شدید برسرسود و سهم از بازارحهانی و کسب هژمونی بیشتر شده است. سرمایه داری بدون داشتن رقیبی بازدارنده آسان تر توانسته است منویات و سرشت خویش را متحقق کند و جهان را چه به لحاظ اجتماعی و چه به لحاظ زیست میحطی ناامن تر کرده است. دوم آن که امیدی و لواندک به معجزه اجلاس برای حل همین دو معضل بزرگ و حتی حرکت درجهت کاستن از ابعادآن ها وجود ندارد. و این که مشکلات واقعی شهروندان و جامعه جهانی دغدغه طبقه حاکم برجهان را تشکیل نمی دهد. به بیان دیگر با همه حدت و شدتی که مشکلات فراگیری چون جنگ و مهاجرت و شکاف های طبقاتی و حاشیه نشینی و نیز تبعیض های جنسیتی و نژادی و… و یا بحران زیست میحطی بخودگرفته است و بر طبق گزارش آکسفام به به مرزهای اشباع رسیده است، با این همه قادر به بازتاب لازم و درخور در طبقه اقتصادی وسیاسی حاکم برجهان نیست. و این یعنی عدم هم پوشانی سرمایه داران با معضلات واقعی جامعه بشری. و سوم نیاز به «دستانی» که بتواند عقربه ساعت را در جهت معکوس خود به حرکت درآورد. این «دست» البته نه در درون سیستم چنان که آمد، بلکه از بیرون می تواند این کار را انجام بدهد. اما توسل و دخیل بستن به نخبگان و ابررهبران و میانجی هائی از جنس گذشته نیز تاریخ مصرفشان به پایان رسیده است. کوک کردن با گذشته بی ثمراست. باید همه چیز درانطباق با فهم وتوان و بلوغ و دست آوردهای انسان معاصر نوسازی و کوک شود.*
جهان به کدام سو حرکت می کند؟
این که همزمان با اجلاس مجمع اقتصادجهانی، بزرگترین نشست سرمایه داران و کارشناسان و قدرت های جهان، اقدام نمادین به جلوکشیدن نیم دقیقه ای ساعت موسوم به آخرزمان به سوی نیمه شب، نقطه نمادین فاجعه، به چه معناست؟. این که از ۱۹۹۱ یعنی سال فروپاشی بلوک شرق و پایان جنگ سرد، این عقربه های نمادین ۷ دقیقه به سمت فاجعه جلوکشیده شده به چه معناست؟ نخست آن که نظام جهانی سرمایه داری پس از پشت سرگذاشتن دورانی که « توازن وحشت» نامیده می شد بجای حرکت به سمت و سوی آرامش بیشتر درست مسیرعکس را پیموده است و جنگ ها و تهدیدهای هسته ای و در حوزه اقتصاد تحریم ها و رقابت های شدید برسرسود و سهم از بازارحهانی و کسب هژمونی بیشتر شده است. سرمایه داری بدون داشتن رقیبی بازدارنده آسان تر توانسته است منویات و سرشت خویش را متحقق کند و جهان را چه به لحاظ اجتماعی و چه به لحاظ زیست میحطی ناامن تر کرده است. دوم آن که امیدی و لو اندک به معجزه اجلاس برای حل همین دو معضل بزرگ و حتی حرکت درجهت کاستن از ابعادآن ها وجود ندارد. و این که مشکلات واقعی شهروندان و جامعه جهانی دغدغه طبقه حاکم برجهان را تشکیل نمی دهد. به بیان دیگر با همه حدت و شدتی که مشکلات فراگیری چون جنگ و مهاجرت و شکاف های طبقاتی و حاشیه نشینی و نیز تبعیض های جنسیتی و نژادی و… و یا بحران زیست میحطی بخودگرفته است و بر طبق گزارش آکسفام به به مرزهای اشباع رسیده است، با این همه قادر به بازتاب لازم و درخور در طبقه اقتصادی وسیاسی حاکم برجهان نیست. و این یعنی عدم هم پوشانی سرمایه داران با معضلات واقعی جامعه بشری. و سوم نیاز به «دستانی» که بتواند عقربه ساعت را در جهت معکوس خود به حرکت درآورد. این «دست» البته نه در درون سیستم چنان که آمد، بلکه از بیرون می تواند این کار را انجام بدهد. اما توسل و دخیل بستن به نخبگان و ابررهبران و میانجی هائی از جنس گذشته نیز تاریخ مصرفشان به پایان رسیده است. کوک کردن با گذشته بی ثمراست. باید همه چیز درانطباق با فهم وتوان و بلوغ و دست آوردهای انسان معاصرنوسازی و کوک شود…
*- پیشنهادهای تنظیم کنندگان گزارش ساعت آخرالزمان در این باره آن دستی که بتواند عقربه را در حهت معکوس به حرکت آورد.
گزارش معتقد است بشر می‌تواند برای حل این مشکلات خودساخته اقدام کند و ساعت آخرالزمان را به عقب برگرداند بنابراین توصیه کرده:
در باره کره شمالی: به دونالد ترامپ توصیه شده از جنگ لفظی تحریک‌کننده خودداری کند، به دولت آمریکا و کره شمالی توصیه شده راه‌های ارتباط را باز کنند و به جامعه جهانی توصیه شده برای توقف برنامه هسته‌ای و موشکی کره شمالی در کوتاه مدت تلاش کند.
درباره برجام: به دولت آمریکا توصیه کرده “تا زمانی که مدرک معتبری ارائه نشده که ایران به توافق پایبند نبوده یا ایران با رویکردی دیگری که امنیت ملی آمریکا را تامین کند موافقت نکرده، از برجام تبعیت کند.”
به روسیه و آمریکا: از تنشهای نظامی در مرز ناتو پرهیز و برای بهبود پیمان منع موشک‌های هسته‌ای میان‌برد مذاکره کنند.
از شهروندان آمریکا: خواسته از دولت آمریکا بخواهند خطر واقعی گرم شدن آب و هوای زمین را به رسمیت بشناسد و اقدام کند.
از دولتهای دنیا: خواسته تا تلاش خود را برای کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای مضاعف کنند و سعی کنند دمای کره زمین در قیاس با دوران پیش صنعتی بیشتر از دو درجه گرم نشود.
از جامعه بین‌المللی و کشورهای دنیا: خواسته تا از سوء استفاده شرکتهای فناوری از اطلاعات برای تضعیف اعتماد شهروندان به نهادهای سیاسی، قوانین و مجازات وضع کنند و از سوء استفاده فاجعه بار از فناوری در زمینه تسلیحات مثل تولید روباتهای قاتل جلوگیری کنند.
گزارش در پایان از شهروندان دنیا خواسته از فرصت استفاده کنند و با خواستن این تغییراتی دنیا را جایی امن‌تر و معقول‌تر کنند.
دوره پساداعش، تجاوزترکیه، پشت کردن آمریکا و ضرورت تغییراستراتژی مقاومت
بنظر می رسد شرکت در بازی قدرت های بزرگ و منطقه ای بیش از پیش دشواری و بن بست خود را نمایان می سازد. آمریکا در مقابل تهاجم ترکیه واکنشی در دفاع از متحد تاکنونی اش در برابرداعش نشان نمی دهد. چون که حریف یعنی ترکیه خودمتحدی و حلقه ای مهم از پیمان ناتواست و چاقو دسته اش را نمی برد. اما آیا اسد حتی اگر هم به پذیرد که البته بعیداست فراتر از محکوم کردن زبانی دولت ترکیه گامی بردار و اگرهم به راندن ترکیه موفق شود، آیا آن مناطق را ترک خواهندکرد؟ ناگفته نماند که اگر آمریکا اعلام تشکیل ارتش ۳۰ هزارنفره پساداعش با کردها را نمی کرد (که با اهداف و استراتژی پساداعش آمریکا درمنطقه پیوند دارد)، احتمالا ترکیه در فضای پس از داعش به خود اجازه نمی داد لااقل به این سرعت چنین تجاوزگسترده ای را انجام دهد. تشکیل چنین ارتشی توسط آمریکا و کردها در منطقه خط قرمزترکیه بود. اکنون بنظرمیرسد که بناگزیر تاکتیک و سیاست درست آن باشد که ضمن مقاومت پارتیزانی و گسترده در منطقه علیه تجاوز ترکیه بهمراه دامن زدن فشارجهانی به ترکیه، رژوا و دیگرنیروهای مقاومت هم با تغییراستراتژی پساداعش خود به تدریج خود را از مشارکت در بازی ها و ائتلاف های بزرگ کناربکشند. عملا هم با پشت کردن آمریکا ادامه سیاست تاکنونی هم با چالش مواجهه شده است
فلسطین و لحظه مواجهه با حقیقت تلخ!
ترامپ در بحبوحه کارزار انتخاباتی از معجزه قرن در مورد بحران فلسطین و اسرائیل سخن گفته بود. معجزه ای که دیگر رؤسای بی عرضه آمریکا نتوانسته بودند انجام بدهند. اینک آن معجزه بوقوع پیوسته است. پس از برسمیت شناختن بیت المقدس، اکنون درداووس خطاب به فلسطینی ها: «که به آمریکا توهین کرده اید، قطع پول و قطع مذاکرات» تا زمانی که سرتان به سنگ بخورد و دوباره سراغ خودم بیائید! جالب است کسی که در موردمردمی آواره و تحت محاصره و بمباران این چنین به درشتی سخن می گوید در موردتهاجم وحشیانه ترکیه این عضو نافرمان ناتو به کردهای سوریه، و حتی به تهدیدهای ترکیه نسبت به رودر روئی با نیروهای آمریکا در آن مناطق، نطوقش در نمی آید!
گزارش رادیوفرانسه:
ترامپ به مناسبت گفتگو با نتانیاهو فلسطینیان را تهدید کرد که اگر بر سر میز مذاکره با اسرائیل حاضر نشوند، آمریکا هم کمک مالی خود را به آنان قطع خواهد کرد. ترامپ بخصوص از رفتار فلسطینیان با معاونش مایک پنس سخت گله کرد و گفت: «آنها هفتۀ گذشته به ما بی‌احترامی کردند زیرا نخواستند با وی دیدار کنند. در حالی که ما صدها میلیون دلار به آنها کمک می‌کنیم… ارقام باورنکردنی… این پول روی میز است اما اگر آنها برای مذاکرات صلح حاضر نشوند، پول واریز نخواهد شد». هفتۀ گذشته مایک پنس به مصر و اردن و اسرائیل رفت اما مسئولان فلسطینی حاضر نشدند با او دیدار کنند.
ساعتی بعد از سخنان ترامپ، حنان عشراوی یکی از رهبران سازمان آزادیبخش فلسطین اعلام کرد که «سر باز زدن از ملاقات با ستمگران، به معنی بی‌احترامی نیست، بلکه احترام به خود است».
تقی روزبه ۲۷.۰۱.۲۰۱۸
منابع: فیسیوک و گوگل تهدیدی برای دموکراسی هستند- بی بی سی
کردها برای نجات عفرین از اسدکمک خواستند- دویچه ولهدو دقیقه به نیمه شب مانده’؛ ‘ساعت آخرالزمان’ ۳۰ ثانیه جلو کشیده شد بی بی سی
فلسطین:
چرا ترامپ، اکنون، بیت المقدس را پایتخت اسرائیل اعلام کرد؟
taghi-roozbeh.blogspot.de/۲۰۱۷/۱۲/blog-post_11.html�
!پایان یک خودفریبی بزرگ! لحظه مواجهه با حقیقت تلخ
taghi-roozbeh.blogspot.de/۲۰۱۷/۱۲/blog-post_6.html_�
