چهارشنبه ۱۱ تیر ۱۴۰۴ - ۰۶:۵۹

چهارشنبه ۱۱ تیر ۱۴۰۴ - ۰۶:۵۹

چند کشور آماده‌اند که از همین فردا تولید سلاح هسته‌ای را آغاز کنند؟
امروزه علاوه بر «پنج کشور هسته‌ای»، چهار کشور دیگر نیز دارای سلاح هسته‌ای هستند. در عمل، ما یک «نه کشور هسته‌ای» داریم که به آن «کلوپ هسته‌ای» می‌گویند. اما تل‌آویو،...
۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: والنتين کاتاسانف
نویسنده: والنتين کاتاسانف
ایران باید بماند و ما باید با ایران بمانیم
برای مخالفت بی‌بروبرگرد با تهاجم اسراییل به ایران حتی نیازی نیست به وطن‌دوستی یا عشق به میهن متوسل شویم که حالا لازم باشد بر سر معنای هر از این مفاهیم...
۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: حسام سلامت
نویسنده: حسام سلامت
#سوزنبان
سوزنبانِ پیر چشمکی زد. صدای سوت قطار از دور شنیده می‌شد. شلوغی ایستگاه بخاطر پایان این جنگ ۱۲ روزه، مرا یاد کودکی و نوجوانی‌ام می‌انداخت. می‌ترسیدم جا بمانم. تجربه جاماندن...
۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: پهلوان
نویسنده: پهلوان
وارث شکست‌خورده و پرچم!
از نظر آنها، فقط قدرت‌های غربی اختیار ایجاد یا سرنگونی رژیم‌ها را دارند. می‌توان تا حدی با این دیدگاه همدل بود: به هر حال، بریتانیا در نیمه اول قرن بیستم...
۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: گلنار نیک‌پور اسکندر صادقی بروجردی
نویسنده: گلنار نیک‌پور اسکندر صادقی بروجردی
Lasting peace is only possible with active popular participation
The twelve days of war brought unexpected results. Iran's internal cohesion was preserved, despite chronic economic crises and social divisions...Peaceful protests in various countries, Iranian immigrants' support for the right...
۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: The Political-Executive Committee of The Organization of Iranian People’s Fedaian (Majority)
نویسنده: The Political-Executive Committee of The Organization of Iranian People’s Fedaian (Majority)
نه قیام، نه تسلیم؛ سکوت پیش از خیزش یا تدبیری برای فردا؟
بخش بزرگی از جامعه با آگاهی دریافته‌اند که تغییر رژیم، بدون آمادگی فرهنگی، اجتماعی و سیاسی، می‌تواند تنها به بازتولید شکلی دیگر از همان استبداد منجر شود. مردم ایران بارها...
۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: بهروز ورزنده
نویسنده: بهروز ورزنده
زندان اوین نماد مقاومت و مبارزه بود
روی زندان قرچک حتی نمی‌شود اسم «زندان» گذاشت. یک سری سلول‌اند که به اندازه‌ی سلول‌های ۲۰۹ پنجره ندارند. هوا؟ نزدیک محل سوزاندن زباله است؛ هوایی آلوده و فاجعه‌بار. آب؟ آب...
۸ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: ویدا ربانی
نویسنده: ویدا ربانی

چرا زندانبان، مصطفی را آزاد کرد؟

با توجه به موضع گیری کشورهای مختلف برای عدم عضویت ایران در این سازمان به دلیل سرکوب و رفتار ناعادلانه با مردم بعد از انتخابات، اصرار ایران برای دست یابی به این کرسی نمی تواند از دید تحلیلگران دور بماند

در روزهای اخیر بعد از گذراندن ماه ها تنش، با موجی از شادی برای آزادی یا خروج اسرا از زندان ها روبرو شده ایم.

برگ برنده ی جنبش، “مصطفی تاج زاده” بود که با آزادی بدون وثیقه، آس برنده را بر زمین زد.

با آن که شکسته و پیر شد اما لبخند از لبانش دور نشد.

آزادی سبزهای سربلند، یکی پس از دیگری با پیگیری خانواده ها و سازمان های مختلف در شبهای عید، شادی و امید زیادی را در دلهای هر ایرانی زنده کرد.

اما تلاش ایران برای پیوستن به شورای حقوق بشر سازمان ملل، باب تازه ای را برای تحلیل “موج آزادی ها و مرخصی های بدون مدت” باز می کند و به این پرسش پاسخ می دهد که آیا این روند تازه، نقشی در تلاش ایران برای به دست آوردن یک صندلی در سازمان حقوق بشر دارد؟

با توجه به موضع گیری کشورهای مختلف برای عدم عضویت ایران در این سازمان به دلیل سرکوب و رفتار ناعادلانه با مردم بعد از انتخابات، اصرار ایران برای دست یابی به این کرسی نمی تواند از دید تحلیلگران دور بماند.

آلمان اولین کشوری بود که با این عضویت مخالفت کرد و در مقابل ادعای ایران مبنی بر رعایت حقوق بشر در ایران ایستاد و در شرایط تیرگی روابط میان ایران و کشورهای غربی، به نظر می رسد سایر کشورهای عضو سازمان حقوق بشر نیز برای حفظ منافع شان در رابطه با آن کشورها، با عضویت ایران در این سازمان مخالفت کنند.

اما در حالی که ناوی پیلای، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد نیز مساله حقوق بشر در ایران را “رو به زوال” تعبیر کرده است منوچهر متکی گفته که در خرداد ماه سال آینده در نشستی که برگزار خواهد شد قرار است تاجیکستان از عضویت ایران پشتیبانی کند.

اینک که کمتر از سه ماه به این نشست باقی مانده است شاید بتوان آزادی سبزهایی که بعد از انتخابات دوره دهم و فشار روزافزون حاکمیت بازداشت شده و با احکام سنگینی روبرو شده بودند را نوعی “باج” از جانب حاکمیت به سازمان حقوق بشر دانست.

بنا به اظهارات منابع آگاه، ایران بعد از آزاد کردن هر زندانی با توجه به جایگاه سیاسی اجتماعی او، نامه ای به سازمان حقوق بشر مبنی بر گزارش آزادی ارسال می کند.

مصطفی تاج زاده شاید برگ برنده ی حاکمیت برای اثبات چیزی شبیه “حسن نیت” برای تامین حقوق بشر در ایران باشد.

مصطفی همان کسی است که هرگز حاضر به مصاحبه و دفاع از خود نشد؛ کسی است که در تلویزیون و رسانه ها حضور نیافت و حتی شرط دفاع از خود را محاکمه احمد جنتی (دبیر شورای نگهبان) دانست و تا آخرین روز اسارت خود غیر از باورهای خود کلامی نگفت و حتی یک کلمه در برابر زندانبان هایش کوتاه نیامد اما بی وثیقه آزاد شد.

امروز با آن که برای آزادی تک تک اسرا خوشحالیم اما یادمان نمی رود که آنها “اسناد” کشوری شده اند که در تلاش است تا علیرغم داشتن بیشترین تخلف در رعایت حقوق بشر، خود را مستند به این آزاد سازی های تاکتیکی به عضویت شورای حقوق بشر در آورد.

اینکه ایران چطور می تواند با وجود نقض روزافزون حقوق بشر و با داشتن رکورد بیشترین تعداد روزنامه نگاران در بند، بازهم مدعی رعایت حقوق بشر و آزادی بیان باشد و حمایت کشورهای دیگر را به سمت خود جلب کند جای سوال دارد.

در عالم سیاست، دولت ها به دلیل زیبایی چشم و ابروی گربه ای، به نفع ما یا به نفع دولتهای دیگر اقدام نمی کنند و همه به دنبال منافع خود هستند؛ در نتیجه اگر دولتی بعد از مشاهدات خود از وقایع ایران، بازهم حاضر به پشتیبانی از دولت ایران شده است مسلما منافع خود را تعریف و تضمین کرده است.

تاریخ دیکتاتوری هم نشان داده است که آنها چون حمایت مردم شان را ندارند مجبورند برای تأمین حمایت از سوی دیگران، منافع شان را تأمین کنند و گرنه نابود می شوند و آنچه سیاست و انسانیت را در دولت دیکتاتوری تعریف می کند منافع و بقای قدرت است.

حکومت ایران، نیّت خیری در آزادسازی مصطفی تاج زاده و دیگر اسیران جنبش سبز ندارد؛ اما “عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد”!

تاریخ انتشار : ۲۵ اسفند, ۱۳۸۸ ۰:۰۳ ق٫ظ
لینک کوتاه
مطالب بیشتر

نظرات

Comments are closed.

بیانیه‌های هیئت‌ سیاسی‌ـ‌اجرایی

۸ تیر، روز فداییان جان‌باختهٔ خلق؛ میهن‌دوستانِ انقلابیِ راهِ آزادی و رفعِ ستم از زحمت‌کشان!

در ۸ تیر امسال و در روزهایی که تجاوز جنایت‌کارانهٔ حکومت نژادپرست و نسل‌کش اسراییل و دولت امپریالیستی آمریکا به میهن عزیمان ایران باز ردّ پای خونینی از جان و هستی عزیز هم‌میهنانمان در جای‌جای ایران از خود به جا گذاشته است، یادی از رفقای عزیزی نیز ضروری‌ست که در جریان دقاع از میهن‌مان در برابر تجاوز نطامی عراق طی دو سال دفاع میهنی در راه میهنی که تا پای جان دوستش داشتند، جان باختند.

ادامه »
سرمقاله

اسراییل در پی تحقق رؤیای خونین «تغییر چهرۀ خاورمیانه»!

دست‌کم دو دهه است که تغییر جغرافیای سیاسی منطقۀ ما بخشی از اهداف امریکا و اسراییل‌اند . نتانیاهو بارها بی‌پرده و باافتخار از هدف‌اش برای «تغییر چهرۀ خاورمیانه» سخن گفته است. در اولین دیدارش با دونالد ترامپ در آغاز دور دوم ریاست جمهوری نیز مدعی شد که اسراییل و امریکا به طور مشترک در حال مبارزه با دشمنان مشترک و «تغییر چهرۀ خاورمیانه»‌اند.

مطالعه »
سخن روز و مرور اخبارهفته

سیمور هرش: آنچه به من گفته شده است در ایران اتفاق خواهد افتاد.

یک مقام آگاه امروز به من گفت: «این فرصتی است برای از بین بردن این رژیم برای همیشه، و بنابراین بهتر است که ما به سراغ بمباران گسترده برویم.» … بمباران برنامه‌ریزی‌شده آخر هفته اهداف جدیدی نیز خواهد داشت: پایگاه‌های سپاه انقلاب اسلامی، که از زمان سرنگونی خشونت‌آمیز شاه ایران در اوایل سال ۱۹۷۹ با کسانی که علیه رهبری انقلاب مبارزه می‌کنند، مقابله کرده‌اند.

مطالعه »
یادداشت

در نقد بیانیه فعالین مدنی بشمول برندگان نوبل صلح درباره جنگ…

آخرین پاراگراف بیانیه که بخودی خود خطرناک‌ترین گزاره این بیانیه است آنجایی است که میگویند: ” ما از سازمان ملل و جامعه‌ی بین‌المللی می‌خواهیم که با برداشتن گام‌های فوری و قاطع، جمهوری اسلامی را به توقف غنی‌سازی، و هر دو‌طرف جنگ را به توقف حملات نظامی به زیرساخت‌های حیاتی یکدیگر، و توقف کشتار غیرنظامیان در هر دو سرزمین وادار نمایند.” مفهوم حقوقی این جملات اجرای مواد ۴۱ و ۴۲ ذیل فصل هفتم اساسنامه ملل متحد است.

مطالعه »
بیانیه ها

۸ تیر، روز فداییان جان‌باختهٔ خلق؛ میهن‌دوستانِ انقلابیِ راهِ آزادی و رفعِ ستم از زحمت‌کشان!

در ۸ تیر امسال و در روزهایی که تجاوز جنایت‌کارانهٔ حکومت نژادپرست و نسل‌کش اسراییل و دولت امپریالیستی آمریکا به میهن عزیمان ایران باز ردّ پای خونینی از جان و هستی عزیز هم‌میهنانمان در جای‌جای ایران از خود به جا گذاشته است، یادی از رفقای عزیزی نیز ضروری‌ست که در جریان دقاع از میهن‌مان در برابر تجاوز نطامی عراق طی دو سال دفاع میهنی در راه میهنی که تا پای جان دوستش داشتند، جان باختند.

مطالعه »
پيام ها

پیام به کنگرهٔ بیست‌وششم حزب کمونیست آلمان

ما بر این باوریم که چپ اگر نتواند در برابر ماشین جنگی سرمایه‌داری بایستد، اگر چپ صدای رنج مردمان بی‌پناه نباشد، اگر چپ در خیابان‌ها، کارخانه‌ها، اردوگاه‌ها و مناطق جنگ‌زده حضور نداشته باشد، از رسالت تاریخی خود فاصله گرفته است. ما برای بنای جهانی دیگر مبارزه می‌کنیم – جهانی فارغ از استثمار، از سلطه، از مرزهای ساختگی، از جنگ و نژادپرستی.

مطالعه »
شبکه های اجتماعی سازمان
آخرین مطالب

چند کشور آماده‌اند که از همین فردا تولید سلاح هسته‌ای را آغاز کنند؟

ایران باید بماند و ما باید با ایران بمانیم

#سوزنبان

وارث شکست‌خورده و پرچم!

Lasting peace is only possible with active popular participation

نه قیام، نه تسلیم؛ سکوت پیش از خیزش یا تدبیری برای فردا؟