اتحادیه عرب در نشست فوق العاده خود در روز یکشنبه ۱۰ ژانویه، بیانیه تندی علیه ایران صادر کرد. همه کشورهای عضو اتحادیه به جز لبنان به آن رای دادند. متحد نزدیک جمهوری اسلامی یعنی دولت عراق هم به آن رای داد. دبیر کل اتحادیه عرب در این نشست ایران را به انجام “اقدامات تحریک آمیز” متهم کرد. شش کشور شورای همکاری خلیج فارس هم یک روز قبل از آن در جریان نشست اضطراری در ریاض، “دخالت ایران در امورداخلی عربستان و منطقه را محکوم کردند”.
به آتش کشیدن سفارت و کنسولگری عربستان، به منافع ملی کشور ضربه جدی زد، دولت سعودی را که به خاطر اعدام ۴۷ تن با اعتراض جهانی روبرو بود، از زیر ضرب خارج ساخت، کشور را در معرض اعتراض جهانی قرار داد و به اعتبار ایران در بین دولت ها و افکار عمومی جهان لطمه زد. این اقدام نابخردانه، به دولت عربستان بهانه داد که بیشترین بهره را از آن ببرد و تعداد قابل توجهی از کشورهای عربی را به قطع رابطه و یا کاهش سطح روابط با ایران متقاعد سازد. اکنون صف کشورهای منطقه که در مقابل کشور ما قرار گرفته اند، درازتر شده است.
با این وجود، رژیم ایران به دستگیری عده ای از عاملین و برکناری معاون امنیتی استاندار تهران اکتفا کرده است. تاکنون آمران و ارگان های سازمانگر این اقدام معرفی نشده اند. مهمتر از همه سکوت رهبر جمهوری اسلامی است. او بعد از این اقدام فضاحت بار، سه بار سخنرانی کرده ولی از کنار موضوع به این مهمی گذشته است.
این پنجمین حمله به سفارتخانه های کشورهای دیگر در دوره حیات جمهوری اسلامی است. قبل از این مورد، حمله به سفارت انگلیس بود که به قطع مناسبات دو کشور انجامید. در آنزمان هم حمله به سفارت به “نیروهای خودسر” نسبت داده شد. در حالی که تصمیم حمله به سفارتخانه ها در جمهوری اسلامی نه توسط “نیروهای خودسر”، بلکه توسط برخی مراکز قدرت اتخاذ می شود. برای آن ها، مبنا منافع ملی نیست، بلکه منافع گروهی است.
دستگیری عاملین به آتش کشیدن سفارت عربستان، به سریال حمله به سفارتخانه پایان نخواهد داد. باید آمران و سازمانگران حمله به پای میز محاکمه کشیده شوند. باید مشخص شود که چه ارگانی پشت حمله به سفارتخانه ها است. نیروهای مهاجم به سفارت عربستان از شهرک محلاتی در تهران به محل سفارت عربستان اعزام شده و توسط ناحیه مقاومت بسیج این شهرک برای این حمله سازماندهی شده بودند. شهرک محلاتی، منطقه‌ای مسکونی در بلوار ارتش تهران است که خانواده‌های فرماندهان ارشد نظامی سپاه و خانواده برخی از جانباختگان جنگ هشت ساله در آن زندگی می‌کنند و عبور و مرور در آن تحت کنترل شدید قرار دارد. خانه داماد سیدحسن نصرالله، پدر و خواهر احمدی‌نژاد و بیش از ۲۶۰۰ سردار سپاه و سردار قاسم سلیمانی در این شهرک قرار دارند. اغلب مهاجمینی که در این شهرک سازماندهی شده بودند، سلاح‌های مخصوص “پرتاب نارنجک‌های آتش زا و دودزا” در اختیار داشتند که با یکی از این نارنجک‌ها ساختمان محل سفارت عربستان به آتش کشیده شده است. این امر نقش فرماندهان سپاه در حمله به سفارت را مشخص می کند.
حسن روحانی حمله را به نیروهای “خودسر” نسبت داده است. نیروهای “خودسر” همان نیروهای راست افراطی و بسیج اند که در بسیاری از مراکز قدرت نفوذ دارند. “خودسر”ها نیروی واکنش سریع و چماق خامنه ای اند، از بطن جمهوری اسلامی برخاسته اند و توسط سازمان بسیج و سپاه حمایت و سازماندهی می شوند. سکوت خامنه ای به این معنی است که نمی خواهد این نیرو را تضعیف کند و یا کنار بگذارد. بین ولی فقیه و راست افراطی پیوند نزدیک وجود دارد.
به آتش کشیدن سفارت عربستان، اقدام علیه صلح منطقه و منافع ملی است. تا زمانی که نیروهای افراطی یکه تاز میدان بوده و خامنه ای و سپاه از آن ها حمایت کنند، حمله به سفارتخانه ها و بحران آفرینی ها ادامه خواهد یافت. این نیرو به کشور ما خسارت فراوانی زده است. اگر روحانی قصد مبارزه با نیروهای به اصطلاح خودسر را دارد برای او این فرصت فراهم آمده است که موضوع را با مردم در میان بگذارد، عملکرد به شدت مخرب راست افراطی و نقش آن در ایجاد مانع برای حل پروژه هسته ای را بازگو کند و خامنه ای را برای طرد این نیرو از دستگاه حکومت تحت فشار بگذارد. اولین گام، نه صرفأ بازداشت عاملان، بلکه معرفی آمران و سازمان دهندگان به آتش کشیدن سفارت عربستان است. دومین گام، دستگیری و محاکمه آن ها است. لازم است نقش بسیج، سپاه و سازمان اطلاعات سپاه در بحران آفرینی ها، سازماندهی حمله به سفارتخانه ها، سخنرانی ها و تجمعات آشکار گردد، آن عده از فرماندهان که مستقیمأ در حملات نقش دارند، به دادگاه کشیده شوند.
باید راست افراطی را مهار و طرد کرد، دست سپاه را از سیاست و به نحو عاجلی از سیاست منطقه ای قطع نمود و تدوین و پیشبرد سیاست منطقه ای را به دست کسانی سپرد که برای کاهش تنش و تامین صلح در منطقه تلاش کنند. امروز کاهش تنش در منطقه و گفتگو و مذاکره بین دو کشور ایران و عربستان به امر ضرور تبدیل شده است.
هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
۲۳ دیماه ۱۳۹۴ (۱۳ ژانویه ۲۰۱۶)
