درک ارسطو از سیاست بعنوان علم براین باور استوار است که سیاست بطور کلی موضوع عمل است. لذا ارسطو سیاست را پهنه ای عملی وپراگماتیستی می شمرد و بر این باور است که سیاست ورز موفق کسی است که قادر باشدهم بطور عقلایی اوضاع را تحلیل کند و هم بتواند با آزمودگی و چیره دستی و بموقع دست به تصمیم گیری زده و در عمل گره گشایی کند و راه خویش را بگشاید. یک معیار مهم سیاست ورزی از نظر ارسطوکسب موفقییت و پیروزی در دسترسی به اهداف سیاسی است.
چالش جناح رفسنجانی – روحانی با اقمار بیت رهبری برسر انتخابات آتی خبرگان و نیز نتیجه حاصل از آن که می‌تواند بودن و یا نبودن نظام جمهوری اسلامی را درآینده رقم زند، هرروز شکل تازه ای به خود می‌گیرد. تهدید به دستگیری و به اشد مجازات رساندن دو مقام ارجع نظام یعنی رئیس جمهور و رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام به کمک نیروی بسیج از سوی محسنی اژه ای، معاون اول قوه قضاییه موضوعی نیست که بتوان بسادگی از آن گذشت.
ناگفته نماند بیت رهبری با این‌که هنوز قدرت برتر را در دست دارد، اما با این وجود، خود را در حلقه محاصره ای می‌بیند که از جانب مردم، تحت مطالبات اجتماعی بدور آنان دیرزمانی کشیده شده است و هر روز پهنه این محاصره که کمتر و کمتر می شود را بخوبی احساس می کند.
حال بایستی منتظر بود و دید که آقایان رفسنجانی و روحانی در برابر این همه تهدید و ارعاب چگونه این آموزه اساسی ارسطو را بکار خواهند بست تا تاریخ چهار دهه نظام جمهوری اسلامی تبدیل به طناب داری برای آنان نگردد.
