نگاهی به مجموعه سیاست ها ورفتار با ند ولایت فقیه دررابطه با انتخابات ریاست جمهوری ازحذف نام هاشمی ومشایی از لیست کاندیدا ها گرفته تا سانسورسخنان کاندیداهای برگزیده خودشان درصدا وسیمای ولی فقیه ، انجام مناظره های مضحکی ازان دست که دیدیم وجلوگیری ازهرگونه حرکت کاندیدا های تایید صلاحیت شده که منجربە ایجاد تحرک وشوق شرکت درانتخابات باشد، این اندیشه را به شدت تقویت میکند که با ند ولایت فقیه تصمیم دارد که اجرای پروژه مهندسی شده انتخابات را با پرداخت کمترین هزینه به اجرا بگذارد .
برخلاف آنچه که این روزها بسیا شنیده میشود این جناح برای پایین آوردن هزینه این پروژه نه تنها هیچ اعتنایی به استقبال پرشورمردم وحضورآنان درحوزه های رای گیری ندارد بلکه آشکارا با حرکاتش تلاش دردلسرد کردن مردم وکشاندن آنها به موضع انفعالی وخانه نشین کردن آنها دارد. ولی فقیه وحامیانش با تجربه ای که ازانتخابات سال ٨٨دارند به خوبی میدانند هرچه حضورمردم درپای صندوق های رای گسترده ترباشد هزینه اجرای پروزه مهندسی شده انتخابات سنگین ترواعتراضات احتمالی گسترده ترخواهد بود.
با اضافه کردن عواملی چون بحران شدید اقتصادی، گرانی لجام گسیخته، بیکاری روزافزون وغیره که زندگی را درایران روز به روز دشوارترمیکند میتوان میزان وحشت ولی فقیه را از یک حرکت اعتراضی که ممکن است منجر به شورش گرسنگان شود حدس زد. به عبارتی دیگر به نظر میرسد که ولی فقیه امروز دیگر کاملا متوجه از دست رفتن کامل مشروعیت خویش شده و به آن تن داده است. درچنین شرایطی تنها چیزی که اهمیت دارد ماندن درمسند قدرت با پرداخت حد اقل هزینه است.
با این اوصاف نیروهای اپوزسیون ازهر سنخ و نحله ای در برخورد با این شرایط باید از دو امکان زیر یکی را انتخاب کنند:
١- با اعلام تحریم و پیش گرفتن سیاست قهر کردن ازانتخابات مردم را در روزانتخابات خانه نشین کرده ودست باند ولی فقیه را در انجام آنچه که خود می خواهد بازبگذارند. دراین مورد بد نیست نگاهی به تجربه انتخابات سال ١٣٨۴ بیندازیم که چگونه سیاست تحریم جاده را برای به قدرت رسیدن موجودی چون احمدی نژاد هموار کرد بدون اینکه انحصار طلبان هزینه ای برای آن پرداخت کنند.
٢-با آگاهی دادن به مردم در رابطه حقوق آنان برای رای دادن (حتی اگر رای آنها خوانده نشود) وتوجه به اینکه شاید ٢۴ خرداد ماه ۱۳۹۲ آخرین فرصتی باشد که بتوان بدون هراس و با داشتن محملی قانونی! با آزادی نسبی درخیابانها حضور یافت ، مردم را به آمدن به صحنه (حتی بدون حمایت از یک کاندیدای مشخص) به شکلی هرچه گسترده تردعوت کرد و با این وسیله هزینه هرچه سنگینتری درقبال مهندسی انتخابات بردوش حاکمان انحصار طلب گذاشت .
در این میان مهم است که نیروهای ترقی خواه ودموکرات درکشور هایی که امکان ابراز نظر واظهار عقیده آزاد را دارند با همبستگی ووحدت وبا بکارگرفتن تمام امکانات ترفند ها ی انحصار طلبان را افشا کنند وجهان را متوجه غیردمکراتیک و ساختگی بودن این انتخابات کنند.
