آرمان امروز- یاسمین طالقانی: اوایل سال جاری بود که مصطفی معین به «آرمان امروز» گفت که «روحانی فاقد اتاق فکر است» و تاکید کرده بود که«آقای روحانی نیاز به یک اتاق فکر بسیار قوی دارد. تشکیل این اتاق فکر نیز باید توسط خود رئیس‌جمهور صورت بگیرد». اکنون بیش از شش ماه از آن اظهارنظرها می‌گذرد و به نظر می‌رسد اتاق فکری که مدنظر معین بود در حال شکل‌گیری است. البته رئیس‌جمهور به دلیل مشغله کاری کمتر فرصت چینش این اتاق فکر را دارد و اصلاح‌طلبان هستند که برای کمک به رئیس‌جمهور، نه به عنوان اتاق فکر رسمی، بلکه به عنوان همراهان غیررسمی و دلسوزان فاقد شناسنامه صادره از پاستور برای رفع مشکلات کشور به ارائه راهکار می‌پردازند، به ویژه در این مقطع که جریان دلواپس تصور نهی حضور احمدی‌نژاد در انتخابات از سوی مقام معظم رهبری را نمی‌کرد و از هر ترفندی برای هجمه به دولت و اصلاح‌طلبان که کمک به دولت را در اولویت برنامه‌هایشان قرار داده‌اند، دریغ نمی‌کنند که نشانه آن اظهارات دیروز مصطفی معین بود.
مشاوره به روحانی تا پایان دولت
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب همانند دیگر اعضای این اردوگاه تردید در حمایت از روحانی در انتخابات سال ۹۶ ندارد و روز گذشته اینگونه به روحانی مشاوره داد که«مهم‌ترین رقیب روحانی عملکرد اوست وامیدواریم در ماه‌های پایانی، دولت یازدهم بتواند بهتر از فرصت‌های خود استفاده کند. اگر در نخستین زمان ممکن پس از مجلس جدید دولت خود را ترمیم می‌کرد و وزرای پیشنهادی تعیین می‌شدند، مصمم بودن دولت را برای اینکه دارد کار را با قدرت ادامه دهد بیشتر نشان می‌داد، البته هنوز هم دیر نیست و درصورت اقدام در این راستا امتیازی است که دولت برای انتخابات بعدی خواهد داشت. شخص رئیس‌جمهور باید ارتباطش را با مردم بیشتر کند و ضروری است که به صورت منظم در صدا وسیما حضوریافته و با موکلان خود که رای آنها را گرفته صحبت کنند، گزارش کار ارائه دهند و مسائل و مشکلات را مطرح واز آنها نظر خواهی کنند. اگر انتقادی هست بشنوند و پاسخ دهند و این روند در حالی که برای افزایش محبوبیت دولت و شخص روحانی مفید است، می‌تواند به رشد آگاهی‌های سیاسی اجتماعی مردم و توانمند‌سازی آنها نیز کمک کند. این نوع ارتباطات و تعامل با نخبگان و دانشگاهیان کشور هم ضروری است و اتاق فکرهای تخصصی در زمینه‌های مختلف باید وجود داشته باشند.» وی درباره انتظارات اصلاح‌طلبان از روحانی به ایکنا گفت: «تشکیل یک دولت کارآمدتر و پاسخگو و سامان دادن بهتر و سریع‌تر اوضاع اقتصادی کشور به‌ویژه از لحاظ توجه به رکود اقتصادی و بیکاری و ادامه روند کنونی در سیاست خارجی، بحران زدایی در روابط بین‌المللی ایران و در واقع دفاع بیشتر از منزلت ملت ایران در جوامع بین‌المللی، جذب نخبگان ایرانی که درصد بالایی از آنها طی سال‌های گذشته مهاجرت کردند و ایجاد زمینه برای بازگشت آنها، حمایت جدی از توسعه علمی ایران، تقویت آموزش عالی کشور، تقویت استقلال و آزادی علمی در دانشگاه‌ها و پیشروی به سمت بالابردن آزادی‌های سیاسی، اجتماعی و رفع مشکلات مزمن مثل محدودیت‌های چهره‌های سیاسی که وحدت ملی و امنیت ملی را خواه ناخواه دچار خدشه می‌کند، انتظاراتی است که از دولت داریم.» البته شاید تصور شود که این انتظارات با ادعای همراه بودن اصلاح‌طلبان با دولت همخوانی نداشته باشد که که تصوری اشتباه است. به عنوان مثال مخالفان روحانی بر طبل ناتوانی دولت در استفاده از فرصت‌های پس از توافق می‌کوبند و سعی دارند تا پاستورنشینان را به کم کاری و نداشتن تدبیر متهم کنند که معین اینگونه تلاش دلواپسان را بی‌اثر می‌کند: «از شرایط پسابرجام فقط در حدود ۳۰ درصد توانسته استفاده کند و دلیل آن تنگ‌نظری‌‌ها، فضا‌سازی و کارشکنی، نداشتن بصیرت و بینش اصولی و آینده‌نگری در سرنوشت کشور از سوی برخی مخالفان دولت است، البته طرف مقابل فقط به منافع ملی فکر می‌کند و چندان پایبند به تعهدات بین‌المللی نیست! مسئولان دولتی و مجلس در گذشته دید بلندمدتی نداشتند، آینده را فدای حال کردند و فرصت‌ها را از کشور گرفتند. اگر برخی این فرصت سوزی را به کشور تحمیل نکرده بودند، مطمئنا سریع‌تر می‌توانستیم مرزهای توسعه را درنوردیم.»
بازنگری در رویکردها به نفع جامعه روحانیت است.
همان‌گونه که در ابتدای گزارش اشاره شد، اصلاح‌طلبان بدون داشتن حکم رسمی بر خود تکلیف می‌دانند که به عنوان بازوان مشورتی روحانی به ارائه دیدگاه بپردازند که دراین میان دلواپسان به خوبی متوجه موضوع شده‌اند. بنابراین با طرح و گسترش موضوعاتی مانند چرخش روحانی به سمت اصولگرایان درصدد کاهش محبوبیت او هستند، اما ظاهرا تدبیر اصلاح‌طلبان را نادیده گرفته بودند؛ چنانکه معین در این باره می‌گوید:«آقای روحانی سابقه عضویت در جبهه اصلاحات را نداشته است اما با این وجود بر اساس برنامه‌ها و مواضعی که اعلام کردند اصلاح‌طلبان به ایشان رای دادند و همچنان هم از ایشان حمایت می‌کنند. بنابراین اگر هم در زمینه مسائل سیاسی و اقتصادی درصدی به سمت اصولگرایی گرایش داشته باشد، مساله غیر منتظره‌ای نیست.» از سوی دیگر تحقق منافع ملی مهم‌ترین اولویت فعالیت اصلاح‌طلبان است که دراین مسیر فعالیت جناحی با دیدگاه متضاد با خود را عاملی برای پیشرفت کشور می‌دانند. هر چند جامعه روحانیت را نمی‌توان تشکلی دارای دیدگاه مخالف اصلاحات دانست؛ چرا که اعضای آن را بزرگان کشور و مسئولان سابق و فعلی کشور تشکیل می‌دهند که دارای دیدگاه فراجناحی هستند. از همین رو بود که مصطفی معین در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه «با توجه به اینکه جامعه روحانیت از روحانی و آیت‌ا…هاشمی برای حضور در جلسات دعوت کرده است. در صورت شرکت آنها در جلسات شورای مرکزی چه تاثیری در مناسبات انتخابات سال آتی خواهد داشت ؟» پاسخ داد:«فکر نمی‌کنم حضور آقایان‌هاشمی‌رفسنجانی و روحانی در جلسات جامعه روحانیت مبارز در سرنوشت انتخابات تغییر قابل توجهی ایجاد کند. رای مردم براساس شناختی است که از خود آقای روحانی و عملکرد دولت او دارند. اما حضور این دو بزرگوار برای جامعه روحانیت مبارز مفید ارزیابی می‌شود؛ چون این افراد از پایه گذاران این تشکل بودنده‌اند و سابقه انقلابی و دیرینه‌ای در نظام دارند و به نفع جامعه روحانیت است که خود را ترمیم و در نوع رویکردهای گذشته خود بازنگری و تجدیدنظر کند.» در نهایت معین شایعه عبور اصلاح‌طلبان از روحانی را فرافکنی معنا می‌کتند و می‌گوید: این شایعات بخشی از استراتژی تضعیف دولت و ایجاد شکاف بین اصلاح‌طلبی و روحانی است. یکی از اصول مهم اصلاح‌طلبی رعایت ملاک‌های اخلاقی است و برای رسیدن به هدف حق نداریم از هر شیوه‌ای استفاده کنیم. بنابراین نباید با فرافکنی‌ها مقابله به مثل کرد، به جای برخورد نفی‌ای بهتر است ایجابی برخورد کنیم و دیدگاه خودمان را اطلاع‌رسانی و از آن دفاع کنیم.
