شنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۴ - ۰۶:۰۱

شنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۴ - ۰۶:۰۱

کرامت کارگران افغانستانی را پاس بدارید؛ آنان پناهنده‌اند نه جاسوس!
کارگران افغانستانی مانند بسیاری دیگر از کارگران مهاجر غیرقانونی، قربانی سیاست‌های غلط مهاجرتی دولت میزبان، به مثابه یک نیروی کار ارزان، از سوی سرمایه‌داران در شرایطی به کار گرفته می‌شوند...
۲۱ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: گروه کار کارگری سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
نویسنده: گروه کار کارگری سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
ما راویان قصه‌های رفته‌‌ از‌ یادیم
بیاییم رنجِ این روزهای دشوار را کم کنیم. با تغییر در نگرش، با چه باید کردِی دیگر… با عشق و زنده‌باد زندگی… نکبتِ جنگ، خانمان‌سوز است… بیانِ خواستِ یک‌صدایِ برقراری...
۲۱ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: پهلوان
نویسنده: پهلوان
اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر): «جبهه کردستانی»، ائتلافی علیه جنبش «زن، زندگی، آزادی»
این هفت جریان کردستانی، در جریان تهاجم بسیار کارشده، هدفمند و برنامه ریزی شده برای لیبیایی کردن ایران، از سوی “جامعه جهانی” به رهبری آمریکا و نیروی نیابتی اش اسرائیل،...
۲۰ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
نویسنده: هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
بیانیۀ میرحسین موسوی از زندان اختر
مردم پس از آنچه گذشت انتظاراتی از حکومت دارند... در کوتاه‌مدت، اقداماتی سریع و نمادین چون آزادی زندانیان‌ سیاسی و تغییر واضح در رویکردهای رسانۀ ملی کمترین توقعات است. برگزاری...
۲۰ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: میرحسین موسوی
نویسنده: میرحسین موسوی
روایت زنان افغانستانی از رد مرز
آنچه می‌خوانید روایت چهار زن افغان‌تبار است که سال‌ها در ایران زندگی کرده‌، فرزند به دنیا آورده‌، کار کرده‌ و روابط انسانی و پیوندهای عاطفی داشته‌اند اما در چند ماه گذشته...
۲۰ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: سوما نگه‌داری‌نیا
نویسنده: سوما نگه‌داری‌نیا
در ستایش ایستادگی: به زندانیان و همۀ آنانی که آزادی را معنا کردند
ما با نام تو، نه فقط از تو، که از همه‌ی آدم‌های ایستاده یاد می‌کنیم. از آن‌ها که هنوز باور دارند: آزادی، امتیاز نیست — فضیلت است و حقیقت، اگرچه...
۱۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: بهروز ورزنده
نویسنده: بهروز ورزنده
عظمت را دوباره به جنبش ضدجنگ برگردانیم
قصد این نوشته بررسی شرایطی که به جنگ اخیر ختم شد، سیاست‌های مرگبار رهبران جمهوری اسلامی و یا جنایات اسرائیل در منطقه نیست. بلکه یافتن راهی برای تقویت جنبش ضدجنگ...
۱۹ تیر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: رضا جاسکی
نویسنده: رضا جاسکی

انتخابات ۸۸، نقطه عطف

ایران با انتخابات 88 به دوران جدیدی پا نهاده است؛ پیشبینی فرجام این روند با توجه به عوامل متعدد و گونهگون موثر در آن دستکم در شرایط کنونی بسیار دشوار بهنظر میرسد. اما بهنظر میرسد که بتوان مدعی شد، چالش شکل گرفته در متن جامعه (و نه در ظاهر و روبنای آن) به این زودیها، فروکش نکند

سهشنبه شب (۲ تیر ۸۸) محمود احمدینژاد در دیدار گروهی از نمایندگان مجلس با وی، از انتخابات اخیر ریاست جمهوری ایران بهعنوان «نقطهی عطفی در تاریخ بشریت» یاد کرده است.* اینکه مراد احمدینژاد از «تاریخ بشریت» چیست، با خود اوست؛ اما ادعای وی با ادبیاتی دیگر و از منظری متفاوت، کاملا” واقعی مینماید: انتخابات ۸۸ نقطه عطفی در تاریخ تحولات سیاسی ایران معاصر است.
نگارنده در یادداشتی در ویژهنامهی نوروزی روزنامهی اعتماد (مطلبی با عنوان: ۸۸، نقطه عطفی دیگر) استدلال کرده بود که سال ۱۳۸۸ همچون برخی مقاطع زمانی در تاریخ معاصر این سرزمین، بهمثابهی یک «سرآغاز»، خودنمایی خواهد کرد. سالهای ۱۲۸۵ (کامیابی نهضت مشروطه)، ۱۳۲۰ (تغییر فضای سیاسی با حذف رضاشاه از قدرت)، ۱۳۳۲ (کودتا علیه دولت ملی دکتر مصدق)، ۱۳۵۷ (پیروزی انقلاب اسلامی)، ۱۳۷۶ (آغاز جنبش اصلاحی) و ۱۳۸۴ (قدرت یافتن لایهای «غریب» از محافظه کاران) بهعنوان برخی از این نقاط عطف، ذکر شده بودند.
مرکز ثقل آن تحلیل، انتخابات ریاست جمهوری دهم و تحولات ایران امروز از پس برگزاری آن بود. در آن مطلب، ضمن بیان برخی شواهد و ادلهی مدعای ابراز شده (اینکه سال۸۸ چونان نقطه عطفی در تاریخ تحولات اجتماعی _ سیاسی ایران معاصر قابل تحلیل است) تصریح شده بود: «نتیجهی رقابتهای رسمی و غیررسمی، سرانجام و از ۲۲ خرداد ۸۸ پدیدار خواهد شد. اینکه انتخابات مزبور به چه میزان استانداردها و لوازم و ضوابط و معیارهای انتخاباتی آزاد، سالم و عادلانه را مورد توجه قرار خواهد داد و رعایت خواهد کرد، پرسش و ملاحظهای است که خود، سال ۸۸ را «ویژه» خواهد ساخت… چگونگی تکوین و تحقق انتخابات و روند برگزاری این رقابت مهم (از پیش از ۲۲ خرداد تا پس از آن، و از امکان تبلیغات و شرایط رقابت سالم و عادلانه تا نحوه برگزاری انتخابات و چگونگی مواجهه نهادهای موثر با مقوله انتخابات، و پس از آن، نحوهی شمارش آرای انتخابکنندگان) موضوعی است که سال ۸۸ را «متفاوت»تر از بسیاری سالهای دیگر تاریخ ایران خواهد ساخت…»
در آن نوشتار، حتی تاکید شده بود: «سال ۸۸ نقطه عطفی دیگر در تاریخ معاصر کشورمان خواهد بود؛ اگر احمدینژاد – صرفنظر از چگونگی توفیقاش – بار دیگر بر کرسی ریاست قوه مجریه تکیه زند. سیاستها و برنامههای اقتصادی – اجتماعی او، به قدر لازم در این چهار سال، خودنمایی کرده است. قابل پیش بینی است که ادامهی تصدی وی بر نهاد ریاست جمهوری و صدر هیات دولت، واجد چه پیامدهایی برای ایرانیان خواهد بود…»
اما نگارنده باید اعتراف کند که همچون دیگر شهروندان و حتی تحلیلگران و صاحبنظران، هرگز انتظار وقوع چنین رخدادهایی را از شب برگزاری انتخابات بدینسو، نداشت.
دستکاری یا اعمال نظر فراقانونی در شمارش آرا یا اعلام نتیجهی انتخابات، بهعنوان یک «احتمال» مفروض بود، اما نه آنگونه که بهوقوع پیوست؛ چنان که هنوز دو سه ساعتی از پایان اخذ آرا سپری نشده، فرجام انتخابات (رای دو سوم مردم به احمدینژاد) آشکار شده بود!
از این فراتر، واکنش میرحسین موسوی به نتایج اعلام شده از سوی وزارت کشور بود. بهدشواری میتوان صاحبنظر یا تحلیلگری را یافت که چنین واکنش «اصولگرایانه»ای (بهمعنای دقیق کلمه، و نه بهمعنای مبتذل و غیرواقعی مورد استفاده توسط جریان اقتدارگرا) را از موسوی انتظار کشیده باشد.
و باز درسطحی غریبتر و شگفتانگیز، واکنش مدنی و اعتراض مسالمتآمیز و آگاهانه و بینظیر شهروندان معترض به نتایج بود. راهپیمایی دوشنبهی گذشته (۲۵ خرداد) حدفاصل میدان انقلاب و میدان آزادی تهران، که با حضور بیش از دو میلیون نفر برگزار شد، اوج این واکنش معنادار بود. ادامهی اعتراضات، با وجود سرکوب شدید، تحمیل فضای سنگین امنیتی، تبلیغات و گزارشهای اسفبار رسانهی به اصطلاح ملی، در همین راستا، قابل تامل است.
همزمان با اینها، باید از رفتار جریان مسلط در قدرت، با منتقدان و شهروندان معترض، یاد کرد. بازداشت چهرههای مشهور سیاسی (از جمله: سعید حجاریان، بهزاد نبوی، محسن میردامادی، مصطفی تاجزاده، عبدالله رمضانزاده، محسن امینزاده، و… در طیف شبهاپوزیسیون، و نیز محمد توسلی، غفار فرزدی، احمد زیدآبادی، کیوان صمیمی و… در طیف اپوزیسیون)، ضرب و شتم گستردهی معترضان، حاکم کردن جو پلیسی و رعب در خیابانها و میادین پایتخت و برخی دیگر از شهرهای کشور، و حتی جان باختن شماری از شهروندان، مواردی نیستند که با چنین جلوه و کیفیتی، در دو دههی اخیر، رخ داده باشند. این اتفاقات و اقدامات، تصویری جدید از بلوک قدرت را از این پس، آشکار میسازد.
اگر بر این موارد، واکنش کشورهای توسعهیافته و نهادهای بینالمللی حقوقبشری را به انتخابات ایران و وقایع پس از آن، بیافزاییم، وضع بیش از پیش متفاوت مینماید.
تا همین جای کار، و صرفنظر از نتیجهی نهایی انتخابات _که قرار است شورای نگهبان تا پنج روز دیگر اعلام کند_ سال۸۸ و بهطور مشخص، انتخابات ریاستجمهوری دهم، بهمثابهی نقطه عطفی غیرقابل انکار در تاریخ سیاسی معاصر ایران، خودنمایی میکند.
اعتراض مدنی شکلگرفته به نتیجهی رسمی اعلام شده، از آن جهت که لایههای گوناگونی از شهروندان را در خویش دارد (از بیکاران تا کارگران و کارمندان؛ از نوجوانان و جوانان تا میانسالان و سالمندان؛ از کمسوادان تا دانشجویان و استادان دانشگاه؛ از لایههای فرودست جامعه تا طبقه متوسط و نیز شهروندان برخوردار و مرفه؛ با ایدئولوژیهای متفاوت؛ و… و از هر دو جنس، زن و مرد) با سرکوب ظاهری فروکش نخواهد کرد. چنانکه بانگ «الله اکبر»ها همچنان در ساعتی مشخص از شب، بهگوش میرسد. ناگفته نماند که تکنولوژی ارتباطات و اطلاعات _با وجود همهی اختلالات ایجاد شده توسط حکومت_ در ماندگاری و ادامه حیات این اعتراض مدنی و جنبش اجتماعی نقشی موثر ایفا خواهد کرد.
ایران با انتخابات ۸۸ به دوران جدیدی پا نهاده است؛ پیشبینی فرجام این روند با توجه به عوامل متعدد و گونهگون موثر در آن دستکم در شرایط کنونی بسیار دشوار بهنظر میرسد. اما بهنظر میرسد که بتوان مدعی شد، چالش شکل گرفته در متن جامعه (و نه در ظاهر و روبنای آن) به این زودیها، فروکش نکند. برخی تمهیدات یا کنشها و واکنشهای بخش ماکرو قدرت (حکومت) میتواند سیر حوادث و روند تحولات را بهکلی دگرگون سازد. اما مطالبات بخش میکرو قدرت (جامعه مدنی، عرصه عمومی و شهروندان) پیآمدهای ناگزیر خود را به همراه خواهد داشت. چنان که چند روزی است احمدینژاد کمتر بر صدر اخبار رسانههای داخلی (و حتی صدا و سیما) مینشیند.
احمدینژاد همچنان آن بخش از حکومت را نمایندگی میکند که مطالبات شهروندان را نادیده میگیرند و به فراخوان نیروهای نظامی و شبهنظامی به خیابانها برای تحمیل سکوت و تمکین به قدرت مستقر مشغولاند. اینان نیز انتخابات را «نقطهی عطف» میدانند، اما از زاویهی «اقتدار» و «ابزارهای سلطهی خویش»؛ و از همینروست که احمدینژاد خطاب به نمایندگان حامی خویش در مجلس هشتم، اعلام میکند: «انتخابات اخیر ریاست جمهوری ایران نقطهی عطفی در تاریخ بشریت است.»

تاریخ انتشار : ۱۶ تیر, ۱۳۸۸ ۱۱:۵۲ ب٫ظ
لینک کوتاه
مطالب بیشتر

نظرات

Comments are closed.

بیانیه‌های هیئت‌ سیاسی‌ـ‌اجرایی

ضرورت مقابلۀ هوشیارانه با تهاجم راست افراطی؛ همبستگی مردمی سدّی استوار در دفاع از میهن

هرچند تهدیدهایی چون تکرار کشتار ۶۷ ره به جایی نمی‌برند اما هشداری جدی و خطری جدی‌اند علیه تمامیت ایران و اتفاقاً خاستگاه اصلی‌اش همان نیروی متجاوزی است که سال‌هاست نقشۀ حمله به ایران را از طرق مختلف و از جمله کاشتن جاسوسان و فریب‌خوردگانی در درون نیروهای امنیتی و نظامی ایران طراحی می‌کند. دشمنان واقعی ایران به دنبال رخ دادن فجایعی این‌چنینی‌اند تا دست‌آویزی پیدا کنند برای دفاع دروغین از «حقوق بشر» و ریختن بمب‌های‌شان بر سر مردم ایران.

ادامه »
سرمقاله

اسراییل در پی تحقق رؤیای خونین «تغییر چهرۀ خاورمیانه»!

دست‌کم دو دهه است که تغییر جغرافیای سیاسی منطقۀ ما بخشی از اهداف امریکا و اسراییل‌اند . نتانیاهو بارها بی‌پرده و باافتخار از هدف‌اش برای «تغییر چهرۀ خاورمیانه» سخن گفته است. در اولین دیدارش با دونالد ترامپ در آغاز دور دوم ریاست جمهوری نیز مدعی شد که اسراییل و امریکا به طور مشترک در حال مبارزه با دشمنان مشترک و «تغییر چهرۀ خاورمیانه»‌اند.

مطالعه »
سخن روز و مرور اخبارهفته

سیمور هرش: آنچه به من گفته شده است در ایران اتفاق خواهد افتاد.

یک مقام آگاه امروز به من گفت: «این فرصتی است برای از بین بردن این رژیم برای همیشه، و بنابراین بهتر است که ما به سراغ بمباران گسترده برویم.» … بمباران برنامه‌ریزی‌شده آخر هفته اهداف جدیدی نیز خواهد داشت: پایگاه‌های سپاه انقلاب اسلامی، که از زمان سرنگونی خشونت‌آمیز شاه ایران در اوایل سال ۱۹۷۹ با کسانی که علیه رهبری انقلاب مبارزه می‌کنند، مقابله کرده‌اند.

مطالعه »
یادداشت

در نقد بیانیه فعالین مدنی بشمول برندگان نوبل صلح درباره جنگ…

آخرین پاراگراف بیانیه که بخودی خود خطرناک‌ترین گزاره این بیانیه است آنجایی است که میگویند: ” ما از سازمان ملل و جامعه‌ی بین‌المللی می‌خواهیم که با برداشتن گام‌های فوری و قاطع، جمهوری اسلامی را به توقف غنی‌سازی، و هر دو‌طرف جنگ را به توقف حملات نظامی به زیرساخت‌های حیاتی یکدیگر، و توقف کشتار غیرنظامیان در هر دو سرزمین وادار نمایند.” مفهوم حقوقی این جملات اجرای مواد ۴۱ و ۴۲ ذیل فصل هفتم اساسنامه ملل متحد است.

مطالعه »
بیانیه ها

ضرورت مقابلۀ هوشیارانه با تهاجم راست افراطی؛ همبستگی مردمی سدّی استوار در دفاع از میهن

هرچند تهدیدهایی چون تکرار کشتار ۶۷ ره به جایی نمی‌برند اما هشداری جدی و خطری جدی‌اند علیه تمامیت ایران و اتفاقاً خاستگاه اصلی‌اش همان نیروی متجاوزی است که سال‌هاست نقشۀ حمله به ایران را از طرق مختلف و از جمله کاشتن جاسوسان و فریب‌خوردگانی در درون نیروهای امنیتی و نظامی ایران طراحی می‌کند. دشمنان واقعی ایران به دنبال رخ دادن فجایعی این‌چنینی‌اند تا دست‌آویزی پیدا کنند برای دفاع دروغین از «حقوق بشر» و ریختن بمب‌های‌شان بر سر مردم ایران.

مطالعه »
پيام ها

کرامت کارگران افغانستانی را پاس بدارید؛ آنان پناهنده‌اند نه جاسوس!

کارگران افغانستانی مانند بسیاری دیگر از کارگران مهاجر غیرقانونی، قربانی سیاست‌های غلط مهاجرتی دولت میزبان، به مثابه یک نیروی کار ارزان، از سوی سرمایه‌داران در شرایطی به کار گرفته می‌شوند که از کم‌ترین حقوق برخوردارند و نماد بهره‌کشی عریان سیستم سرمایه‌داری‌اند.

مطالعه »
شبکه های اجتماعی سازمان
آخرین مطالب

کرامت کارگران افغانستانی را پاس بدارید؛ آنان پناهنده‌اند نه جاسوس!

ما راویان قصه‌های رفته‌‌ از‌ یادیم

اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر): «جبهه کردستانی»، ائتلافی علیه جنبش «زن، زندگی، آزادی»

بیانیۀ میرحسین موسوی از زندان اختر

روایت زنان افغانستانی از رد مرز

در ستایش ایستادگی: به زندانیان و همۀ آنانی که آزادی را معنا کردند