میثاق‌نامە جبهە اصلاحات ایران مدتی پیش منتشر شد. در پایان این میثاق‌نامە شش بندی آمدە است کە “نامزدهای مورد حمایت جبهه اصلاحات ایران می‌بایست تعهد خود را نسبت به این میثاق‌نامه به‌شکل کتبی اعلام نمایند.”
بە این ترتیب مسعود پزشکیان بعنوان تنها نامزد اصلاح‌طلبان باید چنین متنی را امضا کند، و کتبا تعهد بدهد کە بە موارد مندرج در آن پایبند خواهدبود.
تا اینجای کار، از لحاظ تکنیکی ظاهرا مشکلی برای اصلاح‌طلبان وجود ندارد. آنها با تهیە و ارائە این میثاق‌نامە در صدد پیشگیری از پیشامدهای ناخواستەای‌اند کە احتمالا در جریان انتخابات و حتی بعد از پیروزی احتمالی نامزد مورد نظرشان بوقوع می‌پیوندند. رفرمیست‌های ایرانی می‌خواهند نشان دهند کە از گذشتە آموختەاند، و نمی‌خواهند بار دیگر گول بخورند.
اما میثاق‌نامە تنها متوجە نامزد آنها، و گرفتن تعهد از او می‌باشد. این میثاق‌نامە چیزی در مورد تعهد خود جبهە اصلاحات و یا اصلاح‌طلبان بە موارد مندرجە در متن نمی‌گوید.
بعنوان مثال در بند پنج آمدە است کە “برای قدرتمند شدن جامعه مدنی ایران که از لوازم دولت توانمند است، بکوشم و تقویت جامعه مدنی را از اولویت‌های دولت خود بدانم.”
یکی از عوامل شکست اصلاح‌طلبی در تمامی این سالها عدم توجە و یا عدم اعتقاد آنها بە اعتراضات علنی مردم در شکل تظاهرات، اعتصابات و تحصن بودە است. آنها هیچگاە از اشکال مدنی مبارزە برای تغییر وضعیت موجود و بقول خودشان تقویت جامعە مدنی استفادە نکردند. حتی فراتر از آن بخشهای مهمی از اصلاح‌طلبان عملا مقابل اعتراضات مردمی هم ایستادند!
خوب بود میثاق‌نامەای هم برای خود جبهە اصلاح‌طلبان و اعضایشان نوشتە می‌شد، و همگی آنرا امضا می‌کردند. میثاق‌نامەای کە در آن بوضوح بر حضور مادی مردم در خیابان و عرصە عمومی تاکید می‌شد. یعنی مورد مهمی کە شاخص اصلی تقویت جامعە مدنی است. زیرا کە بدون فشار از پایین، از طریق اعتراضات مدنی در خیابان و یا شکل‌های دیگر آن، اساسا خود رفرمیسم هم بلاموضوع می‌شود.
اصلاح‌طلبان اگر واقعا و صادقانە در فکر ایجاد تغییرات مورد نظر خود هستند، باید بدانند کە بدون وجود چنین خصیصەای قادر بە شکستن ارادە ولی فقیە و هستە سخت قدرت نخواهند شد. آنها باید بدانند کە در غیر این صورت باز تجربە شکست تکرار خواهد شد، و آنها باز بە سیاە لشکر بی جیرە و مواجب خامنەای تنها برای گرم کردن آنتخابات تبدیل خواهند شد.
البتە تجربە همین میثاق‌نامە نویسی بار دیگر نشان می‌دهد کە اصلاح‌طلبان کماکان با همان نگاە همیشگی بە صحنە سیاسی کشور می‌نگرند. تعهد گرفتن از نامزد، بدون وجود هیچگونە استراتژی مشخصی در استفادە از چگونگی حضور خیابانی مردم، باز بە بازی بی نتیجەای منتهی می‌شود کە در نهایت هستە سخت قدرت میوە آن را خواهد چید.
منبع: رسانه
