بانو فاطمهٔ فروتن که ما او را به یاد و نام فرزند برومندش، رفیق عزیزمان محمود، مادر زکی‌پور می خواندیم، در روز ششم آبان ۱۴۰۰ در تهران چشم بر جهان فرو بست و ما را در اندوهی عمیق فروبرد.
مادر هنگام کوچ ابدیش ۹۳ سال داشت، اما نیمی از عمر با عزت خود را یا در نگرانی از سرنوشت فرزند دلبندش محمود گذراند، یا در حسرت دیدار او و یا در غم از دست دادنش. از تاریخی که ساواک محمود زکی پور را به جرم هواداری از چریکهای فدایی خلق ایران در تیر ماه ۱۳۵۱ در اصفهان دستگیر کرد، تا زمانی که او را در مقام یکی از برجسته‌ترین کادرهای سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)، به حکم دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران در شهریور ۱۳۶۶ در اوین اعدام کردند، مادر زکی‌پور یار و یاور محمود بود. خبر هولناک مرگ فرزندش، اندوه ماندگاری بر دلش نشاند، اما در هم‌دلی با عروس جوانش – هما – و فرزند خردسال آن زوج گرامی، دمی از پای ننشست. از آن پس مادر زکی‌پور عضو ثابت قدم گروه مادران دلسوخته‌ای شد که هر کدام عزیزی را در خاک خاوران داشتند.
مادر زکی‌پور در درازای ۳۴ سالی که از اعدام فرزندش گذشته بود، مانند همهٔ داغ‌دیدگانی که بر مزاری بی‌نام و نشان می‌گریستند و سرود رهایی می‌خواندند، به نام محمود شاخه گلی بر گورستان جمعی خاوران می‌گذاشت و هم‌آوا با همهٔ آن زخم‌خوردگان، در گسترهٔ خاوران می‌خواند.
آموزهٔ بزرگی که از مادر زکی‌پور و مادرانی چون او به جای مانده است، کردار آگاهانه و بزرگوارانهٔ آنان است. آنها هرگز به راه فرزندان و عزیزان خود پشت نکردند و هرگز حرمت احزاب و سازمان‌های مورد پذیرش فرزندان خود را زیر پا نگذاشتند. آنان مسببین رنج و داغ و درد خود را به درستی تشخیص دادند و لحظه‌ای در افشای آن چه در زندان‌های دو رژیم سلطنتی و جمهوری اسلامی ایران گذشت و می‌گذرد، از پای ننشستند.
آشکار شدن فجایع درون شکنجه‌گاه‌ها و برملا شدن راز مخوف کشتار گستردهٔ زندانیان سیاسی ایران در دهه ی ۶۰ و به ویژه در تابستان ۱۳۶۷ بر افکار همگانی در ایران و جهان، دستاورد تلاش خستگی‌ناپذیر این مادران و اعضای خانواده‌های زندانیان و جانباختگان سیاسی کشور است. ستون اصلی جنبش دادخواهی، جنبش صلح و جنبش نه به شکنجه و نه به اعدام، گروه مادرانی چون مادر زکی‌پورها بوده و مانده‌اند.
و دریغ و درد که عزیزان ما یکی پس از دیگری ما را ترک می کنند. اما نهالی که آنان با خون دل کاشته و پرورانده‌اند، دیگر دیری است سر بر آسمان می‌ساید و خورشید صلح و زندگی و آزادی را به همهٔ ما بشارت می‌دهد.
ما فداییان خلق با سوگ و اندوه درگذشت بانو فاطمه فروتن (مادر زکی‌پور) در جان، یاد و نام عزیز او را گرامی و بزرگ می‌داریم و فقدان او را به بازماندگان ارجمند ایشان و به همسر و فرزند رفیق گران‌قدرِ جان باختهٔ‌مان محمود زکی‌پور تسلیت می گوییم.
یاد مادر مانا و راه او پر رهرو باد!
و به یاد و نام او همواره منادی این پیام‌ها خواهیم بود:
درود بر مادران صلح، درود بر مادران خاوران، نه به شکنجه و اعدام!
پیروز باد جنبش دادخواهی ایران!
آدینه، ۲۱ آبان ۱۴۰۰ (۱۲ نوامبر ۲۰۲۱ میلادی)
