تجلیل از معلم با دست بند و پابند؛ در هفتە معلم

ضمن طرح چندبارە مطالباتشان خواستار آزادی معلمان زندانی و رفع موانع و محدودیت هایی شدند کە دولت بر سر راە فعالیت تشکل های صنفی قرار داده است.

در تهران نیروهای سرکوب گر حکومتی در روز پنج شنبە ٢٠ اردیبهشت بە تجمع مسالمت آمیز معلمان و بازنشستگان در مقابل سازمان برنامە و بودجە حملە ور شدند و شماری از معلمان را مجروح و شمار دیگری را با دستنبد و پابند روانە زندان اوین کردند. بنا بر اطلاعاتی کە به دنبال این یورش وحشیانە توسط “شورای هماهنگی تشکل های صنفی معلمان” و دیگر سندیکاها و تشکل های کارگری منتشر شدە است، حداقل ١۵ معلم و رهبران تشکل های فرهنگیان از آن جملە، محمد تقی فلاحی، رسول بداقی، رحمان عابدینی، اسماعیل گرامی، حسین غلامی و خانم عالیه اقدام دوست توسط ماموران امنیتی دستگیر و روانە زندان شدەاند.

 هم چنین گزارش های دیگر حاکی از برخوردهای بسیار خشن با تعدادی از زنان معلم حاضر در این تجمع دارند.

این رفتار با تشکل های صنفی در حالی صورت می گیرد کە مقامات دولتی در پی خیزش تودەای دی ماە ٩۶ بارها سخن از آزاد بودن تجمع های مسالمت آمیز گفتە بودند و فعالیت تشکل های برگزار کنندە این اعتراض ها ظاهرا از طرف نهادهای ذیربط دولتی برسمیت شناختە شدە است و طبق مادە ٢٧ قانون اساسی حکومت تظاهرات مسالمت آمیز مورد تاکید قرار گرفتە است. با این همە اما دولت و نهادهای حکومتی مدعی طرفداری از حقوق شهروندی بە هیچ یک از قوانین و قول و قرار های شان کوچکترین تعهدی نشان نمی دهند و خلاف آنها عمل می کنند.

مطالبات معلمان و فرهنگیان مطالبات کاملا بە حقی است کە آن ها سال ها برای تحقق شان بە طریق مختلف و مسالمت آمیز مبارزه کرده اند، ولی مسئولان دولتی تا کنون به جای رسیدگی بە این مطالبات به حق، تلاش کردەاند با سرکوب اعتراض ها و زندانی کردن رهبران کانون های صنفی معلمان، آن ها را از پیگیری حق و حقوق شان باز دارند. در بین کسانی کە در ٢٠ اردیبهشت بازداشت شدەاند، تعدادی از رهبران کانون های صنفی قرار دارند کە بارها بە دلیل فعالیت های صرفا صنفی بارها محاکمە و زندانی شدەاند و هم اکنون نیز “اسماعیل عبدی” (در اعتصاب غذا) و “محمود بهشتی لنگرودی” دو تن از رهبران سرشناس کانون صنفی معلمان در زندان هستند. با این همە اما معلمان دست از تلاش و مبارزە برای رسیدن بە مطالباتشان بر نداشتەاند. دولت اگر فکر می کند کە گویا می تواند با سرکوب وحشیانە اعتراض های معلمان، آن ها را از ادامە مبارزات شان باز دارد، سخت در اشتباە است، چرا کە هیچ شخصی و حکومتی و بە هیچ وسیلە ای قادر نخواهد شد، انسان های آگاه را وادار بە پذیرش زندگی زیر خط فقر و دست برداشتن از تحقق حقوق انسانی شان کند.

کوچکترین شکی نیست که تلاش و مبارزە تا آزادی رهبران تشکل های صنفی و رسیدن معلمان بە مطالبات بر حق شان ادامە خواهد یافت و کارگران و سایر گروە های عدالت خواە در این مبارزە مشترک، حتی لحظه ای معلمان فرهیخته این مرز و بوم را تنها نخواهند گذاشت.