قرارداد نظامی تهران و مسکو، مغایر منافع ملی است!
وزارت دفاع روسیه طی اطلاعیه ای اعلام کرد: “شانزدهم آگوست سال ٢٠١۶، بمب افکن های دوربرد تو ـ ٢٢ ام ٣ و بمب افکن های تهاجمی سو ـ ٣۴، با پرواز از فرودگاه نظامی همدان به تاسیسات گروهک تروریستی داعش و جبهه النصره در استان های حلب، دیرالزور و ادلب حمله کردند”. پیشتر راشیاتودی (روسیه امروز) گزارش کرده بود که جنگنده بمب افکن‌های روسی در همدان در پایگاه نوژه (شاهرخی سابق) استقرار یافته اند. براساس این گزارش مسکو و تهران قراردادی نظامی را امضا کرده‌اند که به موجب آن هواپیماهای روسی از فرودگاه همدان برای حمله به مواضع مخالفین دولت اسد در سوریه استفاده می‌کنند. گفته می شود مسافت پرواز این هواپیماها از مقر قبلی تا سوریه بیش از دوهزار کیلومتر بود اما با استفاده از پایگاه نظامی در همدان، این مسافت ۶۰ درصد کاهش خواهد یافت. خبر امضاء قرارداد بین تهران و مسکو تاکنون از جانب دو دولت کتمان شده بود و اکنون روسیه خبر امضاء قرارداد و حمله بمب افکن های دوربرد از پایگاه همدان به مخالفان دولت اسد را اعلام می کند.
از جنگ جهانی دوم به اینسو هیچ کشور خارجی در ایران پایگاه نظامی نداشته است. این جمهوری اسلامی است که برای اولین بار از زمان جنگ جهانی دوم پایگاه نظامی در اختیار یک کشور خارجی قرار می‌دهد. امری که حتی در دوره رژیم شاه سابقه ندارد. اصل ۱۴۶ قانون اساسی خود جمهوری اسلامی “استقرار هر گونه پایگاه نظامی خارجی در کشور هر چند به عنوان استفاده های صلح آمیز باشد” را ممنوع اعلام کرده است. با این اقدام، جمهوری اسلامی قانون اساسی اش را نقض کرده، مجلس را دور زده و در پشت درهای بسته قرارداد نظامی با روسیه بسته است. مردم ایران از گزارش خبرگزاری های روسی از امضاء قراردادن نظامی و استقرار هواپیماهای جنگنده کشور خارجی در کشورشان مطلع می شوند.
نقش حسن روحانی در بستن قرارداد نظامی هنوز روشن نیست. اگر او در این امر نقش داشته باشد، به عنوان حافظ قانون اساسی جمهوری اسلامی، آن را نقض کرده است. و اگر بلوک قدرت او را هم دور زده باشد، قاعدتأ باید نسبت به امضاء قرارداد نظامی معترض شود.
جمهوری اسلامی با انعقاد قرارداد نظامی، گام دیگر و بس مهمی را در رابطه با دخالت نظامی در سوریه برداشته است. جمهوری اسلامی همراه و هم زمان با حضور نظامی در جنگ سوریه، به دولت پوتین اجازه استفاده از پایگاه نظامی برای حمله به مخالفین اسد را داده است. این امر به منزله فرورفتن هرچه بیشتر جمهوری اسلامی در گرداب جنگ سوریه است.
قرارداد نظامی که مخفیانه بین تهران و مسکو بسته شده، مغایر منافع ملی کشور و صلح در منطقه است. این قرارداد می تواند زمینه را برای وارد شدن ایران به پیمان های نظامی استراتژیک و پایدار فراهم سازد. ما به قرارداد نظامی بین تهران و مسکو معترضیم و از نیروهای آزادیخواه کشور می خواهیم که صدای اعتراض خود را نسبت به آن بلند کنند و جریان حاکم را وادار سازند که قرارداد نظامی را ملغی کند.
گسترش جنگ، راه حل بحران سوریه نیست. نخستین گام در نیل به راه حلی برای این بحران، قطع کمک های نظامی از جانب تمام طرف های درگیر جنگ داخلی در سوریه، برقراری آتش بس پایدار، پایان دادن به حضور و دخالت تمام نیروهای خارجی در سوریه و برگزاری انتخابات آزاد تحت نظارت سازمان ملل متحد است.
هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
٢۶ مرداد ١٣٩۵ (١۶ اوت ٢٠١۶)
