سال دشواروسخت ٩١ تا چند روز دیگر درحالی با آمدن نوروزبە سر می رسد وجایش را بە سال دیگری می دهد کە تامین معیشت بە دغدغە اصلی اکثریت بزرگ مردم تبدیل شدە واین دغدغە شادی طبیعی نوروزی را ازمردم گرفتە است.
درپایان سالی کە رهبرجمهوری اسلامی درآغاز سال آنرا سال حمایت ازتولید ملی اعلام کردە بود، تولید ملی تا آستانە ورشکستگی کامل پیش رفت، نرخ رشد اقتصادی درحد صفر باقی ماند، ارزش پول ملی نصف شد، نرخ رسمی تورم بە ٣٢،۵ درصد افزایش یافت، بیکاری بە شدت افزایش وابعاد بحران اقتصادی آن چنان حدت گرفت کە برخی ازکارشناسان اینک ازفروپاشی قریب الوقوع اقتصادی-اجتماعی صحبت می کنند.
وجوداین وضعیت شوروحال طبیعی نوروزی مردم را چنان بە حاشیە راندە کە نویسندە روزنامە بهارآنرا دست مایە مقالە ای نمود ونوشت، :” درچهره‌‌های‌خسته‌مردم اثری ازشادی نوروزنیست”. سایت الف نیز بدون اشارە بە نوروزاحوالات امروزمردم را بە نقل ازیک استاد جامعە شناس توصیف نمودە ودربارە آن نوشتە است:” یکی ازمهم‌ترین عوامل شادی امید به آینده است ویکی ازعواملی که امید به آینده را ایجاد میکند ثبات سیاست‌ها وتدابیردرساختارهای مختلف اقتصادی، سیاسی واجتماعی است. ” محمد شریعتمداری وزیربازرگانی دولت خاتمی کە با پرچم اعتدال کاندیدای رییس جمهوری شدە، درمصاحبە با دنیای اقتصاد از”آب نشدن یخ انتخاباتی مردم ” وضرورت پرداختن رسانە ها بە این مسلە سخن گفتە است. درسایتهای بسیاردیگری سخنانی از این دست کم نیستند. سایتهای کە امکان اظهار نظردرآنها برای خوانندگان مطالبشان وجود دارد، مملواست ازاظهارات اعتراضی شدید خوانندگان علیە گرانی، بیکاری وگلە وشکایت های گزندە وصریح خوانندگان علیە مسولین مختلف وسیاستهای حکومت واظهار بیزاری ازآنها.
سال ٩١ همانگونە کە در آغازش عطف بە پیشینە زمامداری محافظە کاران، پیشبینی می شد بی شک از لحاظ بسیاری دشوارترین سال در٣۴ سال گذشتە برای مردم و کشورما بود.
این سال در حالی شروع شدکە بدتر شدن سال بە سال شاخص های مهم اقتصادی کشوردرطی ٧سال پیش ازآن انبوهی از بحران ها و ناهنجاریهای اجتماعی را در جامعە شکل دادە بود. اما آنچە سال ٩١ را از سالهای گذشتە متمایزکردتشدید شتابان بحرانها دراثرنتایج اجرای طرح موسوم بە هدفمند سازی یارانە ها وازآن مهمتراعمال تحریم های نفتی-بانکی بودند کە تاثیرات منفی سنگینی برتشدید بحرانها برجای نهادند واقتصاد وتولید بحران زدە کشور را فلج ووضعیت معیشتی واجتماعی طبقات تهی دست ومیانی جامعە را کە از پیش هم بە اندازە کافی وخیم شدە بود بە شکل بارزی وخیمترکردند وانبوهی از ناهنجاری های اجتماعی را بە ناهنجاریهای پیشین افزودند.
دراثرعوامل فوق الذکر، هزاران واحد تولیدی کە ازپیش دروضعیت شکنندەای قرارداشتند عملا فلج گردیدند. حتی واحدهای هنوزفعال وپررونق تولیدی مانند کارخانجات خودروسازی نیزازتاثیرات منفی تحریمها وهدفمندسازی یارانە درامان باقی نماندند. امکان ایجاد افرصت های شغلی جدید نە تنها از میان رفت، بلکە صدها هزار شغل نیزازبین رفت.افزایش ساعت بە ساعت تورم وگرانی سفرە های مردم را خالی ترو فقیرانە تر کرد وقیمت دارو ودرمان سلامت وجان های بیشماری را درمعرض تهدید قرار داد.
اکنون ودرآستانە نوروز قدرت خرید اکثریت مردم آنچنان تقلیل یافتە وقیمت مایحتاج مردم چنان بالا رفتە است کە آنها حتی امکان خرید حداقل نیازهای اولیە شان را ندارند. بازارایام عید چنان بی رونق است کە سروصدای تولید کنندگان وکسبە خرد وکلان را درآوردە وآنها را نیز نگران نمودە است. روسای برخی ازاتحادیە های صنوف ازنصف شدن فروش محصولات واجناس و مشتریانشان شان خبر می دهند. کمک موسوم بە عیدانە حکومت نیز، درشرایطی کە سطح دستمزدها یک سوم خط فقر است وصدها هزار بازنشستە و شاغل مدتهاست حقوق شان پرداخت نشدە و ملیونها نفر بیکار و محروم از درآمد مستمر و کافی هستند، نتوانستە کمک چندانی بە افزایش قدرت خرید مردم ورونق بازار نماید.
طبیعتا وقتیکە حقوق سالانە کارگر، حتی ٧،۵ درصد کمتر ازنرخ رسمی تورم افزایش پیدا کند، ملیونها نفربیکاروجود داشتە باشد، حقوق شاغلان وبازنشستگان با تاخیر چند ماهە وچند سالە مواجە شود، هزینە درمان بە قول یکی از نمایندگان مجلس باعث سقوط یک خانوادە وابستە بە طبقە متوسط بە زیر خط فقرمی شود، وقتی کە ملیونها نفر ازجمعیت کشوربە زیرخط فقرراندە شدە اند وامنیت وثبات اقتصادی، اجتماعی وسیاسی متززل می شود ووقتی کارفرمایان ودولت برسراضافە نکردن دستمزد کارگران تبانی می کنند، معلوم است کە قدرت خرید مردم کاهش پیدا می کند، کارو کسب از رونق می افتدونگرانی از ورشکستگی گریبان صاحبان کسب و کار را هم می گیرد.
برخی سایتهای وابستە بە حکومت، بە جای پرداختن بە منشا واقعی بحرانها ۆ پذیرش مسولیت خطاها وخیانت هایشان، وتجدید نظردرسیاستها یشان منجملە سایت الف با اینکە میدانند درشرایط کاهش تقاضا کمترصاحب کسب وکارعاقلی قیمت کالاهایش را بی جهت بالا می برد، کوشش می کنند، بادادن اطلاعات غلط و راە انداختن “کارزارتحریم آجیل” ،هم مردم را نسبت بە علل وعوامل واقعی گرانیها گمراە نمایند وآنها را بە جان هم بیندازند تا بخشی از فشارهای اجتماعی را کە متوجە حکومت است بە این شکل بە کانال انحرافی هدایت کنند، وهم برای خودشان وجە مردمی ایجاد کنند.
این درحالی ست کە خود احمد توکلی کە در این میان نقش دزد و رفیق قافلە را بە عهدە گرفتە و خودش نیز در پیدایش گرانیها نقش داشتە و دارد، بهترازهرکس میداند، کە گران شدن سوخت، برق، آب، گاز، بنزین ابزارآلات تولید و… در اثرسیاستهای عمومی حکومت، هدفمند کردن یارانە هاوتحریم های اقتصادی وعواملی از این دست کە برای همە شناختە شدە اند ناشی می شود.
واضح است تا زمانی کە، وضع مردم روز بە روز بدتر می شود و نشانە آشکاری ازتمایل جدی سیاست گذاران و مجریان اصلی برای تجدید نظردرسیاستهای مخربی کە جامعە را بە چنین مصایبی دچار نمودە مشاهدە نشود وهمە هم وغم زمامداران منجملە صاحب سایت الف معطوف بە حفظ قدرت بە هر قیمتی است، همانگونە کە در ٨سال گذشتە سال بە سال مردم فقیرتروصاحبان قدرت ثروتمندتر وفربە تر شدەاند، در صورت تدوام وضع موجود سال ٩٢ بە سالی دشوارتر و پر درد و رنج تر از سال ٩١ برای مردم میهن ما تبدیل گردد وجایی برای امید وشادی مردم باقی نماند.
مسلما بخش مهمی از بحران اقتصادی و فقر وفلاکت مردم بە دلیل تشدید تحریمها ست وهیچکس نیست کە نداند هیچ برنامە اقتصادی –اجتماعی موثری کە بتواند تغییرات مثبت محسوسی در بهبود شرایط اقتصادی مردم ایجاد کند مادامی کە تحریم ها لغو نشدەاند نمی تواند با موفقیعت اجرا شود، و نخواهد و تلاش نکند تا تحریمهایی کە چون بختک بر زندگی مردم افتادە است لغوگردد. پایان یافتن تحریمها ی اقتصادی البتە امکانات اقتصادی ایران را تقویت می کند واز درد وآلام مردم می کاهد وامکان کامیابی برنامە های اقتصادی را بالا می برد. با این وصف، فقر وفلاکت و نا برابری فزایندە در ایران حتی قبل ازآغاز تحریمهای سال ٩١، در ٨ سال گذشتە بە رغم ٣ برابر شدن درآمدهای نفتی بطور پیوستە در حال رشد بودە است. تحریمها تنها نقش تشدید کنندە آنها را داشتەاند.
بنا براین آشکاراست کە فقرو فلاکت گستردە وفزایندە موجود بیش از هر چیز ریشە درسیاستهای اقتصادی محافظە کاران حاکم دارد. برخلاف پارەای ادعا ها، با تغییر احمدی نژاد وآمدن یک محافظە کاردیگر بە جای وی انتظار نمیرود تغییرمحسوسی در اصل برنامە و سیاستهای اقتصادی حکومت بە طور داوطلبانە بە سود مردم عادی بوجود آید. بی جهت نیست کە حملە منتقدین و مخالفان حکومتی احمدی نژاد نە متوجە اصل برنامە اقتصادی، بلکە بر سر نحوە اجرای آن است.
این درحالی ست کە جامعە ما برای رهایی ازفقری کە حتی شادی ونشاط طبیعی بهارانە را ازاکثریت بزرگ مردم سلب کردە علاوە برلغو تحریم ها ی اقتصادی نیازمند یک برنامە اقتصادی جامعە گرایانە ونیرویی است کە بتواند آنرا بە پیش برد و مردم را از فقر و تنگدستی نجات دهد. این تودە عظیم کە اعتماد و امیدش بە حکومت را از دست دادە و فقر و فلاکت و استبداد امانش را بریدە، دنبال چنین نیرو و برنامەای می گردد و دیگر بە آسانی دنبال هرکس نمی افتد. هر کس کە بتواند نقش این نیرو را بە درستی ایفا کند و امید بە آیندە را درمیان این جمعیت کثیرزندە کند، نوروز سیاسی را برای ایران بە ارمغان آوردە است. با اتکا بە چنین نیرو و برنامە ای است کە “یخ انتخاباتی” مردم آب می شود و کارزار انتخاباتی معنا پیدا میکند و می شود درندە خوترین رژیمها را نیز وادار بە پذیرش رای مردم کرد.
