در ایران اعلام شده است که دو نفر به اتهام همکاری در مدیریت سایت «رادیو جوان» بازداشت شده اند. رادیو جوان حدود ۱۰ سال پیش در آمریکا راه اندازی شده است. این سایت مجموعه ای از آثار هنرمندان فعال در عرصه موسیقی را ارائه می کند. هم آثار خوانندگان مقیم ایران و هم تولیدات هنرمندان خارج از کشور در سایت رادیو جوان عرضه می شود. صحت و سقم ادعای ارتباط افراد دستگیرشده در ایران با رادیو جوان معلوم نیست.
همزمان با انتشار اخبار مربوط به دستگیری این دو نفر، به شماری از خوانندگان در ایران از سوی وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی کتبا اطلاع داده شده است که اجازه فعالیت در ایران، مانند برگزاری کنسرت، از آنها سلب شده است. در این نامهها علت این ممنوعیت، همکاری با سایت رادیو جوان، پخش کلیپهای خوانندگان از شبکههای ماهواره ای و «تخلفات» در کنسرتهای این خوانندگان در خارج از کشور عنوان شده است. گزارشها حاکی از دریافت چنین نامههایی از سوی برخی چهرههای سرشناس موسیقی ایران مانند رضا صادقی، محسن یگانه، محسن چاوشی، همایون شجریان، حافظ ناظری و احسانخواجهامیری است.
مقامات وزارت ارشاد به انتشار خبر ممنوعیت فعالیت هنرمندان واکنشهای متضادی داشته اند. معاون امور هنری وزارت ارشاد ممنوعیت فعالیت ۲۴ هنرمند را تکذیب کرد. اما سرپرست دفتر موسیقی وزارت ارشاد، این خبر را با ذکر دائمی نبودن این ممنوعیت،تلویحا مورد تایید قرار داد. بدین ترتیب دولت روحانی رسما در تجاوز آشکار به حقوق فعالان عرصه موسیقی سهیم شده است.
یک زمینه اعمال فشارهای اخیر حکومت بر هنرمندان، سیاست دوگانه ای است که جمهوری اسلامی از ابتدا در بسیاری عرصه ها و از جمله عرصه فرهنگ و هنر دنبال کرده است. یک روی این سیاست، پیروی از شریعتی است که بسیاری از هنجارها و رفتارهای مرسوم در جامعه امروزین را مذموم می شمارد. سوی دیگر، نوعی عملگرایی است که حکم می کند، حتی هنجارها و رفتارهای مغایر با شرع نیز تا هنگامی که موجودیت حکومت را به خطر نیافکنده اند تحمل شوند. گاه حکومت به هنرمندان میدان می دهد که با فعالیت در ایران، پخش مجاز آثارشان در ایران و برگزاری کنسرت، بازار را با محصولاتی پر کنند که تولید و پخش آن تحت کنترل و نظارت حکومت است.
این رویکرد از جمله با این هدف صورت میگیرد که مصرف کنندگان تولیدات هنری به سراغ محصولاتی نروند که خارج از کنترل و نظارت حکومت قرار دارند. اما هرگاه حکومت احساس کند هنرمندان در استفاده از مجالهای داده شده «خطوط قرمز» نظام را رعایت نکرده اند، از طرق مختلف به آنان فشار وارد می کند. مهمترین اهرم فشار حکومت، سلب امکان فعالیت مجاز این هنرمندان است. به نظر می رسد اکنون این اهرم در مورد برخی از محبوترین چهرههای موزیک پاپ و نیز سنتی ایران به کار رفته است. زمان استفاده از این اهرم نیز ماههای محرم و صفر انتخاب شده است، شاید به این ملاحظه که در این دو ماه در هر حال امکان برگزاری کنسرت در ایران وجود ندارد و لغو اجازه فعالیت هنرمندان در جامعه بازتاب محدودتری دارد.
در شرایط تداوم بحران در اقتصاد ایران که هنوز به شدت دچار بحران است و به اعتراف حسن روحانی ممکن است به رکود مجدد دچار شود، در حالی که کل منطقه ای که ایران در آن واقع شده دستخوش خطرناکترین تنشها و بحرانهای کنونی جهان است، هنگامی که محیط زیست در ایران از شدیدترین ضایعاتی که تاریخ معاصر به یاد دارد رنج می برد، اختصاص انرژی و هزینه کلان از سوی نهادهای حکومتی به کنترل این که کدام هنرمند با کدام سایت همکاری دارد و کدام خواننده در کدام کنسرت هزاران کیلومتر دور از مرزهای ایران چه ممنوعیت وضع شده از سوی رژیم را نقض کرده است، گویای چیزی نیست جز این که این حکومت نه اراده، نه صلاحیت و نه توانایی أن را دارد که به مسئولیت خود در قبال امور اساسی مربوط به زندگی ده ها میلیون شهروند کشور عمل کند.