یار و رفیق همه فداییان، فروغ تاجبخش، مادر زنده یاد انوشیروان لطفی عضو وقت هیات سیاسى اجرائی سازمان فداییان خلق ایران( اکثریت) و از زندانیان سیاسی اعدام شده دهه ۶۰ در ایران، « مادر لطفی» امروز یکشنبه ۲۱ بهمن ۱۳۹۷ ساعت پنج و نیم بعدازظهر در بیمارستان طوس تهران درگذشت.
مادر لطفی (فروغ)، از جمله مادرانی بود که از آغاز سال ۱۳۵۰ در برابر زندان ها به جستجوی پسرش انوشیروان لطفی از این زندان به آن زندان می رفت تا خبری از فرزندش بگیرید. انوشیروان لطفی در زمان شاه به حبس ابد محکوم شد، ولى با خیزش مردم در ٣ آبان ماه ١٣۵٧ همراه با هزاران زندانى سیاسى دیگر از زندان آزاد شد. رفیق انوشیروان لطفى مجددا در سال ۶٢ دوباره دستگیر و مورد آزار و اذیت و شکنجه های بسیار شدیدی قرار گرفت. انوشیروان لطفی در ۶ خرداد ماه سال ۱٣۶۷ در روزهای آغازین کشتارهای دسته جمعی زندانیان سیاسی اعدام گردید. مادر لطفی خبر اعدام پسرش را از بیبیسی شنید: “راهی خاوران شدم، با دست خاکها را کنار زدم، خاک را شکافتم پیراهن چهارخانه تن پسرم بود دیگر نمیخواستم بیشتر از این ببینم”.
مادر لطفی پس از تابستان سیاه ۱٣۶۷، تلاش های خستگی ناپذیر و بی وقفه ای را برای اطلاع رسانی و آگاه کردن مردم ایران و سازمان های حقوق بشری در جهان انجام داد و به عنوان شناخته شده ترین و موثرترین نماد مادران خاوران تبدیل شد. مادر فروغ بیش از سه دهه علیه سیاست سکوت، فراموشی و پرده پوشی جنایتکاران تمام امکان، توان و انرژی اش را برای دفاع از حقیقت و دادخواهی گذاشت. مادر لطفی تا آخرین لحظه زندگی بر عهدی که با همه مادران قتل عام شدگان بسته بود از حق خواهی دست نکشید. او همشیه تاکید داشت که زمانی نوبت به عدالت و حق خواهی مادران، همسران و خانواده ها خواهد رسید و این وضعیت با مبارزه مردم دیر یا زود بوجود خواهد آمد. مادر لطفی تا آخرین لحظات زندگیش به این باور اعتقاد داشت.
سایت کارآنلاین امروز همراه با همه فداییان خلق، یار، مونس و رفیق بزرگ و عزیز خود را از دست داده است. ما به خانواده، یاران و دوستداران مادر لطفی تسلیت می گوئیم و هیچگاه مبارزه دادخواهانه اش، قلب بزرگ و گرمش، چشمان گرم و زیبایش و یاد عزیزش که همواره گرمی بخش دلهای ما فداییان خلق بوده است را فراموش نخواهیم کرد و مبارزه برای عدالت و دادخواهی ادامه خواهد یافت!
یاد عزیزش گرامی باد!
سایت کارآنلاین
*عکس از بیژن منشی