خانواده عزیز شیرین علم هولی، خانواده عزیز فرزاد کمانگر، خانواده عزیز مهدی اسلامیان، خانواده عزیز فرهاد وکیلی و خانواده عزیز علی حیدریان اعدام عزیزان شما غمی را بر غمهای ما افزود. خواندیم که حتی به عزیزانتان اجازه وداع ندادند تا آنها بتوانند آرزوها و آخرین خواستههاشان را با شما در میان بگذارند. سالیانی بس دراز است که مردان و زنان مبارز میهنمان بدون آنکه در دادگاهی عادلانه و مطابق با معیارهای بینالمللی محاکمه شده و اجازه داشته باشند که به شکلی مناسب از خود دفاع کنند، به اتهاماتی مبهم چون اقدام علیه امنیت ملی، محارب و ملحد اعدام و یا قربانی ترورهای دولتی می شوند. و باز در خبرها خواندیم که مسئولان جمهوری اسلامی از باز پس دادن اجساد قربانیان امتناع کردهاند. این ظلمی است مضاعف بر بستگان و ما هم چنین ظلمی را تجربه کردهایم. مسئولان جمهوری اسلامی ما بستگان را هم به همراه عزیزانی که از ما گرفته اند، مجازات می کنند. شما حق دارید که فرزندان خود را به هر طریقی که سنتها و آداب و رسوم تان ایجاب می کند، به خاک بسپارید. ما آرزو داشتیم که شما لااقل میتوانستید آنگونه که میل دارید برای بستگان خود مراسم بزرگداشت برگزار کنید. آرزو داریم که این بیعدالتیها دیگر در میهن ماتم زدهمان تکرار نشود. مادران و بستگان گرامی شیرین علم هولی، فرزاد کمانگر، مهدی اسلامیان، فرهاد وکیلی و علی حیدریان همدردی عمیق ما را بپذیرید. ما برین باوریم که دادخواهی ما میتواند در پایان دادن به این بی عدالتیها نقشی تعیین کننده داشته باشد. ۲۵ اردیبهشت ۱۳۸۹ با احترام جمعی از خانوادههای اعدام و ترور شدگان سالهای گذشته: خانم آذرمینا، مادر شهرام شاه بخشی/ باقر ابراهیم زاده/ فاطمه ایزدی/ منیره برادران/ جعفر بهکیش/ لادن برومند/ رویا برومند/ لیلی پناهی/ رخشنده حسین پور/ گلرخ جهانگیری/ نجمه راد/ مهران راد/ ایراندخت رضازاده/ میهن روستا/ شهاب شکوهی/ بانو صابری/ عصمت طالبی کلخورانی/ مسعود فتحی/ پرستو فروهر/ ساسان کیانی/ آذر گلی آبکناری/ عفت ماهباز/خانواده مجتبی محسنی/ محمود معمارنژاد/ رضا معینی/ شکوفه منتظری/ بهاره منشی رودسری/ مجید نفیسی/ مریم نوری/ وحید وحدت خواه/ ناهید همت بلند/ ویدا هشیار
