رفقا و دوستان گرامی شورای موقت سوسیالیستهای چپ ایران درودهای صمیمانهی خود را به مناسبت برگزاری دوازدهمین کنگرهی سازمان ابراز میدارد و برای شما در تدوین سیاستها و تصمیمگیری در پاسخ به وظایف پیشاروی آرزوی موفقیت دارد. کنگره شما در شرایطی برگزار میگردد که از یک سو در ایران آثار خیزش بزرگ مردم در روزهای پس از ۲۲ خرداد ۸۸ و جنبشها و مقاومتهای پس از آن هم چنان تعیین کنندهی فعل و انفعالات سیاسی است و از سوی دیگر شورش مردم در کشورهای عربی و شمال آفریقا بر ضد نظامهای دیکتاتوری و فاسد فصلی جدید در مبارزات آزادیخواهانهی مردم منطقه و افقی امید بخش برای گسترش آزادی در این بخش از جهان گشوده است. جمهوری اسلامی و سیاستهای آن در عرصههای اقتصادی، مالی، سیاسی و فرهنگی و بحران سازیهای خارجی آن، نتایج ویرانگر خود را در گسترش سرکوبها، تشدید فشار بر مردم، فشارهای سنگین ناشی از گرانی و تورم فزاینده، فرارِ سرمایهها و استعدادها از کشور، در پیامدهای مجازاتهای اقتصادی، در ایجاد اختلالاتِ و عوارض اجتماعی و روانی در جامعه هر روز بیشتر نشان میدهد. قربانی این سیاست بیش از همه کارگران، زحمتکشان، تهی دستان، زنان و جوانان کشورند. پاسخ مافیای نظامی مالی حاکم به مشکلات روز افزون و به مطالبات معیشتی و آزادیخواهانهی مردم، گسترش فشار و سرکوب و بحران سازی در داخل و خارج از کشور است. روشن است که حاصل این پاسخ نه نجات رژیم و تداوم حیات آن بلکه فروپاشی نظام خواهد بود. کارگران، زحمتکشان، زنان و جوانان و ملیتها و اقوام ایران برای دستیابی به خواستها و مطالبات خود راهی جز گسترش و تشدید مبارزه ندارند. این مبارزه بیتردید به رغم تمامی تمهیدات سرکوبگرانه و بسط آن به طور سد ناشدنی ادامه خواهد داشت. این مبارزه تمامی فعالان سیاسی به ویژه نیروهای چپ سوسیالیستی را فرامیخواند تا بر پراکندگی موجود غلبه کنند و در راه ایجاد سازمانهای متشکل و گسترش پایگاه اجتماعی آنها به مثابه ابزارهای پیشبرد جنبش جاری و تضمین استقرار و حفظ دموکراسی، گامهای جدی بردارند. تجربهی شورش مردم کشورهای عربی و شمال آفریقا بر ضد نظامهای حاکم و پیروزیهای تاکنونی در راندن حاکمان مستبد از مسند قدرت در تونس و مصر، آشکارا حاکی از این است که میتوان از طریق جنبش همگانی خودجوش و سازمان نیافته حاکمیت مستبد را سرنگون کرد. ولی خلاء بدیل سازمان یافتهی مردمی و فقدان جایگزین دموکرات و ترقیخواه، اهمیت و نقش تعیین کنندهی آمادگی قبلی و سازمان یافتهی نیروهای دمکراتیک و چپ را در پاسداری از دستاوردهای جنبش همگانی و جلوگیری از بازسازی دوبارهی استبداد به وسیلهی نیروهای جدید و یا بخشهایی از بازماندگان حاکمیت سرنگون شده و یا ترکیبی از این دو را، به روشنی نشان میدهد. وجود سازمانهای دموکراتیک و جنبش سوسیالیستی سازمان یافته، هم امروز برای پیشبرد مبارزهی جاری، برای دامن زدن به جنبشهای مطالباتی و اجتماعی و ارتقاء آن به جنبش همگانی و ارایهی دورنمایی روشن از نظام جایگزین ضرورتی حیاتی دارد و هم برای استقرار دموکراسی و پاسداری از آن در فردای سقوط نظام حاکم. جنبش چپ و سوسیالیستی ایران با وجود تاثیرات منفی در گذشته، با وجود خطاهای بزرگ سازمانها و نفوذ افکار و عملکردهای غیر دموکراتیک در آنها، در تاریخ سیاسی ما، در پیکار برای آزادی، عدالت اجتماعی و بهبود شرایط زندگی زحمتکشان سهمی بزرگ و فراموش نشدنی داشته و در این راه قربانیهای بیشمار داده است. امروز نیز شرکت گستردهی آن در مبارزه با جمهوری اسلامی یکی از عوامل ضروری برای تحول دموکراتیک در ایران و یکی از ضامنهای اصلی استقرار دموکراسی، بهبود زندگی مردم، رشد و توسعهی کشور و حفظ استقلال آن است. روشن است که ایفای این نقش پیش از هر چیز مستلزم حضور سازمان یافتهی این جنبش در صحنهی سیاسی و به عبارت دیگر ایجاد تشکل بزرگی است که بتواند شمار هر چه بیشتری از نیروها و فعالان چپ را در برگیرد. تشکلی که دارای آن چنان کمیت و کیفیتی باشد که به آن امکان دخالتگری مؤثر در تحولات اجتماعی و سیاسی را بدهد. طبیعی است که اختلاف نظرها و دیدگاههای متفاوت در مسائل نظری و سیاسی، پیشینهی سازمانها و میراث گذشته همواره مانعی در به سر انجام رساندن این مهم بوده است. با وجود این، آن چه حائز اهمیت است توجه به شرایط و نیازهای کنونی است. باید رو به آینده داشت و با احساس مسئولیت در قبال شرایط کنونی و در پاسخ به ضرورتهای تاریخی امروز عمل کرد. در سالهای اخیر تلاشهایی به ویژه از سوی سه سازمان: سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران، سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) و شورای موقت سوسیالیستهای چپ ایران، در پاسخ به این نیاز مبرم و در جهت ایجاد چنین تشکلی انجام گرفت که گر چه در ابتدا، به دلایل اشاره شده در بالا، به کندی پیش میرفت، اما در یک سال گذشته با تفاهمی بیشتر، به برداشتن گامهای قابل توجهی در این زمینه منتهی گردید. امیدواریم کنگره شما گام دیگری باشد در راستای ایجاد سازمان بزرگی متشکل از نیروهای چپ سوسیالیست و دموکرات. بار دیگر برای کنگرهی شما موفقیت هر چه بیشتر به ویژه در زمینهی اتخاذ تصمیمهای ضروری در این رابطه را آرزو میکنیم. شورای موقت سوسیالیستهای چپ ایران سوم اردیبهشت ۱۳۹۰ – ۲۲ آوریل ۲۰۱۱
